“โดยตำแหน่ง ผมจะรับผิดชอบด้านการศึกษาของเทศบาลนครระยอง ก็ดูแลโรงเรียนทั้งหมด 6 โรงเรียนในเขตเทศบาล โดยในจำนวนนั้นมีโรงเรียนระดับมัธยมอยู่ 1 โรงเรียน นั่นคือนครระยองวิทยาคม
จริงอยู่ที่ระยองได้รับการจัดอันดับให้เป็นจังหวัดที่มี GDP สูงที่สุดในประเทศ แต่ตามข้อเท็จจริง GDP เราไม่ได้กระจายถึงทุกคนอย่างทั่วถึง เทศบาลเรามีประชากรราว 50,000-60,000 คน แต่มีประชากรแฝง หรือคนที่ย้ายเข้ามาทำงานในเมืองหลักแสนคนได้ น่าเสียดายที่คนระยองแท้ๆ ที่ไม่ได้ทำงานอยู่ในภาคอุตสาหกรรม ก็หาได้มีรายได้สูงเท่ากับที่ GDP มันบ่งชี้เท่าไหร่เลย ดังนั้น การปูพื้นเรื่องการศึกษาที่จะนำไปสู่การเข้าถึงอาชีพที่มีความมั่นคงจึงเป็นเรื่องสำคัญ
แม้โรงเรียนในสังกัดเทศบาลเราหลายแห่งอยู่ในรูปแบบโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา เราไม่ใช่ตัวเลือกแรกของผู้ปกครองที่มีฐานะดีในระยอง อย่างไรก็ตาม ผมกลับพบว่านี่เป็นข้อดีที่จะทำให้สถานศึกษาของเราช่วยทำให้เด็กๆ เข้าถึงการศึกษาอย่างเท่าเทียม โดยเฉพาะเด็กๆ จากครอบครัวยากจน ขณะเดียวกันก็ช่วยส่งเสริมให้เด็กๆ เข้าถึงทักษะการเรียนรู้ในด้านอื่นๆ เช่น ดนตรี กีฬา การแสดง ศิลปะ และโดยเฉพาะอย่างยิ่งคือพื้นฐานทางวิชาชีพอื่นๆ
เพราะโอกาสด้านอาชีพของระยองเรายังหลากหลายอยู่มากนะครับ คุณอาจไม่จำเป็นต้องเรียนวิศวกรรมศาสตร์ หรือสายวิทยาศาสตร์เพื่อจบออกมาทำงานบริษัทใหญ่ๆ อย่างเดียว ระยองยังต้องการบุคลากรจากวิชาชีพอันหลากหลาย เพื่อมาช่วยขับเคลื่อนเศรษฐกิจของเมืองนี้อีกมาก ยิ่งเฉพาะเมื่อเทคโนโลยีทำให้หลายๆ อย่างง่ายขึ้น การมีทักษะวิชาชีพเฉพาะก็ดี ทักษะในการใช้ชีวิตที่หลากหลายก็ดี เมื่อเจ้าของทักษะรู้ว่าจะประยุกต์เข้ากับเทคโนโลยีที่มีได้อย่างไร ความมั่นคงในชีวิตก็จะตามมา
ควบคู่ไปกับการศึกษาในโรงเรียน เทศบาลก็ให้ความสำคัญกับการเรียนรู้นอกห้องเรียน อย่างเห็นได้ชัดเลยคือความพยายามจะพัฒนาให้ป่าชายเลนกลางใจเมืองของเราให้กลุ่มเป็นแหล่งเรียนรู้ทั้งในแง่มุมของระบบนิเวศ สิ่งแวดล้อม รวมถึงการฝึกเด็กๆ ให้รองรับกับการท่องเที่ยว ดังที่เราจัดทำโครงการมัคคุเทศก์อาสา ให้นักเรียนไปฝึกนำชมสถานที่แก่นักท่องเที่ยว เป็นต้น
