“พี่เรียนจบด้านพลศึกษา ก่อนเรียนจบมีโอกาสได้เรียนทำขนม เราชอบทำ แล้วดันขายดีตอนทำขายเล่นๆ ระหว่างเรียน รายได้โอเคเลย สุดท้ายพอเรียนจบ ก็ไม่ได้ใช้สิ่งที่เรียนมา ขายขนมมาจนถึงทุกวันนี้ (หัวเราะ) จำได้เลยว่าตอนจบมาใหม่ๆ นี่ย่าบ่นมากๆ
ไปเปิดร้านขนมที่สระบุรีก่อน ชื่อร้านแตงโมอยู่หน้าเทศบาลเมืองสระบุรี เปิดมาตั้งแต่ปี 2525 ขายขนมปัง คุกกี้ เบเกอรี่ฝรั่ง แล้วค่อยหันมาทำขนมไทย ก็เรียนรู้สูตรใหม่ไปเรื่อยๆ คิดว่าจะทำตรงนี้สักพัก แล้วหาลู่ทางไปทำธุรกิจที่อื่นต่อ มีอยู่ช่วงหนึ่งที่ลูกไปเรียนต่อมหาวิทยาลัยบูรพาที่บางแสน ยังคิดจะไปเปิดร้านที่หน้ามหาวิทยาลัยเขาด้วยซ้ำ แต่นั่นล่ะ สุดท้ายไม่ได้เปิด เพราะตอนปี 2548 พี่ดันเจอโรคมะเร็งลำไส้เสียก่อน ซึ่งเป็นระยะที่ 3 เสียด้วย
จากคิดว่าจะทำงาน หาเงิน และไปเที่ยวที่ต่างๆ สุดท้ายต้องมาพักฟื้นที่แก่งคอย บ้านเกิด ก็คิดว่ากลับมารักษาก่อน คิดว่าเอาเถอะ…ชีวิตคนเราเกิดมาก็ต้องตาย ไม่วันนี้ พรุ่งนี้ ก็สักวัน ปรากฏว่าเกือบๆ สองปีผ่านไป ปรากฏว่ารักษาหาย และกลายเป็นว่าเราอยู่ติดบ้านที่แก่งคอยเสียแล้ว
ก็กลับมาทำขนมใหม่ แต่คราวนี้ขายแต่ขนมไทย พี่เปิดร้านเล็กๆ ชื่อว่า อเล็กซ์ข้าวเหนียว อยู่หน้าร้านเชี่ยวชาญ ที่เป็นร้านเครื่องเขียนเจ้าดังของอำเภอ
หลักๆ จะขายข้าวเหนียวมูน ถ้าเป็นหน้ามะม่วง ก็จะขายข้าวเหนียวมะม่วง ถ้านอกฤดูก็จะเป็นข้าวเหนียวหน้ากุ้งแห้งผัดมะพร้าว ข้าวเหนียวมูนกับสังขยา หรือข้าวเหนียวทุเรียน แต่ที่ขายดีที่สุดคือข้าวเหนียวมูนเปล่าๆ เพราะเอาเข้าจริงแก่งคอยผลไม้เยอะ ลูกค้าพี่ก็คนแก่งคอยทั้งนั้น เขาก็ซื้อไปกินกับผลไม้ที่บ้านที่มีอยู่แล้ว มะม่วง ขนุน ทุเรียน หรือกินเปล่าๆ
ที่ลูกค้าติดใจข้าวเหนียวมูนร้านพี่เพราะพี่มูนด้วยกะทิแท้ๆ ขายวันต่อวัน ถ้าสังเกตข้าวเหนียวบางเจ้าในกรุงเทพฯ ที่เงาวับๆ เค้าใช้น้ำมันพืชทาเพื่อลดต้นทุน มันดูดีนะ แต่รสชาติสู้ที่มูนจากกะทิจริงๆ ไม่ได้ ก็จะขายทุกเช้าไปจนถึงตอนบ่ายโมง ถ้าวันไหนเหลือกลับมา ก็เอามาขายที่หน้าบ้านในตลาดลาวประมาณบ่ายสามจนถึงค่ำ ขายลดครึ่งราคาเลย เพราะอยากขายให้หมด ไม่หมดก็แจก สามีพี่เขาเปิดบ้านขายอาหารแมว ลูกค้ามาซื้อ พี่ก็แถมข้าวเหนียวให้เขาไปด้วย เพราะถ้าเหลือค้างคืน เราจะไม่ให้ใครกินทั้งนั้น
