“ชื่อนายตี๋ ลูกชิ้นปลากราย มาจากชื่อเตี่ยค่ะ เตี่ยชื่อเล่นชื่อตี๋ ชื่อจริงชื่อคมสันต์ สุวิทยารักษ์ เปิดร้านนี้มาเกือบ 30 ปีแล้ว แรกเริ่มเลย ต้องย้อนไปสมัยอากง อากงเป็นคนจีนมาตั้งรกรากที่นครสวรรค์ และทำก๋วยเตี๋ยวเป็ดขายเป็นหลัก พร้อมกับขายลูกชิ้นปลากรายเสริมด้วย หลังอากงเสียชีวิต เตี่ยก็มารับช่วงต่อ โดยขายลูกชิ้นปลากรายอย่างเดียว เพราะสมัยนั้นลูกชิ้นปลากรายเริ่มเป็นของฝากของจังหวัดนครสวรรค์แล้ว โดยทำส่งร้านค้าในตลาดก่อน พวกแผงปลา หรือร้านก๋วยเตี๋ยวอื่นๆ
ความที่ลูกชิ้นเราไม่ใส่สารกันบูด เวลาฝากร้านเขาขาย แล้วร้านขายไม่หมด เขาก็จะตีสินค้าคืนมา เราก็ขาดทุน เตี่ยก็เลยคิดว่างั้นทำรถเข็นขายก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นปลาของเราเองดีกว่า เพราะแต่ไหนแต่ไร เวลามีงานบุญอะไร เราก็ทำก๋วยเตี๋ยวอยู่แล้ว น้ำซุปเราก็มีสูตรของเรา เตี่ยก็เลยเปิดร้านก๋วยเตี๋ยวเมื่อราว 30 ปีที่แล้ว ขายชามละ 10 บาท ขายอยู่ในห้องไม้ฝั่งตรงข้ามนี้ร่วมกับร้านหมูสะเต๊ะของน้องชายเตี่ย ก่อนย้ายมาขายในรถเข็นของตัวเอง จนเก็บเงินซื้อตึกตรงนี้ได้ และขยายสาขาเพิ่มอีก 2 สาขาในปัจจุบัน เราเป็นรุ่นที่ 2 ค่ะ มาช่วยตอนที่ก๋วยเตี๋ยวนายตี๋ติดตลาดแล้ว ซึ่งก่อนหน้านี้ก็ช่วยที่บ้านตั้งแต่ตอนทำลูกชิ้นส่งขายเลย พอมาถึงรุ่นเรา เราก็หาเมนูอื่นๆ มาเสริม มีอาหารจานเดียว ของกินเล่น ของหวานให้ครบวงจร เพราะลูกค้าบางคนอาจไม่ได้อยากกินก๋วยเตี๋ยว แต่ตามเพื่อนมา เขาจะได้มีทางเลือก โดยสาขาหลักสาขานี้มีเรากับน้องชายบริหาร แต่เตี่ยก็ยังมาคุมอยู่หน้าร้าน ส่วนอีกสองสาขา (หน้าวัดยางโทน ทางไปอำเภอโกรกพระ และสาขาเส้นเลี่ยงเมือง ตรงข้ามบุญทวีวัสดุ) จะมีน้องสาว และน้องชายดูแล เป็นธุรกิจครอบครัวอย่างแท้จริง (ยิ้ม)
ความลับของลูกชิ้นปลากรายหรือคะ ความจริงแล้วเราไม่ใช้แค่เนื้อปลากรายอย่างเดียว แต่เราจะผสมเนื้อปลากรายกับเนื้อปลาฉลาดด้วย รสสัมผัสจะออกมาพอดี เมื่อก่อนเราหาปลาเอง ไปซื้อจากพิจิตร รังสิต และเรานี่แหละรับจ้างแม่ขูดเกล็ดปลาได้ค่าแรงตัวละ 3 บาท แต่เดี๋ยวนี้ พอลูกชิ้นปลากรายได้รับความนิยม ก็มีแม่ค้ามาเสนอขายให้เลย เราก็จะเช็คเนื้อปลาก่อนแปรรูปทุกครั้ง ทุกวันนี้แม่ก็ยังเป็นคนคุมสูตรไม่ให้เพี้ยน
ความที่พอมีสื่อหรือโซเชียลมีเดียมาทำคอนเทนต์ร้านเราบ่อยๆ มาก ตี๋ลูกชิ้นปลากรายเลยได้รับความสนใจเป็นหนึ่งในจุดเช็คอิน หรือเป็นหน้าเป็นตาของเมืองนครสวรรค์ไปกลายๆ เราตระหนักเรื่องนี้ดี จึงต้องพยายามรักษามาตรฐานของรสชาติและการบริการให้ดีอยู่ตลอด เราก็หวังให้ร้านก๋วยเตี๋ยวร้านนี้เป็นร้านคู่เมืองต่อไปอีกหลายๆ รุ่น”
รุ่งรัตน์ สุวิทยารักษ์ และนายตี๋ คมสันต์ สุวิทยารักษ์
เจ้าของร้านตี๋ ก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นปลากราย นครสวรรค์
