“เราลาออกจากงานประจำในบริษัทที่กรุงเทพฯ และกลับบ้านมาทำสวนผักและผลไม้ที่นครสวรรค์ราวปี 2560 ปลูกฝรั่ง มะม่วง ส้มโอ มะนาว กล้วย ฯลฯ ตั้งชื่อว่า ‘ไร่อุดมสุข’
ที่หันมาทำการเกษตร จะว่าเป็นเทรนด์ก็ใช่ และเราก็มีที่ดินที่บ้านเป็นต้นทุนอยู่แล้ว เราก็อยากอยู่บ้านด้วย จึงคิดว่าถ้าทำตรงนี้ได้ก็น่าจะมีความยั่งยืนกว่า ขณะเดียวกัน ก็มาคิดว่าถ้าเราสามารถทำฟาร์มเกษตรที่สามารถผลิตอาหารปลอดภัยให้แก่ผู้บริโภคได้ เมืองของเราก็น่าจะยั่งยืนไปด้วย ก็เลยศึกษาข้อมูลเรื่องนี้ รวมถึงประสานกับหน่วยงานต่างๆ ที่สนับสนุนการทำเกษตรปลอดภัยมาตั้งแต่เริ่มอาชีพใหม่
จนมาปี 2562 เราได้ยินข่าวจากเทศบาลนครนครสวรรค์ว่าจะมีการจัดตั้งกฎบัตรนครสวรรค์ เราไม่รู้ว่าสิ่งนี้มันคืออะไร แต่ในรายละเอียดของกฎบัตร มีคำว่าอาหารปลอดภัย กับคำว่าพัฒนาเมืองอยู่ด้วย ก็เลยตัดสินใจไปร่วมประชุมกับเขาที่สำนักงานเทศบาล
พอไปประชุมก็ได้รู้จักอาจารย์ฐาปนา (ฐาปนา บุณยประวิตร เลขานุการกฎบัตรไทย) คุยกับเขาว่าเราพอมีเครือข่ายที่สนใจการทำเกษตรปลอดภัย รวมถึงกลุ่มที่อยากทำเกษตรอินทรีย์อยู่ ในเมื่อกฎบัตรนครสวรรค์มีกิจกรรมการออกแบบสมาร์ทฟาร์มแล้ว เราจะขอขึ้นกลุ่มเกษตรและอาหารปลอดภัยด้วยได้ไหม อาจารย์ฐาปนาก็บอกว่าดีเลย เพราะคุณสมศักดิ์ อรุณสุรัตน์ ประธานสภาเทศบาลนครนครสวรรค์ เขาก็อยากให้มีสาขานี้ด้วย เพียงแต่ภายในเขตเทศบาลนครไม่มีกลุ่มเกษตรกรอยู่เลย
กฎบัตรนครสวรรค์เป็นส่วนสำคัญที่เชื่อมให้กลุ่มของเราได้รู้จักหน่วยงานต่างๆ ที่หลากหลาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งได้เข้าถึงผู้ประกอบการที่กำลังมองหาพืชผักปลอดภัยไปใช้กับธุรกิจ เราก็รวมกลุ่มเกษตรปลอดภัยจาก 15 อำเภอทั่วจังหวัด นำผลผลิตมาจำหน่ายให้กับกลุ่มธุรกิจ ไม่ว่าจะเป็นภัตตาคารอาหารจีนเล่งหงษ์ที่ทำคอร์สอาหารสุขภาพและอาหารคลีน ครัวของโรงพยาบาลศรีสวรรค์ที่ต้องการเสิร์ฟผักอินทรีย์แก่คนไข้ รวมถึงกิจการอื่นๆ เป็นต้น
นอกจากเกษตรกรอย่างพวกเราได้เจอตลาด กฎบัตรยังเชื่อมให้เราได้มีโอกาสบุกเบิกพื้นที่การเรียนรู้อีกด้วย
