“ผมคิดทำศูนย์เรียนรู้วิถีเกษตรอินทรีย์มานานแล้ว เพราะได้เรียนรู้จากหลายๆ แหล่ง ก็อยากมาทำที่บ้านผม รวมหมดทุกอย่างที่จุดนี้ ไม่ต้องไปที่ไหนไกล เรามีเครือข่าย อยากมีความรู้ด้านไหนก็แจ้งมา ด้านการเกษตร ปลูกผัก ปลูกพืช ขยายพันธุ์พืชด้านการตอน การเสียบยอด เลี้ยงไส้เดือน เลี้ยงไก่ ปั้นกระถาง ทำถ่านอัดแท่ง
ผมทำบ้านต้นไม้ไว้ 3 หลัง ยังไม่ได้ติดแอร์ไม่มีเฟอร์นิเจอร์ภายใน ตอนนี้ผมไม่สบายก็ดูแลตัวเองก่อน แต่ที่เตรียมไว้คือ ใครสนใจมาเรียนรู้ด้านไหน ผมเป็นวิทยากรสอนให้ คุณมานอนค้างบ้านต้นไม้ มาเรียนรู้ มีค่าใช้จ่าย 5-600 บาท อาหารสั่งได้ สมมติ มีลูกหลาน 5-6 ขวบ อยากปลูกผัก ผมก็สอนให้ เขามาปลูกผักไว้ อาจจะอีก 2-3 อาทิตย์มาเก็บผัก ทำผัดผักกินได้ ผมสอนวิธีตอนพืชเสร็จแล้วก็ให้เด็กตอน ทำเสร็จ ก็ยกให้เขา เขาก็ภูมิใจ
อย่างถ่านอัดแท่งผมก็ได้มาตอนที่เป็นกำนันไปอบรมกับกระทรวงพลังงาน เราไปดูวิธีการทำถ่านอัดแท่ง ซึ่งชาวสวนบ้านเราก็เอาไปเผาบ่อดินหรือเผาทิ้งมั่ง ซึ่งมันทำประโยชน์ได้ เราก็ไปประยุกต์เอามาเผาถ่าน ทำออกมาเป็นก้อนเล็กก้อนน้อย แล้วทำอย่างไรก้อนเล็กก้อนน้อยจะเพิ่มมูลค่า ก็เอามาอัดแท่ง ซึ่งข้อดีคือควันน้อย ใช้ได้คงทน ไม่เปื้อน ระหว่างเผาเราก็รองได้น้ำส้มควันไม้ ก็เป็นประโยชน์ต่อเกษตรอินทรีย์ทั้งหมด แล้วกรมพัฒนาชุมชนมาสอนการทำบัญชีครัวเรือน ผมก็คิดว่าทำยังไงจะได้ผล คือต้องมีผู้นำ ชาวบ้านให้เขาทำ ถ้าไม่รู้จักประยุกต์ รวบรวม ก็ไม่เกิดประโยชน์ อย่างผมเข้าไปดู ในตำบลเรา สมมติมี 300 ครอบครัว กินไข่วันนึงกี่ฟอง 300 ครอบครัวเดือนๆ นึงเป็นหมื่นเป็นแสน ถ้าเรามารวม ทำไมเราไม่เลี้ยงกันละ ผมก็ศึกษาลองเป็นหนูตะเภาเองก่อน ลองทั้งเลี้ยงไก่อารมณ์ดี เลี้ยงไก่แบบคอนโด เลี้ยงแล้วจดบันทึก วิธีเลี้ยงยังไง ให้อาหารยังไง จะคุ้มทุนยังไง แล้วแนะเขาว่าการเลี้ยงไก่มีทั้งข้อดีข้อเสีย เลี้ยงน่ะดีแน่ ขี้ก็ใช้ในสวนเอาใส่เงาะทุเรียนต่อได้ พอเลี้ยงได้ 4 เดือนก็ออกไข่ ไข่ก็บริโภคภายในครัวเรือน ที่เหลือก็เอาไปขาย พอได้เงินเข้า แล้วจะเลี้ยงแบบไหนล่ะ เลี้ยงแบบอารมณ์ดี ปล่อย 20 ตัว เกิดวันนั้นออกไข่ 10 ฟอง แล้วรู้มั้ยตัวไหนออกไม่ออก บางตัวกินอาหารเป็นเดือนๆ ไม่ออกเลย แล้วจะรู้ได้อย่างไร เราก็ลองเป็นกรงตับ เขียน 1-2-3-4 วันนี้ออก 20 แสดงว่าให้ผลผลิตทุกตัวเลย