“ผมอยู่ชุมชนศุภสารรังสรรค์ คนหาดใหญ่จะจำชุมชนนี้ได้ในชื่อชุมชนเซี่ยงตึ๊ง เพราะอยู่ใกล้ศาลเจ้าท่งเซียเซี่ยงตึ๊ง ซึ่งเป็นศาลเจ้าที่เป็นที่ตั้งของหนึ่งในกู้ภัยที่เก่าแก่ที่สุดของเมืองหาดใหญ่ (มูลนิธิมิตรภาพสามัคคี) โดยหลายคนก็เข้าใจว่าชุมชนนี้ตั้งอยู่บนที่ดินของศาลเจ้า แต่จริงๆ แล้วไม่ใช่ พื้นที่ชุมชนเป็นของเทศบาลนครหาดใหญ่
ถนนศุภสารรังสรรค์ไม่เพียงเป็นถนนสายสำคัญที่ตัดผ่านกลางเมืองหาดใหญ่ แต่สวนหย่อมศุภสารรังสรรค์ที่เรานั่งอยู่นี้ ยังมีคลองเตยไหลผ่าน คลองแห่งนี้เป็นคลองระบายน้ำที่ตัดผ่านกลางเมืองหาดใหญ่ สมัยก่อนน้ำในคลองยังมีบางช่วงที่ใช้ได้ ชาวบ้านก็เอามาใช้รดน้ำต้นไม้ หรือที่ผมเคยทำแปลงเกษตร ก็ใช้เหมือนกัน แต่หลายปีหลังมานี้น้ำเน่าเสียจนใช้ไม่ได้แล้ว
ผมเป็นคนสิงหนคร ย้ายมาอยู่ชุมชนนี้ราวปี 2548 สมัย ดร.ไพร พัฒโน เป็นนายกเทศมนตรีนครหาดใหญ่ มาอยู่สักพักก็ถูกชวนให้เป็นกรรมการชุมชน พอดีกับที่นายกไพร ให้งบประมาณมาปรับปรุงสวนหย่อมและพัฒนาพื้นที่ชุมชน พวกกรรมการก็หารือกันว่าน่าจะมีธุรกิจเล็กๆ ของชุมชนด้วย เลยทำร้านตัดผมตั้งอยู่ติดกับที่ทำการชุมชนในสวนหย่อม
จริงๆ ผมเป็นเกษตรกร ทุกวันนี้ก็ยังทำการเกษตรที่สิงหนครอยู่ ก่อนหน้านี้ผมมีโอกาสเรียนตัดผมมาจากวิทยาลัยสารพัดช่างก็เลยมีทักษะด้านนี้ เมื่อก่อนผมทำงานบริษัทเข้างาน 8 โมงเช้า เลิกงาน 4 โมงเย็น หลังเลิกงานผมก็รับจ็อบตัดผมหารายได้เสริม พอออกจากงานบริษัท ก็กลับมาทำการเกษตรที่สิงหนครเหมือนเดิม จนชุมชนเรามีร้านตัดผม ผมก็เลยได้กลับมาตัดผมอีก
คิดค่าตัดผมหัวละ 50 บาทครับ รายได้ก็เอาเข้าชุมชนนี่แหละ หรือคนในชุมชนหรือคนทั่วไปสนใจอยากให้ผมสอนตัดผมเพื่อประกอบอาชีพ ผมก็ยินดี ที่ผ่านมาก็มีคนมาขอให้สอนเรื่อยๆ นะ
นอกจากนี้ อย่างที่บอกว่าชุมชนเคยมีสวนผักคนเมืองอยู่หลังสวนหย่อมนี้ ผมปลูกเอง และแจกผักให้คนในชุมชนฟรีๆ ที่ให้ฟรีๆ เพราะตรงนี้เป็นที่ดินของชุมชน ผลผลิตที่ได้ก็ควรกลับให้คนในพื้นที่ แต่ทุกวันนี้หยุดชั่วคราว หลักๆ คือหาดินยากครับ อย่างที่เห็น หาดใหญ่มีแต่ตึก จะไปหาดินปลูกต้นไม้ได้ยังไง