ส่วนมะม่วงน้ำดอกไม้นี่มาจากสวนชาวบ้านในแก่งคอยเลย มะม่วงบ้านเราจะติดเปรี้ยว ไม่ได้บ่มแก๊ส แล้วก็เอาผ้าปิดไว้ สุกเมื่อไหร่ ก็ขายลูกที่สุกไป มะม่วงน้ำดอกไม้แก่งคอยอร่อย แต่แนะนำให้กินเฉพาะฤดูกาลของมัน ช่วงเดือนเมษายน-พฤษภาคมนี่อร่อยเลย นอกฤดูกาลนี่อย่าไปกิน เขาใช้ยากันเยอะ ชาวสวนบางเจ้าเขาทำส่งออกต่างประเทศนอกฤดูกาลนี่ขายดีนะ แต่พอใช้สารเคมีมากๆ พี่เคยเป็นมะเร็งมาก่อน ก็แอบกลัวว่าเขาจะไม่ได้อยู่ใช้เงินกัน
เมื่อก่อนขายดี เพราะคนทำงานโรงงานจากรอบๆ เขาเข้ามาซื้อเราหมด ยิ่งหน้าร้อนนี่ข้าวเหนียวมะม่วงขายดีมากๆ พี่เป็นคนที่จดรายรับ-จ่ายตลอด เคยขายได้เดือนนึงแสนกว่าบาทก็มี จนช่วงหลังๆ มาเจอโควิดและโรงงานหลายแห่งก็ย้ายไปอยู่ที่อื่น รายได้ลดลงมาเยอะ แต่พี่ก็ขายราคาเท่าเดิมมาตลอด ถึงข้าวเหนียวจะราคาสูงขึ้นก็เถอะ อยากให้คนได้กิน พี่ไม่ได้ลำบากอะไร ทำเพราะความสนุก ได้คุยกับลูกค้า เป็นชีวิตประจำวันเราด้วย
อย่างปีนี้ช่วงนี้เริ่มมีขนุน ขายข้าวเหนียวมูนวันนึงได้ 3 กิโลกรัมนี่ก็หรูแล้ว ก็ขายให้พอมีกำไรใส่กระเป๋าไว้กินไว้จ่ายก็พอ ไม่หวังเอามากมาย และทำแล้วไม่เหลือทิ้ง จริงๆ วันหนึ่งอยากทำแค่หนึ่งกิโลฯ ด้วยซ้ำ แบบให้แย่งกันซื้อ เพราะเราไม่เหนื่อยดี แต่พอขายหมดเร็ว ลูกค้าประจำบางคนไม่ได้กิน เขาก็ผิดหวัง เลยทำเผื่อนิดหน่อยให้พอเหลือ
ที่ใช้ชื่ออเล็กซ์ข้าวเหนียว เพราะพี่ชื่อเล่นชื่อเล็ก ก็อยากให้ลูกค้าสงสัยว่าทำไมร้านมีชื่อฝรั่ง พี่เห็นว่าร้านขนมเขาใช้ชื่อแม่นำหน้ากันเยอะ แม่นู้น แม่นี้ พี่ใช้อาขึ้นดีกว่า แต่เป็นอาฝรั่งด้วย คนแก่งคอยเขาก็จดจำไปแล้ว ข้าวเหนียวอเล็กซ์หน้าร้านเชี่ยวชาญ ขาย 7 โมงครึ่งถึงบ่ายโมง”
ชุติมา วุฒิสุข
เจ้าของร้านอเล็กซ์ข้าวเหนียว
WeCitizens ชวนผู้อ่านเรียนรู้เมืองแก่งคอย เมืองประวัติศาสตร์ที่มีบาดแผลจากสงครามโลกครั้งที่ 2 แต่ในวันนี้ แก่งคอยเปลี่ยนบาดแผลแห่งประวัติศาสตร์เป็นเมืองแห่งการเรียนรู้ตลอดชีวิตอ่านความคิด วิถีชีวิตผู้คนแก่งคอยได้ที่ WeCitizens : เสียงแก่งคอย, สระบุรี - WeCitizens Flip PDF…