ตัวที่ 3 กินฟรีตั้งเดือน ไม่ออกเลย มันมีทั้งข้อดีข้อเสีย ข้อดีของไก่อารมณ์ดีคือให้ความเป็นประชาธิปไตย ไปไหนมาไหนได้สะดวก เป็นกรงตับต้องช่วยมัน หาอาหารให้กิน น้ำก็ต้องพร้อม ควบคุมก็ได้ผลผลิตดีกว่า ตัวไหนกินฟรีเราก็จะได้รู้ แล้วการเลี้ยงไส้เดือนนี่ดีที่สุด สมัยเราเด็กๆ ขุดดินตรงไหนมีแต่ไส้เดือนทั้งนั้น เดี๋ยวนี้หาแทบไม่ได้ เพราะอะไร ทั้งสารเคมี ปุ๋ย ความสมบูรณ์ของดินไม่มีแล้ว โดยธรรมชาติ หลักความจริง ในท้องไส้เดือนมีเชื้อจุลินทรีย์ตั้ง 20 ชนิด คือมันกินอาหารในดินแล้วผ่านการย่อยสลายจุลินทรีย์ออกมา จุลินทรีย์นี้เป็นตัวปรับสภาพดินให้ดี โดยธรรมชาติไม่ต้องใส่ปุ๋ยเลย นั่นคือวิถีธรรมชาติ เขาแปรรูปของเขาเอง ฉะนั้น ปัจจุบันต้องย้อนยุคเข้ามา เอาไส้เดือนมาเลี้ยง ผมมีเป็นศูนย์เรียนรู้ไส้เดือน กล้าจับมั้ย อาหารไส้เดือนคืออะไร ให้เลี้ยงไส้เดือนอ่างนึงมีมูลค่าเท่านี้ทำเสร็จเอากลับบ้านได้ เอาไปปลูกผักได้เลย
ช่วงผมเป็นกำนัน ทุกเดือนต้องเรียกมาประชุม มีประชุมสัญจรในหมู่บ้านทุกเดือน ให้ชาวบ้านฟัง ก็เป็นความรู้ ซึ่งชาวบ้านก็ชอบ แต่เขาไม่ไปทำกัน อย่างปุ๋ยหมัก โอ้ย ลำบาก ปุ๋ยวิทยาศาสตร์ง่ายๆ แต่เอาเข้าจริง มันชักไม่ไหว มันต้องย้อนยุค เพราะฉะนั้นที่ผมจะทำศูนย์เรียนรู้นี้ ก็สอดคล้องกับ Learning City คนที่เข้ามาต้องการอยากรู้จริงๆ นั่นล่ะ ถึงจะได้ผล แล้วเขาจะไปขยายผลเอง ถ้าจะเข้ามาหาผมก็ไม่ยาก เปิดแผนที่หาบ้านกำนันบ๊วย
ในหลวงสอนว่าให้อะไรก็แล้วแต่ ไม่ดีเท่าความรู้”
สงัด เมธวัน (กำนันบ๊วย)
ปราชญ์เกษตรท้องถิ่น
“หอโหวดเป็นเพียงจุดเริ่มต้น แต่หลังจากนี้คือกลไกที่เทศบาลต้องทำงานร่วมกับภาคประชาชนและนักวิชาการ ในการกำหนดทิศทางเมืองให้ร้อยเอ็ดพร้อมรับการท่องเที่ยว และทำให้เมืองมีความน่าอยู่ สำหรับผู้คนในเมืองพร้อมกันไปด้วย” “เราเกิดที่ร้อยเอ็ด เรียนมัธยมที่นี่ ก่อนไปเรียนระดับมหาวิทยาลัยที่กรุงเทพฯ ก่อนหน้านี้ สักเกือบ 10 ปีที่แล้ว เราไม่เคยมีความคิดจะกลับมาทำงานที่บ้านเกิดเลยนะ เพราะไม่เห็นโอกาสอะไรในชีวิตในภาพจำเดิมของเรา ร้อยเอ็ดเป็นเมืองผ่าน ไม่มีสถานที่ท่องเที่ยวขึ้นชื่อ ไม่มีแหล่งธรรมชาติสวยๆ…