ชวนอ่าน WeCitizens เมืองเชียงราย : เมืองนวัตกรรมการเกษตร Ebook ได้ที่ https://anyflip.com/jnmvd/iyvl/ Download PDF File : https://drive.google.com/.../1mQO8ZR9GTik02hfUPdS.../view... บอกเล่าเรื่องราวมุมมองเมืองน่าอยู่ที่ชาญฉลาด (Livable…
คนนครวัย 30 ปีขึ้นไปน่าจะคุ้นกับร้านหนังสือ “นาคร-บวรรัตน์” บนถนนราชดำเนิน ย่านท่าวัง ที่นี่คือร้านหนังสืออิสระที่เป็นพื้นที่จัดกิจกรรมอ่าน-เขียน และแสดงผลงานศิลปะ รวมถึงเป็นศูนย์รวมของนักเขียนและศิลปิน ทั้งจากกลุ่มวรรณกรรม “นาคร” เหล่านักเขียนรางวัล และศิลปินแห่งชาติที่แวะเวียนมาอยู่เสมอ จนกลายเป็นแรงขับสำคัญที่ทำให้เมืองนครมีชื่อในฐานะเมืองแห่งนักเขียนและศิลปิน อดีตร้านหนังสือแห่งนี้ตั้งอยู่ภายใน…
สมัยก่อนพ่อเป็นนายหนังตะลุงที่หวงวิชามากจนมีโอกาสเข้าเฝ้าในหลวง ร.9คำตรัสของพระองค์ท่าน เปลี่ยนความคิดพ่อไปอย่างสิ้นเชิง “สมัยก่อน นายหนังหรือผู้แสดงหลักในหนังตะลุง ส่วนใหญ่เขาจะหวงวิชามากนะครับ มันเหมือนศิลปะการแสดงที่ถ่ายทอดกันอย่างจำกัด และนายหนังแต่ละคนก็จะมีศาสตร์เฉพาะตัวในการแสดงเช่นเดียวกับคุณพ่อของผม (สุชาติ ทรัพย์สิน) แกก็เป็นคนหวงวิชามาก ๆ ใครมาขอให้สอนตอกหนังหรือเชิดหุ่นนี่ยาก กระทั่งปี 2527…
เมืองเรามีสวนสาธารณะขนาดใหญ่ที่มีความพร้อม แต่พื้นที่ระดับชุมชนที่ชาวบ้านได้มาจัดกิจกรรมร่วมกัน แบบที่ไม่ต้องใช้พื้นที่ถนนสาธารณะน่ะ ยังไม่มี ถ้ามีจะดีมาก ๆ “ครอบครัวพี่แต่เดิมเป็นชาวนาอยู่นอกเขตเทศบาล กระทั่งพี่ชายและพี่สาวสอบติดโรงเรียนกัลยาณีศรีธรรมราช แม่ก็เลยตัดสินใจย้ายเข้ามาทำงานในเมืองแม่มาปลูกบ้านอยู่แถวถนนพัฒนาการคูขวางราวปี 2521 ก่อนหน้าที่เขาจะตัดถนนเป็น 4 เลน ย่านที่เราอยู่ค่อนข้างเสื่อมโทรม เหมือนขยะใต้พรมของเมือง…
การจะทำให้เมืองเราเป็นเมืองอัจฉริยะปัจจัยสำคัญที่ต้องมีคือการมีโรงเรียนที่ตอบโจทย์การศึกษาด้านเทคโนโลยี “เวลาพูดถึงโรงเรียนในสังกัดเทศบาล หรือกระทั่งโรงเรียนวัดเนี่ย คนส่วนมากมักนึกถึงการเป็นโรงเรียนขยายโอกาส หรือทางเลือกสุดท้าย ไม่ใช่ทางเลือกหลักของผู้ปกครองส่วนใหญ่นักอย่างไรก็ตาม กับโรงเรียนทั้ง 8 แห่งในสังกัดเทศบาลนครนครศรีธรรมราช ซึ่งเป็นโรงเรียนวัดทั้งหมดด้วย กลับแตกต่างออกไป เพราะที่นี่กลายเป็นโรงเรียนที่เด็ก ๆ ในนครต้องสอบแข่งขันเพื่อเข้าเรียน กลายเป็นโรงเรียนชั้นนำในกลุ่มปฐมวัยไปสิ่งนี้ต้องยกเครดิตให้นายกเทศมนตรีสมนึก…
แม้เราจะพึ่งพาเทคโนโลยีเป็นเครื่องมือหลักแต่แก่นสารของมันคือการคิดนโยบายที่ตอบโจทย์ความต้องการของผู้คนหัวใจสำคัญจึงไม่ใช่เทคโนโลยี แต่เป็นผู้คน “หลังเรียนจบผมก็กลับมานครบ้านเกิด เข้าทำงานเป็นลูกจ้างเทศบาล ก่อนจะไต่เต้าขึ้นมาเรื่อย ๆ จนเป็นเจ้าหน้าที่วิเคราะห์แผนและนโยบายในปัจจุบันสี่ปีที่แล้ว ตอน ดร.โจ (กณพ เกตุชาติ) หาเสียงเพื่อรับเลือกตั้งนายกเทศมนตรีนครนครศรีธรรมราชสมัยแรก ท่านได้เสนอนโยบายเรื่องเมืองอัจฉริยะด้วยการนำเทคโนโลยีมาปรับใช้เพื่อทำให้เมืองน่าอยู่ พอท่านได้รับเลือกเข้ามา บทบาทของผมคือการช่วยท่านเขียนแผนดังกล่าวผมได้เรียนรู้จาก…