เมืองเรามีสวนสาธารณะขนาดใหญ่ที่มีความพร้อม
แต่พื้นที่ระดับชุมชนที่ชาวบ้านได้มาจัดกิจกรรมร่วมกัน
แบบที่ไม่ต้องใช้พื้นที่ถนนสาธารณะน่ะ
ยังไม่มี ถ้ามีจะดีมาก ๆ
“ครอบครัวพี่แต่เดิมเป็นชาวนาอยู่นอกเขตเทศบาล กระทั่งพี่ชายและพี่สาวสอบติดโรงเรียนกัลยาณีศรีธรรมราช แม่ก็เลยตัดสินใจย้ายเข้ามาทำงานในเมือง
แม่มาปลูกบ้านอยู่แถวถนนพัฒนาการคูขวางราวปี 2521 ก่อนหน้าที่เขาจะตัดถนนเป็น 4 เลน ย่านที่เราอยู่ค่อนข้างเสื่อมโทรม เหมือนขยะใต้พรมของเมือง เป็นทั้งที่ดินรกร้าง ที่พักขยะ และบึงน้ำ ตอนนั้นไม่มีใครคิดหรอกว่ามันจะถูกพัฒนาจนเจริญอย่างทุกวันนี้
ความที่บ้านพี่ค่อนข้างยากจน พี่เลยไม่ได้เรียนหนังสือ โตมาหน่อยก็ไปทำงานโรงงานเย็บผ้าที่กรุงเทพฯ จากนั้นก็กลับมาเป็นแคชเชียร์ที่โรงแรมในเมืองนคร ราวปี 2540 ก็แต่งงาน และเปิดร้านของชำเล็ก ๆ ตรงนี้ (ร้านพิศยูนิค) แล้วก็ได้มีโอกาสช่วยงานชุมชน เป็นคณะกรรมการก่อน แล้วก็ได้รับเลือกเป็นประธาน
จริงอยู่ที่ถนนสายนี้ปัจจุบันเต็มไปด้วยห้างสรรพสินค้า ร้านค้า โรงแรม และธุรกิจใหม่ ๆ แต่ชุมชนเราก็ยังเป็นชุมชนแออัดที่คนส่วนใหญ่เป็นพ่อค้า-แม่ค้าในตลาด รับจ้างทั่วไป และก่อสร้าง มีคนจากที่ต่าง ๆ หมุนเวียนเข้า-ออกมาหางานทำในเมืองเยอะ
ข้อดีก็คือ ชุมชนเราเป็นแหล่งพักอาศัยของคนทำงานแรงงานที่ช่วยขับเคลื่อนเศรษฐกิจในเมือง แต่เพราะเป็นชุมชนแออัด ก็อาจมีปัญหาพวกยาเสพติดและลักเล็กขโมยน้อยอยู่ ในฐานะที่เราทำงานชุมชน ก็ต้องคอยบอกชาวบ้านช่วยกันเป็นหูเป็นตา รวมถึงดูแลความสะอาดเรียบร้อย ในเรื่องของการดูแลพื้นที่ ภาครัฐช่วยเราได้เยอะ อย่างเรื่องการดูแลสุขภาพคนในชุมชนที่มีผู้สูงอายุเยอะ เทศบาลฯ เขาก็มีโครงการ ‘หมอติดล้อ’ ส่งคุณหมอมาตรวจสุขภาพเราถึงจุดบริการใกล้ชุมชน ไม่ต้องไปถึงโรงพยาบาล ใครมีสัตว์เลี้ยง หรือหมาแมวจรจัด เขาก็ส่งสัตวแพทย์มาทำหมันและฉีดวัคซีนให้ฟรี หรือถ้าชุมชนมีเทศกาลอะไร อย่างปีใหม่ สงกรานต์ ทางเทศบาลเขาก็ช่วยสนับสนุนพวกอุปกรณ์
ถามว่ายังขาดอะไรเหรอ? สำหรับพี่มองว่าชุมชนยังไม่มี ‘พื้นที่กลาง’ หรือลานอเนกประสงค์ และอุปกรณ์สำหรับจัดกิจกรรมให้ชาวบ้านมาเจอกันเท่าไหร่ คือเขามีสื่อกลางทางออนไลน์อย่าง LINE OA ไว้ทำธุรกรรม หรือรับเรื่องร้องเรียน ก็สะดวกดี แต่พื้นที่กลางแบบออฟไลน์น่ะ พี่ว่ายังขาด จริงอยู่ เมืองเรามีสวนสาธารณะขนาดใหญ่ที่มีความพร้อม แต่พื้นที่ระดับชุมชนที่ผู้คนมาพูดคุย หรือจัดกิจกรรมร่วมกัน แบบที่ไม่ต้องใช้พื้นที่ถนนสาธารณะน่ะ ยังไม่มี ถ้ามีจะดีมาก ๆ”
#เทศบาลนครนครศรีธรรมราช #CIAP #มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ #มหาวิทยาลัยมหาสารคาม #WECITIZENS #บพท #PMUA #เมืองน่าอยู่ที่ชาญฉลาด