ขณะเดียวกัน ห้องสมุดประชาชนเทศบาลนครระยองที่ตั้งอยู่ในสวนศรีเมือง ก็เป็นอีกพื้นที่การเรียนรู้ที่ขณะนี้ทางเทศบาลกำลังปรับปรุงให้รองรับกับกิจกรรมที่หลากหลายขึ้น โดยตั้งใจให้ที่นี่เป็น co-working space ควบคู่ไปกับพื้นที่กลางสำหรับจัดกิจกรรมสร้างสรรค์ของคนในเมือง
ผมมองว่าห้องสมุดเรามีทำเลที่ได้เปรียบห้องสมุดประจำเมืองอื่นๆ นะ เพราะมันตั้งอยู่ในสวนสาธารณะใจกลางเมืองเลย เรายังเคยปรับพื้นที่บางส่วนให้เป็นฟิตเนสด้วย ในอนาคตเรามีแผนจะปรับอาคารนี้ให้รองรับการใช้งานสำหรับทุกเพศทุกวัยได้มากขึ้น มีการจัดกิจกรรมประจำสัปดาห์ หรือเปิดให้ภาคเอกชนเข้ามาใช้จัดกิจกรรม เป็นทางเลือกใหม่ให้คนระยองได้ใช้เวลาว่างกับครอบครัวในวันหยุด
พร้อมกันนั้น เรายังมีแผนเพิ่มพื้นที่สีเขียวตามจุดต่างๆ ทั่วเมือง โดยเฉพาะการเปลี่ยนพื้นที่บ่อบำบัดน้ำเสียตรงโรงฆ่าสัตว์ให้กลุ่มเป็นสวนสาธารณะแห่งใหม่ เชื่อมไปกับพื้นที่รกร้างที่กระจายตัวทั่วเมืองที่จะถูกเปลี่ยนให้เป็นสวนหย่อม เชื่อมแผนการพัฒนาเมืองโลว์คาร์บอนไปพร้อมกัน
สำหรับผม เมืองระยองของเรามีบริบทของความเป็นเมืองแห่งการเรียนรู้ที่ครอบคลุมแทบทุกด้านอยู่แล้ว ทั้งสิ่งแวดล้อม ประมง ภูเขา ทะเล การเกษตร อุตสาหกรรม การท่องเที่ยว ไปจนถึงประวัติศาสตร์จากย่านเมืองเก่า แต่สิ่งสำคัญก็คือทุกภาคส่วนจำเป็นต้องสร้างความเชื่อมโยงและการสื่อความหมายให้ทุกคนตระหนักว่าเราจะหยิบองค์ความรู้ที่อยู่ในชีวิตประจำวันอยู่นี้มาใช้อย่างไร ขณะเดียวกัน เทศบาลนครระยองก็พยายามจะสร้างสิ่งแวดล้อมแห่งการเรียนรู้ และอำนวยความสะดวกให้ผู้คนเข้าถึงสิ่งเหล่านี้อย่างสะดวกสบายมากที่สุด”
นิพนธ์ เตชโชควารี
รองนายกเทศมนตรีนครระยอง
ชวนอ่าน WeCitizens เมืองเชียงราย : เมืองนวัตกรรมการเกษตร Ebook ได้ที่ https://anyflip.com/jnmvd/iyvl/ Download PDF File : https://drive.google.com/.../1mQO8ZR9GTik02hfUPdS.../view... บอกเล่าเรื่องราวมุมมองเมืองน่าอยู่ที่ชาญฉลาด (Livable…
คนนครวัย 30 ปีขึ้นไปน่าจะคุ้นกับร้านหนังสือ “นาคร-บวรรัตน์” บนถนนราชดำเนิน ย่านท่าวัง ที่นี่คือร้านหนังสืออิสระที่เป็นพื้นที่จัดกิจกรรมอ่าน-เขียน และแสดงผลงานศิลปะ รวมถึงเป็นศูนย์รวมของนักเขียนและศิลปิน ทั้งจากกลุ่มวรรณกรรม “นาคร” เหล่านักเขียนรางวัล และศิลปินแห่งชาติที่แวะเวียนมาอยู่เสมอ จนกลายเป็นแรงขับสำคัญที่ทำให้เมืองนครมีชื่อในฐานะเมืองแห่งนักเขียนและศิลปิน อดีตร้านหนังสือแห่งนี้ตั้งอยู่ภายใน…