ผมจึงอยากให้หาดใหญ่มีพื้นที่สีเขียวมากกว่านี้ครับ เรามีที่ว่างที่รกร้างไม่น้อย น่าจะทำสวนหย่อมให้คนในเมืองได้ใช้ และถ้ามีการพัฒนาคลองเตย ทำให้คลองบางช่วงกลับมามีน้ำที่ใช้ประโยชน์ได้ ก็น่าจะตอบโจทย์เรื่องการทำสวนในเมืองด้วย นอกจากนี้ ก็อยากให้ภาครัฐมาสนับสนุนเศรษฐกิจในเมืองหน่อยครับ จริงอยู่ช่วงนี้นักท่องเที่ยวมาเลเซียเข้ามาแล้ว แต่ผู้ประกอบการหลายรายก็แทบไม่มีรายได้ไปต่อยอดกิจการอะไร เพราะโดนโควิดเล่นงานอยู่หลายปี ถ้ารัฐเข้ามาช่วยตรงนี้ เศรษฐกิจหาดใหญ่ก็จะลืมตาอ้าปากได้มากขึ้น
ผมเป็นรองประธานชุมชนมาสองสมัย รู้สึกดีใจที่มีส่วนในการพัฒนาชุมชน ส่วนคำถามที่ว่าชอบอะไรในหาดใหญ่ คือนอกจากเป็นเมืองที่คึกคัก และรู้สึกเหมือนบ้าน ผมชอบอาหารที่นี่ มีให้เลือกไม่หวาดไหว ที่ชอบพิเศษสำหรับผมก็น่าจะก๋วยเตี๋ยวราดหน้าราโด้ ตรงถนนประชาธิปัตย์ อร่อยดีครับ ผัดไทยของเขาก็อร่อย”
จำนงค์ ยิ้มเจริญ
รองประธานชุมชนศุภสารรังสรรค์
ชวนอ่าน WeCitizens เมืองเชียงราย : เมืองนวัตกรรมการเกษตร Ebook ได้ที่ https://anyflip.com/jnmvd/iyvl/ Download PDF File : https://drive.google.com/.../1mQO8ZR9GTik02hfUPdS.../view... บอกเล่าเรื่องราวมุมมองเมืองน่าอยู่ที่ชาญฉลาด (Livable…
คนนครวัย 30 ปีขึ้นไปน่าจะคุ้นกับร้านหนังสือ “นาคร-บวรรัตน์” บนถนนราชดำเนิน ย่านท่าวัง ที่นี่คือร้านหนังสืออิสระที่เป็นพื้นที่จัดกิจกรรมอ่าน-เขียน และแสดงผลงานศิลปะ รวมถึงเป็นศูนย์รวมของนักเขียนและศิลปิน ทั้งจากกลุ่มวรรณกรรม “นาคร” เหล่านักเขียนรางวัล และศิลปินแห่งชาติที่แวะเวียนมาอยู่เสมอ จนกลายเป็นแรงขับสำคัญที่ทำให้เมืองนครมีชื่อในฐานะเมืองแห่งนักเขียนและศิลปิน อดีตร้านหนังสือแห่งนี้ตั้งอยู่ภายใน…
สมัยก่อนพ่อเป็นนายหนังตะลุงที่หวงวิชามากจนมีโอกาสเข้าเฝ้าในหลวง ร.9คำตรัสของพระองค์ท่าน เปลี่ยนความคิดพ่อไปอย่างสิ้นเชิง “สมัยก่อน นายหนังหรือผู้แสดงหลักในหนังตะลุง ส่วนใหญ่เขาจะหวงวิชามากนะครับ มันเหมือนศิลปะการแสดงที่ถ่ายทอดกันอย่างจำกัด และนายหนังแต่ละคนก็จะมีศาสตร์เฉพาะตัวในการแสดงเช่นเดียวกับคุณพ่อของผม (สุชาติ ทรัพย์สิน) แกก็เป็นคนหวงวิชามาก ๆ ใครมาขอให้สอนตอกหนังหรือเชิดหุ่นนี่ยาก กระทั่งปี 2527…
