ถ้าเมืองเราดี หรือมีพื้นที่ที่ทำให้คนรุ่นใหม่รู้สึกมีความหวัง พวกเขาจะกลับมาเอง

“ผมเคยเป็นผู้จัดการร้านเหล้าที่เชียงใหม่ซึ่งเป็นงานที่ทำระหว่างเรียนปริญญาตรีจนกระทั่งเรียนจบ จากนั้นก็ไปลองใช้ชีวิตและทำงานหลายอย่างที่แอลเอ ราว 2 ปี ก่อนกลับมาหางานทำที่เชียงใหม่อีกสักพัก แล้วกลับมาอยู่บ้านที่พะเยาก็ได้รู้จักอาจารย์โป้ง (ปวินท์ ระมิงค์วงศ์) ซึ่งเป็นอาจารย์สอนศิลปะอยู่ที่มหาวิทยาลัยพะเยา

อาจารย์โป้งเป็นอีกคนที่ทดลองใช้ชีวิตมาหลายที่ก่อนจะมาปักหลักที่พะเยา ผมกับอาจารย์โป้งเห็นตรงกันว่าพะเยายังขาดพื้นที่สร้างสรรค์ของคนรุ่นใหม่ เราจึงร่วมหุ้นกันเปิด Junk Yard เป็นทั้งบาร์และอาร์ทสเปซ มีกิจกรรมฉายหนัง แสดงงานศิลปะ และดีเจ นั่นคือเมื่อเกือบ 10 ปีที่แล้วครับ ช่วงนั้นสนุกมาก มีคนรุ่นใหม่เข้ามาใช้พื้นที่อย่างหลากหลาย

หลังทำ Junk Yard ผมก็ออกมาเปิดร้านขายเสื้อผ้ามือสอง และเริ่มแบรนด์ผลิตเสื้อผ้าของตัวเองชื่อ Lakeland Life เพราะอยากมีเสื้อผ้าแบบ custom ที่ตอบโจทย์กับการใช้งานของเรา และอีกอย่างคือพะเยายังไม่มีร้านแบบนี้ ที่ตั้งชื่อว่าเลคแลนด์ก็ตามตัวเลยครับ ร้านเราอยู่ริมกว๊านพะเยา และเมืองเราก็เป็นอันหนึ่งอันเดียวกับกว๊าน คิดไกลๆ ว่าอยากให้แบรนด์นี้มันเป็นแบรนด์ของคนรุ่นใหม่ในเมือง

ซึ่งความเป็นแบรนด์แบบนี้มันก็ต่อยอดได้หลายอย่าง เพราะหลังจากธุรกิจเสื้อผ้าอยู่ตัว ผมก็ทำ Lakeland Store ขายสินค้ามือสอง Lakeland Café เป็นร้านกาแฟและขนมที่ทำร่วมกับแฟน ตามมาด้วย Lakeland Camp ที่เป็นกิจกรรมท่องเที่ยวเชิงนิเวศในพื้นที่ ซึ่งอันหลังนี้เพิ่งเปิดได้ไม่นาน


ที่ทำกิจกรรมท่องเที่ยวนี่จะว่าบังเอิญก็ใช่ คือมีเพื่อนรุ่นน้องคนหนึ่งเขาทำทัวร์กับเพื่อนที่กรุงเทพฯ แล้วเขาเอาเรือคายัคมาฝากผมไว้ ผมก็เลยยืมเขาเอาไปพายเล่นในกว๊าน ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดมาก่อนว่าที่ผ่านมาในกว๊านเรามีแต่คนพายเรือไปไหว้พระกับหาปลา แต่จริงๆ เราพายคายัคชมวิวชิลๆ ก็ได้ จากนั้นก็มีคนมาถามว่าขอเช่าเรือ หรือให้เราพาเขานั่งเรือเล่นได้ไหม ผมก็บอกว่าได้สิ ส่วนเรื่องเงินแล้วแต่จะให้

