“แต่ก่อนผมเป็นลูกศิษย์อาจารย์จิระพันธ์ ห้วยแสน ที่ภาควิชาเทคโนโลยีการอาหาร มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน วิทยาเขตกาฬสินธุ์ สมัยเป็นนักศึกษาเคยช่วยอาจารย์ทำงานวิจัยอยู่หลายโครงการ จึงคุ้นเคยกัน พอเรียนจบ ผมก็ไปทำงานที่สมุทรสาครก่อน ซึ่งเป็นช่วงเวลาเดียวกับที่อาจารย์จิระพันธ์ ทำวิจัยเพื่อช่วยเหลือเกษตรกรที่กาฬสินธุ์ จนนำมาสู่นวัตกรรมด้านอาหารของจังหวัด
จุดเริ่มต้นมาจากที่เกษตรกรชาวกาฬสินธุ์เขาเลี้ยงปลาดุกสายพันธุ์รัสเซีย ซึ่งกำลังประสบภาวะล้นตลาด เพราะขนาดของมันใหญ่เกินไป ผู้คนไม่นิยมบริโภค อาจารย์ก็เลยคิดถึงการแปรรูปปลาสายพันธุ์นี้เป็นอาหารประเภทอื่น ก่อนมาลงตัวที่ไส้กรอกปลาด้วยกระบวนการอิมัลชั่น (emulsion)
อาจารย์ได้ร่วมมือกับท่านนายกเทศมนตรีเมืองกาฬสินธุ์ จารุวัฒน์ บุญเพิ่ม ทดลองทำไส้กรอกกินเองในหมู่เพื่อนฝูงก่อน แล้วพบว่าทุกคนชอบ ลงความเห็นว่าทำขายได้ จึงมีการก่อตั้งโรงงานผลิตไส้กรอกปลาจำหน่ายในเชิงพาณิชย์ ตั้งชื่อแบรนด์ว่า ‘ไส้กรอกปลากาฬสินธุ์’
พอตัดสินใจว่าจะทำโรงงาน อาจารย์ก็เลยชวนให้ผมมาทำงาน ผมจึงกลับมาเป็นผู้จัดการฝ่ายผลิตที่นี่ตั้งแต่ปี 2541 โดยโรงงานที่ผมดูแลแห่งนี้ถือเป็นผู้ผลิตไส้กรอกปลาเจ้าแรกของประเทศไทย
จากนั้นนายกจารุวัฒน์ท่านก็ไปทำการตลาด ไปประสานกับร้านอาหารและโรงแรมในกาฬสินธุ์และจังหวัดใกล้เคียงให้ลองนำผลิตภัณฑ์เราไปใช้ พร้อมด้วยนำไส้กรอกปลาไปออกบูธตามอีเวนท์ต่างๆ และความที่เราใช้แบรนด์ว่าไส้กรอกปลากาฬสินธุ์ด้วย สมาคมหรือหน่วยงานต่างๆ จึงช่วยส่งเสริมจนกลายเป็นของฝากประจำจังหวัด
ก่อนจะมีไส้กรอกปลา กาฬสินธุ์มีของฝากประเภทอาหารขึ้นชื่อคือหมูทุบกับหมูเค็มกรอบของกลุ่มแม่บ้านตำบลนาจารย์ครับ นายกฯ ก็อยากให้เมืองเรามีของฝากด้านอาหารมากขึ้น เลยเปิดให้ผู้ที่สนใจอยากทำไส้กรอกปลามาเรียนรู้กับโรงงานเราโดยตรง เราก็ถ่ายทอดเทคโนโลยีให้โดยไม่หวงความรู้ รวมถึงให้ไปเปิดแบรนด์ไส้กรอกปลาเป็นของตัวเองด้วย ทุกวันนี้เราก็เลยมีผู้จำหน่ายไส้กรอกปลาแบรนด์อื่นๆ ด้วย
เรามีไส้กรอกให้เลือก 3 รส คือรสดั้งเดิม รสพริกไทยดำ และพริกไทยสด จะผลิตจากโรงงานเราตรงนี้ที่เดียวครับ เพราะเราจะสามารถควบคุมความสด และการทำอิมัลชั่นให้เนื้อมันนุ่มและเหนียวพอดี รวมถึงรสชาติที่กลมกล่อม
ทุกวันนี้โรงงานเราจะผลิตส่งตัวแทนไปกระจายสินค้าเป็นหลัก แต่ลูกค้าก็สามารถมาซื้อกับเราที่โรงงานในย่านเมืองเก่าได้โดยตรง แต่ถ้าเป็นร้านอื่นๆ รวมถึงร้านค้าออนไลน์ จะมีตัวแทนจำหน่าย ซึ่งพร้อมจัดส่งทั่วประเทศ มีวางขายตามร้านค้าปลีกรวมถึงโมเดิร์นเทรดหลายจังหวัดในภาคกลางที่เป็นตลาดใหญ่ ภาคอีสานก็ด้วย แต่ไม่ครอบคลุมทุกจังหวัด
อย่างอุบลราชธานีเคยไปวางแล้ว ยอดไม่ดีเท่าไหร่ มารู้ทีหลังว่าคนอุบลเขาชอบกินหมูยอบ้านเขามากกว่า ไส้กรอกปลากาฬสินธุ์เลยตีตลาดหมูยอเขาไม่ได้ (หัวเราะ) แต่กับอีกหลายจังหวัด ก็มีลูกค้าประจำติดกันเยอะครับ
ซึ่งทุกวันนี้ ผมก็ดีใจที่เห็นคนติดรสชาติเราไปแล้ว หรือใครแวะเวียนมาเที่ยวกาฬสินธุ์ก็จะซื้อไส้กรอกปลากลับไปเป็นของฝาก จนกลายเป็นภาพจำที่ทุกคนคุ้นเคย ถ้านึกถึงไส้กรอกปลา ต้องที่กาฬสินธุ์”