ชวนอ่าน เบื้องหลังแนวคิดการขับเคลื่อนงานพัฒนาเมืองด้วยงานวิจัย องค์ความรู้ และนวัตกรรม ความร่วมมือ และบูรณการระหว่าง บพท. และสมาคมเทศบาลนครและเมือง ก่อเกิดโครงการ "โปรแกรมบ่มเพาะและเร่งรัดกระบวนการเพื่อมุ่งสู่เมืองน่าอยู่ที่ชาญฉลาด (CIAP) ดำเนินการระหว่างปีพ.ศ. 2567-2568 กับผู้นำเมือง และเทศบาล…
WeCitizens : ร้อยเอ็ดเมืองน่าอยู่อย่างชาญฉลาด (ฉบับที่ 1) เปิดความคิด ความหวัง และโอกาสของการพัฒนาเมืองร้อยเอ็ดที่รัก นำโดยนายกเทศมนตรีเทศบาลเมืองร้อยเอ็ด คุณบรรจง โฆษิตจิรนันท์ คณะทำงานเจ้าหน้าที่เทศบาล และหัวหน้าโครงการวิจัยร้อยเอ็ดเมืองน่าอยู่อย่างชาญฉลาด ผศ. ดร.ชัญญรินทร์…
ร้อยเอ็ดอยู่ห่างจาก ‘สะดืออีสาน’ พื้นที่ที่ถูกปักหมุดให้เป็นจุดศูนย์กลางของภาคอีสานในอำเภอโกสุมพิสัย มหาสารคาม เพียง 60 กิโลเมตร ในตำนานอุรังคธาตุ (ตำนานพระธาตุพนม) กล่าวว่า ‘สาเกตนครร้อยเอ็ดประตู’ (ชื่อเดิม) เมืองนี้ มีประตูเท่าจำนวนเมืองขึ้น ‘ร้อยเอ็ดเมือง’ สะท้อนให้เห็นความรุ่งเรืองจากการเป็นศูนย์กลางอำนาจและการคมนาคมของภูมิภาคมาตั้งแต่สมัยพุทธศตวรรษที่ 21อีกทั้ง ส่วนหนึ่งของพื้นที่ยังเป็นที่ตั้งของทุ่งกุลาร้องไห้ ที่ราบขนาดใหญ่กว่า 2 ล้านไร่ ทำให้ในเวลาต่อมา ร้อยเอ็ดจึงเป็นอู่ข้าวที่ผลิตข้าวหอมมะลิทุ่งกุลาที่ใหญ่ และมีผลิตผลที่ดีที่สุดในโลก แม้มีภูมิหลังที่รุ่งเรือง กระนั้น ตลอดหลายทศวรรษหลัง…
สนทนากับ ผศ.ดร.ชัญญรินทร์ สมพรหัวหน้าโครงการวิจัยเมืองน่าอยู่ที่ชาญฉลาด ‘ร้อยเอ็ด’, สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด “พื้นที่นี้จะเป็นเหมือนตัวกลางในการสร้างความพร้อมให้คนร้อยเอ็ดสามารถรับมือกับความเปลี่ยนแปลงในอนาคต” ผศ. ดร.ชัญญรินทร์ สมพร รองผู้อํานวยการสํานักส่งเสริมวิชาการและจัดการเรียนรู้ตลอดชีวิต มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด และหัวหน้าโครงการวิจัย "โครงการเทศบาลเมืองร้อยเอ็ด ร้อยเอ็ดคนดี เชื่อมโยงโครงข่ายเศรษฐกิจ ด้วยการเดินบนความปลอดภัยและทันสมัย…
"เราให้ความสำคัญกับการเชื่อมโยงเศรษฐกิจให้ร้อยเอ็ดเป็นทางเลือกใหม่ของตลาด MICE ที่ราคาย่อมเยา เดินทางสะดวก และมีอัตลักษณ์" เริ่มจากความคับข้องใจที่เห็นบ้านเกิดของตัวเอง (ร้อยเอ็ด) เป็นเมืองผ่านที่มักถูกมองข้าม เมื่อ บรรจง โฆษิตจิรนันท์ เข้ารับตำแหน่งนายกเทศมนตรีเมืองร้อยเอ็ด เมื่อปี 2538 เขาจึงเริ่มโครงการพัฒนาเมือง ไปพร้อมกับการดึงเสน่ห์จากศิลปวัฒนธรรมและประวัติศาสตร์ ดึงดูดให้ผู้คนมาเที่ยว…