ตั้งแต่นั้นก็เลยเหมือนเป็นชมรมพายเรือในกว๊านยามเย็นเลยครับ (หัวเราะ) จากเรือคายัค ก็เป็นแพดเดิ้ลบอร์ด รวมถึงกิจกรรมกลางแจ้งอื่นๆ อย่างเดินขึ้นดอยหนอกและดอยหลวง หรือ trekking ในเส้นทางอื่นๆ รอบกว๊าน ส่วนทีมงานก็ใช้คนรุ่นใหม่ที่รู้จักกันมา กลายเป็นว่าจากตัวเมืองที่คนรุ่นใหม่ไม่รู้จะไปทำกิจกรรมที่ไหน ทุกเย็นเขาก็มาร่วมกับเรา ได้รายได้จากการทำทัวร์อีกต่างหาก

ทุกวันนี้ชีวิตผมค่อนข้างลงตัวนะครับ ไม่ได้ร่ำรวยอะไร แต่รู้ว่าเราชอบอะไร และได้ทำสิ่งที่ชอบที่บ้านเกิดของตัวเอง ขณะเดียวกันก็ได้ทำพื้นที่ที่อย่างน้อยก็อาจช่วยจุดประกายคนรุ่นใหม่ หรือทำให้เมืองมีพื้นที่ให้คนรุ่นใหม่บ้าง เพราะสุดท้ายถ้าเมืองเราดี หรือมีพื้นที่ที่ทำให้คนรุ่นใหม่รู้สึกมีความหวัง พวกเขาจะกลับมาเอง เพื่อหาวิธีจะใช้ชีวิตอยู่ และร่วมขับเคลื่อนให้บ้านเกิดของเขาเป็นที่สำหรับพวกเขาต่อไป”

พันธกานต์ กันต์โฉม
เจ้าของแบรนด์
Lakeland Life และเจ้าของร้าน Lakeland Café

https://www.facebook.com/Lakeland-Cafe-744294436026257

กองบรรณาธิการ

Recent Posts

WeCitizens : เมืองเชียงราย

ชวนอ่าน WeCitizens เมืองเชียงราย : เมืองนวัตกรรมการเกษตร Ebook ได้ที่ https://anyflip.com/jnmvd/iyvl/ Download PDF File : https://drive.google.com/.../1mQO8ZR9GTik02hfUPdS.../view... บอกเล่าเรื่องราวมุมมองเมืองน่าอยู่ที่ชาญฉลาด (Livable…

3 days ago

[City’s Movement]<br />บวรนคร

คนนครวัย 30 ปีขึ้นไปน่าจะคุ้นกับร้านหนังสือ “นาคร-บวรรัตน์” บนถนนราชดำเนิน ย่านท่าวัง ที่นี่คือร้านหนังสืออิสระที่เป็นพื้นที่จัดกิจกรรมอ่าน-เขียน และแสดงผลงานศิลปะ รวมถึงเป็นศูนย์รวมของนักเขียนและศิลปิน ทั้งจากกลุ่มวรรณกรรม “นาคร” เหล่านักเขียนรางวัล และศิลปินแห่งชาติที่แวะเวียนมาอยู่เสมอ จนกลายเป็นแรงขับสำคัญที่ทำให้เมืองนครมีชื่อในฐานะเมืองแห่งนักเขียนและศิลปิน อดีตร้านหนังสือแห่งนี้ตั้งอยู่ภายใน…

5 days ago

[The Citizens]<br />วาที ทรัพย์สิน

สมัยก่อนพ่อเป็นนายหนังตะลุงที่หวงวิชามากจนมีโอกาสเข้าเฝ้าในหลวง ร.9คำตรัสของพระองค์ท่าน เปลี่ยนความคิดพ่อไปอย่างสิ้นเชิง “สมัยก่อน นายหนังหรือผู้แสดงหลักในหนังตะลุง ส่วนใหญ่เขาจะหวงวิชามากนะครับ มันเหมือนศิลปะการแสดงที่ถ่ายทอดกันอย่างจำกัด และนายหนังแต่ละคนก็จะมีศาสตร์เฉพาะตัวในการแสดงเช่นเดียวกับคุณพ่อของผม (สุชาติ ทรัพย์สิน) แกก็เป็นคนหวงวิชามาก ๆ ใครมาขอให้สอนตอกหนังหรือเชิดหุ่นนี่ยาก กระทั่งปี 2527…