การจะทำให้เมืองเราเป็นเมืองอัจฉริยะปัจจัยสำคัญที่ต้องมีคือการมีโรงเรียนที่ตอบโจทย์การศึกษาด้านเทคโนโลยี “เวลาพูดถึงโรงเรียนในสังกัดเทศบาล หรือกระทั่งโรงเรียนวัดเนี่ย คนส่วนมากมักนึกถึงการเป็นโรงเรียนขยายโอกาส หรือทางเลือกสุดท้าย ไม่ใช่ทางเลือกหลักของผู้ปกครองส่วนใหญ่นักอย่างไรก็ตาม กับโรงเรียนทั้ง 8 แห่งในสังกัดเทศบาลนครนครศรีธรรมราช ซึ่งเป็นโรงเรียนวัดทั้งหมดด้วย กลับแตกต่างออกไป เพราะที่นี่กลายเป็นโรงเรียนที่เด็ก ๆ ในนครต้องสอบแข่งขันเพื่อเข้าเรียน กลายเป็นโรงเรียนชั้นนำในกลุ่มปฐมวัยไปสิ่งนี้ต้องยกเครดิตให้นายกเทศมนตรีสมนึก…
แม้เราจะพึ่งพาเทคโนโลยีเป็นเครื่องมือหลักแต่แก่นสารของมันคือการคิดนโยบายที่ตอบโจทย์ความต้องการของผู้คนหัวใจสำคัญจึงไม่ใช่เทคโนโลยี แต่เป็นผู้คน “หลังเรียนจบผมก็กลับมานครบ้านเกิด เข้าทำงานเป็นลูกจ้างเทศบาล ก่อนจะไต่เต้าขึ้นมาเรื่อย ๆ จนเป็นเจ้าหน้าที่วิเคราะห์แผนและนโยบายในปัจจุบันสี่ปีที่แล้ว ตอน ดร.โจ (กณพ เกตุชาติ) หาเสียงเพื่อรับเลือกตั้งนายกเทศมนตรีนครนครศรีธรรมราชสมัยแรก ท่านได้เสนอนโยบายเรื่องเมืองอัจฉริยะด้วยการนำเทคโนโลยีมาปรับใช้เพื่อทำให้เมืองน่าอยู่ พอท่านได้รับเลือกเข้ามา บทบาทของผมคือการช่วยท่านเขียนแผนดังกล่าวผมได้เรียนรู้จาก…
คนจากกรมหรือเทศบาลอื่น ๆ มาเยี่ยมก็ตกใจทำไมจำนวนคนแค่นี้ระบบไอทีของเมืองนครถึงพัฒนาได้เร็วนักซึ่งจริง ๆ มันไม่มีอะไรซับซ้อนเลย “ผมเป็นคนตรัง เรียนสายไอที จบมาก็เป็นโปรแกรมเมอร์ ทำงานอยู่บริษัทใหญ่ในกรุงเทพฯ รายได้ดีเลย และมีเส้นทางที่ก้าวหน้าในอาชีพ ปัญหาก็คือ แม่ผมเขาอยากให้รับราชการและอยากให้ทำงานใกล้บ้าน แต่นั่นล่ะครับ หลายคนทราบดีว่า…
นครเป็นเมืองที่น้ำท่าอุดมสมบูรณ์ค่ะซึ่งเรื่องนี้เป็นทั้งข้อดีและความท้าทายของเมืองอย่างมีนัยสำคัญ “นครเป็นเมืองที่น้ำท่าอุดมสมบูรณ์ค่ะ อาจจะสมบูรณ์ไปด้วยซ้ำ (หัวเราะ) จริงอยู่ เราไม่ได้มีแม่น้ำไหลผ่านตัวเมือง แต่ก็มีป่าต้นน้ำที่หมู่บ้านคีรีวงทางทิศตะวันตกของเมือง ซึ่งไหลผ่านเข้าเมืองผ่านลำคลองสายต่าง ๆความสมบูรณ์ของน้ำท่านี้ เป็นทั้งข้อดีและความท้าทายของเมืองอย่างมีนัยสำคัญ ข้อดีก็คือ เรามีน้ำใช้ไม่ขาด เทศบาลนครนครศรีธรรมราชมีสำนักการประปาที่ดูแลการผลิตน้ำประปาให้ผู้คนในเขตมาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2503…
เมื่อเมืองมีเครื่องมือสื่อสารที่ดี เชื่อมประชาชนกับเทศบาลได้ชัดเจน รวมถึงความร่วมมือจากทุกฝ่าย ผลลัพธ์จึงสะท้อนออกมาเป็นเมืองที่สะอาดและน่าอยู่ “เราเป็นนักวิชาการสิ่งแวดล้อม ฝ่ายบริหารงานสาธารณสุข งานรักษาความสะอาด เทศบาลนครนครศรีธรรมราช หน้าที่หลักคือ งานสิ่งแวดล้อม งานรักษาความสะอาด ส่งเสริมการจัดการขยะตั้งแต่ต้นทาง การดูแลความสะอาดพื้นที่สาธารณะ ทั้งการกวาดทำความสะอาด การฉีดล้างการเก็บขนขยะ…
แต่เดิม เวลาชาวบ้านจะร้องเรียนอะไรถ้าตรงกับวันเสาร์-อาทิตย์ปัญหาจะถูกกองไว้จนกว่าถึงเวลาราชการแต่สิ่งนี้ไม่เกิดขึ้นกับเทศบาลนคร “ผมเป็นแอดมินของกองสาธารณสุขที่ทำงานหลังบ้านของแอปพลิเคชัน LINE OA @Nakhoncity หน้าที่หลักคือรับคำร้องจากประชาชนเกี่ยวกับงานด้านสาธารณสุข อาทิ เรื่องการเก็บขยะ ซากกิ่งไม้ ปัญหาสุนัขจรจัด ฉีดวัคซีนสัตว์เลี้ยง และอื่น ๆ ก่อนจะส่งเรื่องไปให้เจ้าหน้าที่จัดการแก้ไขให้ได้ภายใน…