นั่นคือการร่วมมือกับ คุณตุ้ย-ธนาเทพ ถึงสุข เจ้าของโรงแรมแกรนด์ฮิลล์ ที่เขามีที่ดินเปล่าที่อยากพัฒนาเป็นฟาร์มเกษตรอินทรีย์ในตัวเมือง เขาได้แบบการปรับปรุงพื้นที่เป็นสมาร์ทฟาร์มจากทางกฎบัตรมาแล้ว แต่เขาต้องการกลุ่มเกษตรกรเข้าไปจัดการพื้นที่ เพื่อปลูกผลผลิตออร์แกนิกส่งให้กับโรงแรม ขณะเดียวกันก็ใช้พื้นที่นี้เป็นพื้นที่เรียนรู้สำหรับผู้ที่สนใจทำเกษตรอินทรีย์ โดยตั้งชื่อว่า ‘ฟาร์มสุขสมใจ’
เราก็เลยใช้ฟาร์มสุขสมใจของคุณตุ้ยเป็นทั้งพื้นที่ที่เปิดให้คนมาเรียนรู้เรื่องการเกษตร และพื้นที่กึ่งๆ สำนักงานของกลุ่มกฎบัตรเกษตรและอาหารปลอดภัยของพวกเรา ซึ่งตอนนี้เรามีสมาชิกราว 20 กว่าคนทั่วจังหวัด
บทบาทของเราคือการรวมผลผลิตจากสมาชิกเพื่อส่งให้โรงแรม ร้านอาหาร โรงพยาบาลที่ต้องการวัตถุดิบปลอดภัย ส่วนที่เหลือ ก็แล้วแต่สมาชิกจะนำไปขายตามตลาดนัดต่างๆ ทั้งนี้เราไม่ได้ทำหน้าที่เป็นพ่อค้าคนกลางแต่อย่างใด ใบสั่งซื้อจากลูกค้ามาเท่าไหร่ ก็เท่านั้น เราไม่ได้กำไรอะไรจากตรงนี้ เพียงแค่อยากส่งเสริมและเพิ่มช่องทางการขายให้พี่น้องเกษตรกร และกระตุ้นให้เกษตรกรรายอื่นๆ หันมาทำเกษตรปลอดภัยและเกษตรอินทรีย์กันมากๆ
นครสวรรค์เป็นเมืองอาหารการกินค่ะ เรามีทั้งแหล่งผลิตวัตถุดิบชั้นเลิศ และร้านอาหารท้องถิ่นที่เสิร์ฟแต่เมนูรสเลิศ เรามีศักยภาพในระดับครัวของภาคเหนือตอนล่างและภาคกลางตอนบนได้ ถ้าเราส่งเสริมเรื่องวัตถุดิบปลอดภัยเข้ามาอีก ครัวของเราจะมีมูลค่าเพิ่มได้อีกเยอะ และที่สำคัญคือสุขภาพของผู้บริโภคก็จะดีขึ้น เพราะอาหารการกินที่ดีคือยาบำรุงสุขภาพกลายๆ นั่นเองค่ะ”
รัตนาภรณ์ ทองแฉล้ม
ประธานกฎบัตรสาขาเกษตรและอาหารปลอดภัย จังหวัดนครสวรรค์
เจ้าของไร่อุดมสุข
ชวนอ่าน WeCitizens เมืองเชียงราย : เมืองนวัตกรรมการเกษตร Ebook ได้ที่ https://anyflip.com/jnmvd/iyvl/ Download PDF File : https://drive.google.com/.../1mQO8ZR9GTik02hfUPdS.../view... บอกเล่าเรื่องราวมุมมองเมืองน่าอยู่ที่ชาญฉลาด (Livable…
คนนครวัย 30 ปีขึ้นไปน่าจะคุ้นกับร้านหนังสือ “นาคร-บวรรัตน์” บนถนนราชดำเนิน ย่านท่าวัง ที่นี่คือร้านหนังสืออิสระที่เป็นพื้นที่จัดกิจกรรมอ่าน-เขียน และแสดงผลงานศิลปะ รวมถึงเป็นศูนย์รวมของนักเขียนและศิลปิน ทั้งจากกลุ่มวรรณกรรม “นาคร” เหล่านักเขียนรางวัล และศิลปินแห่งชาติที่แวะเวียนมาอยู่เสมอ จนกลายเป็นแรงขับสำคัญที่ทำให้เมืองนครมีชื่อในฐานะเมืองแห่งนักเขียนและศิลปิน อดีตร้านหนังสือแห่งนี้ตั้งอยู่ภายใน…