สมัยก่อนพ่อเป็นนายหนังตะลุงที่หวงวิชามากจนมีโอกาสเข้าเฝ้าในหลวง ร.9คำตรัสของพระองค์ท่าน เปลี่ยนความคิดพ่อไปอย่างสิ้นเชิง “สมัยก่อน นายหนังหรือผู้แสดงหลักในหนังตะลุง ส่วนใหญ่เขาจะหวงวิชามากนะครับ มันเหมือนศิลปะการแสดงที่ถ่ายทอดกันอย่างจำกัด และนายหนังแต่ละคนก็จะมีศาสตร์เฉพาะตัวในการแสดงเช่นเดียวกับคุณพ่อของผม (สุชาติ ทรัพย์สิน) แกก็เป็นคนหวงวิชามาก ๆ ใครมาขอให้สอนตอกหนังหรือเชิดหุ่นนี่ยาก กระทั่งปี 2527…
เมืองเรามีสวนสาธารณะขนาดใหญ่ที่มีความพร้อม แต่พื้นที่ระดับชุมชนที่ชาวบ้านได้มาจัดกิจกรรมร่วมกัน แบบที่ไม่ต้องใช้พื้นที่ถนนสาธารณะน่ะ ยังไม่มี ถ้ามีจะดีมาก ๆ “ครอบครัวพี่แต่เดิมเป็นชาวนาอยู่นอกเขตเทศบาล กระทั่งพี่ชายและพี่สาวสอบติดโรงเรียนกัลยาณีศรีธรรมราช แม่ก็เลยตัดสินใจย้ายเข้ามาทำงานในเมืองแม่มาปลูกบ้านอยู่แถวถนนพัฒนาการคูขวางราวปี 2521 ก่อนหน้าที่เขาจะตัดถนนเป็น 4 เลน ย่านที่เราอยู่ค่อนข้างเสื่อมโทรม เหมือนขยะใต้พรมของเมือง…
การจะทำให้เมืองเราเป็นเมืองอัจฉริยะปัจจัยสำคัญที่ต้องมีคือการมีโรงเรียนที่ตอบโจทย์การศึกษาด้านเทคโนโลยี “เวลาพูดถึงโรงเรียนในสังกัดเทศบาล หรือกระทั่งโรงเรียนวัดเนี่ย คนส่วนมากมักนึกถึงการเป็นโรงเรียนขยายโอกาส หรือทางเลือกสุดท้าย ไม่ใช่ทางเลือกหลักของผู้ปกครองส่วนใหญ่นักอย่างไรก็ตาม กับโรงเรียนทั้ง 8 แห่งในสังกัดเทศบาลนครนครศรีธรรมราช ซึ่งเป็นโรงเรียนวัดทั้งหมดด้วย กลับแตกต่างออกไป เพราะที่นี่กลายเป็นโรงเรียนที่เด็ก ๆ ในนครต้องสอบแข่งขันเพื่อเข้าเรียน กลายเป็นโรงเรียนชั้นนำในกลุ่มปฐมวัยไปสิ่งนี้ต้องยกเครดิตให้นายกเทศมนตรีสมนึก…
แม้เราจะพึ่งพาเทคโนโลยีเป็นเครื่องมือหลักแต่แก่นสารของมันคือการคิดนโยบายที่ตอบโจทย์ความต้องการของผู้คนหัวใจสำคัญจึงไม่ใช่เทคโนโลยี แต่เป็นผู้คน “หลังเรียนจบผมก็กลับมานครบ้านเกิด เข้าทำงานเป็นลูกจ้างเทศบาล ก่อนจะไต่เต้าขึ้นมาเรื่อย ๆ จนเป็นเจ้าหน้าที่วิเคราะห์แผนและนโยบายในปัจจุบันสี่ปีที่แล้ว ตอน ดร.โจ (กณพ เกตุชาติ) หาเสียงเพื่อรับเลือกตั้งนายกเทศมนตรีนครนครศรีธรรมราชสมัยแรก ท่านได้เสนอนโยบายเรื่องเมืองอัจฉริยะด้วยการนำเทคโนโลยีมาปรับใช้เพื่อทำให้เมืองน่าอยู่ พอท่านได้รับเลือกเข้ามา บทบาทของผมคือการช่วยท่านเขียนแผนดังกล่าวผมได้เรียนรู้จาก…