5 days ago

[The Citizens]<br />รัชฎาพร นรนวล

เมืองเรามีสวนสาธารณะขนาดใหญ่ที่มีความพร้อม แต่พื้นที่ระดับชุมชนที่ชาวบ้านได้มาจัดกิจกรรมร่วมกัน แบบที่ไม่ต้องใช้พื้นที่ถนนสาธารณะน่ะ ยังไม่มี ถ้ามีจะดีมาก ๆ “ครอบครัวพี่แต่เดิมเป็นชาวนาอยู่นอกเขตเทศบาล กระทั่งพี่ชายและพี่สาวสอบติดโรงเรียนกัลยาณีศรีธรรมราช แม่ก็เลยตัดสินใจย้ายเข้ามาทำงานในเมืองแม่มาปลูกบ้านอยู่แถวถนนพัฒนาการคูขวางราวปี 2521 ก่อนหน้าที่เขาจะตัดถนนเป็น 4 เลน ย่านที่เราอยู่ค่อนข้างเสื่อมโทรม เหมือนขยะใต้พรมของเมือง…

6 days ago

[The Citizens]<br />อัญชลี หนูรักษ์

การจะทำให้เมืองเราเป็นเมืองอัจฉริยะปัจจัยสำคัญที่ต้องมีคือการมีโรงเรียนที่ตอบโจทย์การศึกษาด้านเทคโนโลยี “เวลาพูดถึงโรงเรียนในสังกัดเทศบาล หรือกระทั่งโรงเรียนวัดเนี่ย คนส่วนมากมักนึกถึงการเป็นโรงเรียนขยายโอกาส หรือทางเลือกสุดท้าย ไม่ใช่ทางเลือกหลักของผู้ปกครองส่วนใหญ่นักอย่างไรก็ตาม กับโรงเรียนทั้ง 8 แห่งในสังกัดเทศบาลนครนครศรีธรรมราช ซึ่งเป็นโรงเรียนวัดทั้งหมดด้วย กลับแตกต่างออกไป เพราะที่นี่กลายเป็นโรงเรียนที่เด็ก ๆ ในนครต้องสอบแข่งขันเพื่อเข้าเรียน กลายเป็นโรงเรียนชั้นนำในกลุ่มปฐมวัยไปสิ่งนี้ต้องยกเครดิตให้นายกเทศมนตรีสมนึก…

6 days ago

[The Insider]<br />พัชรากร ขุนทอง

แม้เราจะพึ่งพาเทคโนโลยีเป็นเครื่องมือหลักแต่แก่นสารของมันคือการคิดนโยบายที่ตอบโจทย์ความต้องการของผู้คนหัวใจสำคัญจึงไม่ใช่เทคโนโลยี แต่เป็นผู้คน “หลังเรียนจบผมก็กลับมานครบ้านเกิด เข้าทำงานเป็นลูกจ้างเทศบาล ก่อนจะไต่เต้าขึ้นมาเรื่อย ๆ จนเป็นเจ้าหน้าที่วิเคราะห์แผนและนโยบายในปัจจุบันสี่ปีที่แล้ว ตอน ดร.โจ (กณพ เกตุชาติ) หาเสียงเพื่อรับเลือกตั้งนายกเทศมนตรีนครนครศรีธรรมราชสมัยแรก ท่านได้เสนอนโยบายเรื่องเมืองอัจฉริยะด้วยการนำเทคโนโลยีมาปรับใช้เพื่อทำให้เมืองน่าอยู่ พอท่านได้รับเลือกเข้ามา บทบาทของผมคือการช่วยท่านเขียนแผนดังกล่าวผมได้เรียนรู้จาก…

6 days ago