เมืองเรามีสวนสาธารณะขนาดใหญ่ที่มีความพร้อม แต่พื้นที่ระดับชุมชนที่ชาวบ้านได้มาจัดกิจกรรมร่วมกัน แบบที่ไม่ต้องใช้พื้นที่ถนนสาธารณะน่ะ ยังไม่มี ถ้ามีจะดีมาก ๆ “ครอบครัวพี่แต่เดิมเป็นชาวนาอยู่นอกเขตเทศบาล กระทั่งพี่ชายและพี่สาวสอบติดโรงเรียนกัลยาณีศรีธรรมราช แม่ก็เลยตัดสินใจย้ายเข้ามาทำงานในเมืองแม่มาปลูกบ้านอยู่แถวถนนพัฒนาการคูขวางราวปี 2521 ก่อนหน้าที่เขาจะตัดถนนเป็น 4 เลน ย่านที่เราอยู่ค่อนข้างเสื่อมโทรม เหมือนขยะใต้พรมของเมือง…
การจะทำให้เมืองเราเป็นเมืองอัจฉริยะปัจจัยสำคัญที่ต้องมีคือการมีโรงเรียนที่ตอบโจทย์การศึกษาด้านเทคโนโลยี “เวลาพูดถึงโรงเรียนในสังกัดเทศบาล หรือกระทั่งโรงเรียนวัดเนี่ย คนส่วนมากมักนึกถึงการเป็นโรงเรียนขยายโอกาส หรือทางเลือกสุดท้าย ไม่ใช่ทางเลือกหลักของผู้ปกครองส่วนใหญ่นักอย่างไรก็ตาม กับโรงเรียนทั้ง 8 แห่งในสังกัดเทศบาลนครนครศรีธรรมราช ซึ่งเป็นโรงเรียนวัดทั้งหมดด้วย กลับแตกต่างออกไป เพราะที่นี่กลายเป็นโรงเรียนที่เด็ก ๆ ในนครต้องสอบแข่งขันเพื่อเข้าเรียน กลายเป็นโรงเรียนชั้นนำในกลุ่มปฐมวัยไปสิ่งนี้ต้องยกเครดิตให้นายกเทศมนตรีสมนึก…
แม้เราจะพึ่งพาเทคโนโลยีเป็นเครื่องมือหลักแต่แก่นสารของมันคือการคิดนโยบายที่ตอบโจทย์ความต้องการของผู้คนหัวใจสำคัญจึงไม่ใช่เทคโนโลยี แต่เป็นผู้คน “หลังเรียนจบผมก็กลับมานครบ้านเกิด เข้าทำงานเป็นลูกจ้างเทศบาล ก่อนจะไต่เต้าขึ้นมาเรื่อย ๆ จนเป็นเจ้าหน้าที่วิเคราะห์แผนและนโยบายในปัจจุบันสี่ปีที่แล้ว ตอน ดร.โจ (กณพ เกตุชาติ) หาเสียงเพื่อรับเลือกตั้งนายกเทศมนตรีนครนครศรีธรรมราชสมัยแรก ท่านได้เสนอนโยบายเรื่องเมืองอัจฉริยะด้วยการนำเทคโนโลยีมาปรับใช้เพื่อทำให้เมืองน่าอยู่ พอท่านได้รับเลือกเข้ามา บทบาทของผมคือการช่วยท่านเขียนแผนดังกล่าวผมได้เรียนรู้จาก…