อานุภาพ ภูชาคำผู้จัดการฝ่ายผลิ
ตไส้กรอกปลากาฬสินธุ์
https://www.facebook.com/K.FishSausage/
“ระบบนิเวศอีสปอร์ตคือฟันเฟืองสำคัญในการขับเคลื่อนเมืองอัจฉริยะผ่านการยกระดับศักยภาพของผู้คน” ในยุคที่เทคโนโลยีดิจิทัลกลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวัน สื่อสังคมออนไลน์อย่าง Facebook, Instagram หรือ YouTube ไม่ได้เป็นเพียงช่องทางสื่อสารหรือความบันเทิงอีกต่อไป หากแต่กลายเป็นเครื่องมือสร้างอาชีพ และพัฒนาทักษะของผู้คนทั่วโลก เช่นเดียวกับ “อีสปอร์ต” (Esports) หรือการแข่งขันวิดีโอเกม ที่เริ่มต้นในมหาวิทยาลัยสหรัฐฯ…
เมืองอัจฉริยะ (Smart City) ไม่ใช่แค่เรื่องของเซ็นเซอร์ แพลตฟอร์ม หรือระบบ AI ที่แม่นยำ แต่หัวใจที่แท้จริงของมันคือ “ผู้คน” – เพราะถ้าขาดการรับฟังเสียงสะท้อน หรือกระบวนการมีส่วนร่วมของประชาชน เมืองจะไม่มีวันรู้ว่าควรก้าวไปทางไหนแต่ในโลกหลังโควิด-19 ที่ลานกิจกรรมถูกแทนที่ด้วยหน้าจอมือถือ—หน่วยงานรัฐที่ทำหน้าที่บริหารเมืองกลับเข้าไม่ถึงประชาชนได้มากพอ…
“แม้จะเป็นการเล่นเกม แต่นครสวรรค์ก็ไม่ได้มาเล่น ๆ เพราะนี่จะเป็นฟันเฟืองสำคัญที่เปลี่ยนให้เมืองผ่านกลายมาเป็นจุดหมายของใครหลายคน” เมื่อเอ่ยถึงนครสวรรค์ คุณนึกถึงอะไร? ประตูสู่ภาคเหนือ, “เมืองปากน้ำโพ” ชุมทางการค้าทางเรือในอดีต, เทศกาลตรุษจีน, ขนมโมจิ, ดินแดนอาหารอร่อย หรือ “พาสาน” แลนด์มาร์กแห่งใหม่กลางปากแม่น้ำเจ้าพระยา ภาพจำเหล่านี้คือสิ่งที่คนส่วนใหญ่นึกถึง…
“เรามีโครงสร้างพื้นฐานในการเป็นสมาร์ทซิตี้พร้อมแต่ที่ผ่านมา เรายังไม่มีกลไกในการพัฒนาบุคคลในกรอบนี้และอีสปอร์ตจะกลไกหนึ่ง ที่เริ่มต้นจากเด็กและเยาวชน” ไม่เพียงแต่เทศบาลนครนครสวรรค์จะเป็นหนึ่งในเทศบาลแห่งแรกที่ได้รับการคัดเลือกโดย สำนักงานส่งเสริมเศรษฐกิจดิจิทัล (depa) ให้เป็น เมืองอัจฉริยะ (Smart City) ตั้งแต่ปี 2564 หากแต่ในปัจจุบัน เทศบาลนครซึ่งมีขนาดเศรษฐกิจใหญ่เป็นอันดับต้น ๆ…
“ผมไม่ได้ฝันว่าจะต้องมีซิลิคอนวัลเลย์ในนครสวรรค์แต่หวังว่าเราจะสามารถสร้างงานให้เด็กคนหนึ่งไม่ต้องเข้ากรุงเทพฯไม่ต้องทิ้งบ้านเกิดไปเพราะไม่มีโอกาส” “ในยุคที่เทคโนโลยีดิจิทัลพาโลกไปไกล เกมกลายเป็นสื่อที่ช่วยให้เด็กเรียนรู้และพัฒนาตัวเองอย่างน่าทึ่งผมยกตัวอย่างลูกชายผม เขาเรียนอยู่ ป.1 มีเกมอยู่ 2 เกมที่เขาเล่นประจำ คือ Sprunki และ Roblox สองเกมนี้เน้นเรื่องการแปรรูปจินตนาการให้กลายเป็นรูปธรรม ตอนแรกผมก็ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเกมนี้หรอก จนมาศึกษา…
“ผมไม่ได้ปฏิเสธการศึกษาในระบบ แต่ถ้าเราสามารถสร้างทางเลือกให้กับเด็กที่มีความฝันจริงจังผู้ใหญ่อย่างพวกเราก็ควรต้องหาวิธีส่งเสริมพวกเขา” “สำหรับการขับเคลื่อนอีสปอร์ตให้กลายเป็นหนึ่งในกลไกการพัฒนาเมือง ผมมองออกเป็น 2 ประเด็นหลัก ประเด็นแรกคือ ผมเคยสอนวิชาอีคอมเมิร์ซ (E-commerce) ที่คณะบริหารและการจัดการ มหาวิทยาลัยเจ้าพระยา และตระหนักดีว่าสิ่งที่ทำให้ศาสตร์นี้ รวมถึงศาสตร์อื่น ๆ ที่เชื่อมโยงกับโลกดิจิทัล สามารถสร้างความเปลี่ยนแปลงเชิงบวกให้กับผู้เรียน…