WeCitizens ชวนผู้อ่านเดินทางไปจังหวัดนครสวรรค์ เมืองที่อยู่กึ่งกลางระหว่างภาคเหนือและภาคกลาง เมืองที่เป็นจุดเปลี่ยนถ่ายการเดินทางทางน้ำในอดีต นครสวรรค์จึงเป็นเมืองสำคัญอีกเมืองหนึ่งในฐานะของเมืองที่เป็นศูนย์กลาง (Hub) ทั้งด้านการค้า การคมนาคม และนำมาซึ่งความหลากหลายทางวัฒนธรรมของผู้คนหลากหลายกลุ่ม โดยเฉพาะชาวจีนโพ้นทะเล E-book ฉบับเสียงนครสวรรค์ฉบับนี้ จะพาผู้อ่านทุกคนไปเรียนรู้วิถีชีวิตของชาวนครสวรรค์ วัฒนธรรมชาวจีนและเทศกาลตรุษจีนที่มีชื่อเสียงโด่งดังในระดับประเทศและนานาชาติ และไปฟังเสียงผู้คนชาวนครสวรรค์ที่มองบ้านเมืองของตนเองตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน…
นอกจากจะถูกจดจำจากเพลงดังที่มีชื่อเดียวกับชื่ออำเภอของ ก้าน แก้วสุพรรณ และเพลงฮิตของคาราบาว ซึ่งสื่อถึงที่มาของชื่อ ‘แก่งคอย’ อย่าง ‘แร้งคอย’ หากไม่ใช่คนในพื้นที่ อาจนึกภาพไม่ออกว่าอำเภอของจังหวัดสระบุรีที่เป็นปากทางขึ้นอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่และประตูสู่ภาคอีสาน มีความสำคัญอย่างไร? ไม่เพียงเป็นเมืองท่าที่สำคัญในการขนส่งสินค้าผ่านแม่น้ำป่าสักและทางรถไฟ อำเภอแก่งคอย ยังเป็นจุดเริ่มต้น (ต่อจากอำเภอเมืองสระบุรี)…
เพราะเมือง คือ ผู้คน และผู้คน คือ ตัวแปรสำคัญที่สุดในการพัฒนาเมือง ความเจริญงอกงามทางวัฒนธรรมหรือการเติบโตทางเศรษฐกิจ และมาตรฐานคุณภาพชีวิต จึงขึ้นอยู่กับศักยภาพ ความสามารถ และความร่วมมือร่วมใจของคนในเมืองเป็นฐานสำคัญ กว่าทศวรรษที่ ‘ขอนแก่นโมเดล’ เป็นโมเดลการพัฒนาเมืองที่ได้รับการยอมรับ และพูดถึงในฐานะแนวคิดและปฏิบัติการการพัฒนาเมืองที่ก้าวหน้ามากที่สุด…
เมืองขอนแก่น ผู้คน กับการเรียนรู้เพื่อก้าวต่อไป ไม่มีภูเขา ไม่มีแม่น้ำสายใหญ่ อยู่ไกลโพ้นจากชายทะเล แหล่งท่องเที่ยวมีชื่อ หรือทรัพยากรธรรมชาติสำคัญก็น้อยนิด แต่มีคนที่เอาจริงเอาจังกับการพัฒนาเมืองกลุ่มใหญ่ที่กล้าคิดกล้าฝัน พยายามทำทุกลู่ให้ความหวังเป็นจริงได้ นี่คือปัจจัยที่ทำให้ช่วงเวลาเพียงกึงศตวรรษนำพาเมืองขอนแก่น เติบโตได้อย่างก้าวกระโดด ‘ผู้คน และความร่วมมือ…
“เมื่อพูดถึงเรื่องเมืองแห่งการเรียนรู้ หรือ Learning City ในส่วนที่เกี่ยวข้องกับหน้าที่รับผิดชอบของเทศบาลนครขอนแก่น เราดำเนินงานตามวิสัยทัศน์ที่ว่า ‘พัฒนาเมืองสู่สากล สร้างสังคมแห่งความสุข’ การที่เมืองจะพัฒนาได้และสร้างสังคมที่เป็นสุข ต้องเริ่มที่ ‘คน’ คนที่เป็นกำลังสำคัญในการร่วมกันพัฒนาเมือง ยกตัวอย่างในกรณีที่เปรียบเทียบง่าย ๆ เช่น ถ้าเราจะพัฒนาขอนแก่นเป็นเมือง…