สมัยก่อนพ่อเป็นนายหนังตะลุงที่หวงวิชามากจนมีโอกาสเข้าเฝ้าในหลวง ร.9คำตรัสของพระองค์ท่าน เปลี่ยนความคิดพ่อไปอย่างสิ้นเชิง “สมัยก่อน นายหนังหรือผู้แสดงหลักในหนังตะลุง ส่วนใหญ่เขาจะหวงวิชามากนะครับ มันเหมือนศิลปะการแสดงที่ถ่ายทอดกันอย่างจำกัด และนายหนังแต่ละคนก็จะมีศาสตร์เฉพาะตัวในการแสดงเช่นเดียวกับคุณพ่อของผม (สุชาติ ทรัพย์สิน) แกก็เป็นคนหวงวิชามาก ๆ ใครมาขอให้สอนตอกหนังหรือเชิดหุ่นนี่ยาก กระทั่งปี 2527…
เมืองเรามีสวนสาธารณะขนาดใหญ่ที่มีความพร้อม แต่พื้นที่ระดับชุมชนที่ชาวบ้านได้มาจัดกิจกรรมร่วมกัน แบบที่ไม่ต้องใช้พื้นที่ถนนสาธารณะน่ะ ยังไม่มี ถ้ามีจะดีมาก ๆ “ครอบครัวพี่แต่เดิมเป็นชาวนาอยู่นอกเขตเทศบาล กระทั่งพี่ชายและพี่สาวสอบติดโรงเรียนกัลยาณีศรีธรรมราช แม่ก็เลยตัดสินใจย้ายเข้ามาทำงานในเมืองแม่มาปลูกบ้านอยู่แถวถนนพัฒนาการคูขวางราวปี 2521 ก่อนหน้าที่เขาจะตัดถนนเป็น 4 เลน ย่านที่เราอยู่ค่อนข้างเสื่อมโทรม เหมือนขยะใต้พรมของเมือง…
การจะทำให้เมืองเราเป็นเมืองอัจฉริยะปัจจัยสำคัญที่ต้องมีคือการมีโรงเรียนที่ตอบโจทย์การศึกษาด้านเทคโนโลยี “เวลาพูดถึงโรงเรียนในสังกัดเทศบาล หรือกระทั่งโรงเรียนวัดเนี่ย คนส่วนมากมักนึกถึงการเป็นโรงเรียนขยายโอกาส หรือทางเลือกสุดท้าย ไม่ใช่ทางเลือกหลักของผู้ปกครองส่วนใหญ่นักอย่างไรก็ตาม กับโรงเรียนทั้ง 8 แห่งในสังกัดเทศบาลนครนครศรีธรรมราช ซึ่งเป็นโรงเรียนวัดทั้งหมดด้วย กลับแตกต่างออกไป เพราะที่นี่กลายเป็นโรงเรียนที่เด็ก ๆ ในนครต้องสอบแข่งขันเพื่อเข้าเรียน กลายเป็นโรงเรียนชั้นนำในกลุ่มปฐมวัยไปสิ่งนี้ต้องยกเครดิตให้นายกเทศมนตรีสมนึก…
แม้เราจะพึ่งพาเทคโนโลยีเป็นเครื่องมือหลักแต่แก่นสารของมันคือการคิดนโยบายที่ตอบโจทย์ความต้องการของผู้คนหัวใจสำคัญจึงไม่ใช่เทคโนโลยี แต่เป็นผู้คน “หลังเรียนจบผมก็กลับมานครบ้านเกิด เข้าทำงานเป็นลูกจ้างเทศบาล ก่อนจะไต่เต้าขึ้นมาเรื่อย ๆ จนเป็นเจ้าหน้าที่วิเคราะห์แผนและนโยบายในปัจจุบันสี่ปีที่แล้ว ตอน ดร.โจ (กณพ เกตุชาติ) หาเสียงเพื่อรับเลือกตั้งนายกเทศมนตรีนครนครศรีธรรมราชสมัยแรก ท่านได้เสนอนโยบายเรื่องเมืองอัจฉริยะด้วยการนำเทคโนโลยีมาปรับใช้เพื่อทำให้เมืองน่าอยู่ พอท่านได้รับเลือกเข้ามา บทบาทของผมคือการช่วยท่านเขียนแผนดังกล่าวผมได้เรียนรู้จาก…