“ก่อนหน้านี้เราเป็นสถาปนิก และกระบวนกรจัดประชุมสัมมนาด้านวิชาการ โดยหลัก ๆ จะอยู่เชียงใหม่ ช่วงปี 2562 เรากลับลำพูนและเห็นเทศกาล River Festival Lamphun ริมแม่น้ำกวง รู้สึกตื่นตามาก ๆ ไม่เคยคิดว่าเราจะได้เห็นโชว์แสง สี เสียง แบบเดียวกับคอนเสิร์ตพี่เบิร์ดริมแม่น้ำบ้านเราได้น่ะ เห็นแล้วก็รู้สึกว่า โห ใครจัดเนี่ย ฉันต้องรู้ให้ได้ว่าใครทำ ก็เลยไปตามดูในเพจว่าเขาประชุมงานนี้กันที่ไหน
พอทราบ ก็เลยเขียนจดหมายน้อยไปแนะนำตัวว่าเราเป็นสถาปนิก ปีหน้าจะจัดงานนี้อีกไหม จะขอช่วย นั่นทำให้เรารู้จักพี่เอก (ไชยยง รัตนอังกูร) ที่รวมทีมเยาวชนในเมืองจัดงานนี้ นั่นล่ะ จากออฟฟิศที่เชียงใหม่ เราก็ย้ายมาทำงานที่ Temple House ร่วมกับพี่เอกในนาม ลำพูน ซิตี้ แลป
ปรากฏว่าปีต่อมาเจอโควิด-19 เลยไม่ได้จัด (หัวเราะ) แต่ก็ได้ทำงานนิทรรศการเกี่ยวกับการออกแบบเมืองที่เชื่อมโยงกับชุมชนอีกหลายโพรเจกต์ อาทิ ‘ลำพูน เป็น__ได้’ (Possible Lamphun) ที่ Temple House ‘ลองลำพูน’ (Long Lamphun) ที่โกดังเก่าของธนาคารกรุงไทย รวมถึงร่วมออกแบบวิธีการเล่าเรื่องในเทศกาลโคมแสนดวงในปีถัด ๆ มา
เราเป็นคนลำพูน เรารู้แหละว่าบ้านเกิดเรามี ‘ของดี’ เยอะมาก แต่ที่ผ่านมา มันอาจจะถูกเล่าด้วยมุมมองแบบที่หลายคนคุ้นเคย การได้มาทำ ลำพูน ซิตี้ แลป ช่วยขยายวิธีการนำเสนอลำพูนให้แปลกต่างออกไป และก็สามารถสะท้อนเสียงของคนรุ่นใหม่ในเมืองเข้าไปด้วย
นอกจากความตั้งใจที่อยากนำเสนอของดี หรือร่วมหาทางออกในปัญหาต่าง ๆ ของเมือง เป้าหมายลึก ๆ ของเรา คือจะทำยังไงให้เมืองนี้มันตอบโจทย์การใช้ชีวิตของคนรุ่นใหม่ ซึ่งลำพังทั้ง ลำพูน ซิตี้ แลป หรือภาครัฐ ก็ไม่อาจทำได้ แต่ต้องอาศัยความร่วมมือของภาคประชาชน และเอกชน ไม่ใช่ต่างคนต่างทำ แต่ต้องหาวิธีทำงานร่วมกัน เพื่อให้ลำพูนเป็นเมืองแห่งโอกาสสำหรับทุกคน”
#เทศบาลเมืองลำพูน #มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ #CIAP #โปรแกรมบ่มเพาะและเร่งรัดกระบวนการเพื่อมุ่งสู่การเป็นเมืองน่าอยู่ที่ชาญฉลาด #บพท #pmua #wecitizens
ผศ. ดร.มณีรัตน์ วงษ์ซิ้มหัวหน้าโครงการโปรแกรมบ่มเพาะและเร่งรัดกระบวนการเพื่อมุ่งสู่เมืองน่าอยู่ที่ชาญฉลาดCIAP | นายฉัตรกุล ชื่นสุวรรณกุลที่ปรึกษาโครงการ CIAP ประธานกรรมาธิการสถาบันพัฒนาเมือง และอดีตรองนายกเทศบาลเมืองสระบุรี ในงาน CITY SOLUTION DAY : เปิดเมือง เปลี่ยนเมือง สู่อนาคตเมืองน่าอยู่27 กันยายน 2568 ณ โรงแรมเซ็นทารา แกรนด์…
การบรรยายในหัวข้อ “ภาพรวมการขับเคลื่อนงานวิจัยและนวัตกรรมเพื่อการพัฒนาเมืองน่าอยู่และการกระจายศูนย์กลางความเจริญของหน่วย บพท.” โดย รศ.ดร.ปุ่น เที่ยงบูรณธรรม รองผู้อำนวยการฝ่ายแผนและยุทธศาสตร์องค์กร หน่วยบริหารและจัดการทุนด้านการพัฒนาระดับพื้นที่ (บพท.) ในงาน City Solution Days: เปิดเมือง เปลี่ยนเมือง สู่อนาคตเมืองน่าอยู่ วันที่…
“ในฐานะที่เป็นนายกเทศมนตรีเมืองร้อยเอ็ด และในฐานะนายกสมาคมเทศบาลนครและเมือง ซึ่งในสมาคมเรามีสมาชิกที่ประกอบไปด้วย เทศบาลนครประมาณ 35 แห่ง และ เทศบาลเมืองประมาณ 220 แห่ง ผมอยากเชิญชวนพวกเรามองเมืองของเราไปด้วยกัน โจทย์วันนี้ของประเทศไทย ถ้าให้เปรียบเทียบก็เหมือนเราเป็นคนที่มีจมูกรูเดียว พึ่งพาส่วนกลาง และเดินทางมาอย่างนี้มาโดยตลอด จนมีการกระจายอำนาจเมื่อปี 2540 แต่ก็เป็นการกระจายอํานาจค่อนข้างที่จะเป็น ลูกครึ่งลูกผสม คือมีรัฐบาลคอยกําหนดกรอบทั้งการปฏิบัติงานและงบประมาณ ท้องถิ่นก็ทำงานในระดับพื้นที่ไป จริงอยู่ว่าเรื่องนี้จะไม่ได้เป็นอุปสรรคปัญหาต่อการพัฒนาเชิงพื้นที่เท่าไหร่ โดยเฉพาะกับกลุ่มผู้บริหารท้องถิ่นที่มีความตั้งใจจริง และแสวงหาโอกาสที่อยากจะพัฒนาบ้านเกิดเมืองนอนของตัวเองอย่างตลอดเวลา วันนี้สมาคมเทศบาลนครและเมือง มีโอกาสรวมตัวกันในการที่จะแลกเปลี่ยนเรียนรู้ประสบการณ์ แล้วหาช่องทางในการที่จะส่งเสริมต่อยอด ซึ่งในปีพ.ศ.2567 ก็เกิดความร่วมมือกับทาง บพท.…
ชวนอ่าน WeCitizens เมืองเชียงราย : เมืองนวัตกรรมการเกษตร Ebook ได้ที่ https://anyflip.com/jnmvd/iyvl/ Download PDF File : https://drive.google.com/.../1mQO8ZR9GTik02hfUPdS.../view... บอกเล่าเรื่องราวมุมมองเมืองน่าอยู่ที่ชาญฉลาด (Livable…
คนนครวัย 30 ปีขึ้นไปน่าจะคุ้นกับร้านหนังสือ “นาคร-บวรรัตน์” บนถนนราชดำเนิน ย่านท่าวัง ที่นี่คือร้านหนังสืออิสระที่เป็นพื้นที่จัดกิจกรรมอ่าน-เขียน และแสดงผลงานศิลปะ รวมถึงเป็นศูนย์รวมของนักเขียนและศิลปิน ทั้งจากกลุ่มวรรณกรรม “นาคร” เหล่านักเขียนรางวัล และศิลปินแห่งชาติที่แวะเวียนมาอยู่เสมอ จนกลายเป็นแรงขับสำคัญที่ทำให้เมืองนครมีชื่อในฐานะเมืองแห่งนักเขียนและศิลปิน อดีตร้านหนังสือแห่งนี้ตั้งอยู่ภายใน…
สมัยก่อนพ่อเป็นนายหนังตะลุงที่หวงวิชามากจนมีโอกาสเข้าเฝ้าในหลวง ร.9คำตรัสของพระองค์ท่าน เปลี่ยนความคิดพ่อไปอย่างสิ้นเชิง “สมัยก่อน นายหนังหรือผู้แสดงหลักในหนังตะลุง ส่วนใหญ่เขาจะหวงวิชามากนะครับ มันเหมือนศิลปะการแสดงที่ถ่ายทอดกันอย่างจำกัด และนายหนังแต่ละคนก็จะมีศาสตร์เฉพาะตัวในการแสดงเช่นเดียวกับคุณพ่อของผม (สุชาติ ทรัพย์สิน) แกก็เป็นคนหวงวิชามาก ๆ ใครมาขอให้สอนตอกหนังหรือเชิดหุ่นนี่ยาก กระทั่งปี 2527…