“ผมเข้าร่วมกิจกรรมประกวดภาพถ่าย “วิถีคลองรังสิต-ประยูรศักดิ์” ของโครงการพัฒนาพื้นที่ต้นแบบในการส่งเสริมเมืองแห่งการเรียนรู้เพื่อคนทุกกลุ่มในจังหวัดปทุมธานี เพราะเห็นจากเฟซบุ๊กเพจเทศบาลเมืองบึงยี่โถ ผมว่าน่าสนใจ แล้วตอนนั้นผมมีการบ้านของอาจารย์ที่ให้ไปถ่ายรูปทำโฟโต้บุ๊ก ก็เลยทำพ่วงกัน ผมออกไปหามุมถ่ายรูป ไปคลอง 3 คลอง 6 แต่วันนั้นไปถ่ายแล้วก็ยังไม่ได้ภาพถูกใจ พอกลับมาหน้ามอ (มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ คลอง 3) ตอนประมาณหกโมงเย็น แสงอาทิตย์กำลังตก สวยดี ผมคิดว่าอยากให้ดวงอาทิตย์สัมพันธ์กับน้ำ ผมชอบเอาอารมณ์ตอนนั้นใส่เข้าไปในรูปภาพ ก่อนกดชัตเตอร์ผมรู้สึกว่ามันสวยมาก ดูอบอุ่นมาก ก็เอาความรู้สึกใส่ไปตอนกดชัตเตอร์ มันได้ภาพตรงกับความรู้สึกตัวเอง ภาพนี้รู้สึกอบอุ่นและว้าเหว่ไปพร้อมกัน ถ้าสังเกตในรูปมีนกด้วย ผมรอให้นกบินอยู่นานมาก นกก็บินมาแหละแต่กดหลายครั้งก็ไม่ติด เบลอบ้าง ผมถ่ายรูปโทนเดียวกันแต่คนละมุม ส่งประกวด 5 รูปเต็มที่ที่เขาให้ส่งเลย เอารูปทำโฟโต้บุ๊กส่งอาจารย์ด้วย ภาพที่ได้รับรางวัลรองชนะเลิศอันดับ 2 ชื่อ ตะกอนแดง เป็นรูปที่ถ่ายจากคลองหน้าบ้านนี่แหละ
การร่วมกิจกรรมประกวดภาพถ่ายทำให้รู้สึกว่าตัวเองมีความสัมพันธ์มากขึ้นกับทุกสิ่ง เพราะการที่เราจะถ่ายรูปได้เราต้องเอาตัวเองไปเชื่อมกับสิ่งนั้นก่อน ต้องหามุมถ่าย ดูแสง ก็ได้สังเกตบ้าน อาคาร ลำคลอง น้ำ เมือง ต้นไม้ ได้พาตัวเองไปรู้จักมันมากขึ้น คลองหน้าบ้านเราเห็นทุกวัน พอโครงการนี้เราก็ได้สังเกตมากขึ้น เข้าถึงเมืองปทุมมากขึ้น ผมก็อยู่หอในของมหาวิทยาลัย ปกติพวกเราใช้ชีวิตเหมือนต่างคนต่างอยู่ อาจจะมีจับกลุ่มกัน ผมว่ากิจกรรมพวกนี้ต่อยอดได้ ทำให้คนมารวมกลุ่มกัน มาแข่งขันกัน แลกเปลี่ยนกัน ได้พูดคุย ทำให้เกิดความสามัคคีในกลุ่ม
ผมเป็นคนนคร (นครศรีธรรมราช) ภาพลักษณ์ปทุมธานีที่ได้ยินตอนอยู่ต่างจังหวัดก็คือกรุงเทพฯ แสงสีเสียงต้องเยอะแน่เลย ต้องวุ่นวาย แต่พอมาอยู่ ก็ไม่ได้เหมือนที่คิดไว้มาก ไม่ถึงกับวุ่นวาย ก็ปรับตัวได้ มีที่ที่เราชอบ บรรยากาศที่เราชอบ ตอนค่ำ ๆ ผมชอบห้างฟิวเจอร์ มันมีเสน่ห์เมือง มีแสงสีเสียง มีรถ มีไฟที่ตอนกลางคืนจะสวย ลานหน้าฟิวเจอร์มีคนมาเล่นสเกตบอร์ด ดูมีสีสัน แต่มันก็มีความยากนิดนึงในการเดินทาง ตอนไปไม่ค่อยยาก จากหน้ามอเดินข้ามสะพานลอยไปโบกรถฝั่งโน้น แต่ตอนกลับบางทีขึ้นรถไม่ถูก สุดท้ายต้องนั่งแท็กซี่กลับ แต่ตอนนี้ก็นั่งรถเป็นแล้วครับ”
เจตน์รพี อาจเเกล้ว
นักศึกษา ปี 2 คณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ
WeCitizens ชวนผู้อ่านเรียนรู้เมืองแก่งคอย เมืองประวัติศาสตร์ที่มีบาดแผลจากสงครามโลกครั้งที่ 2 แต่ในวันนี้ แก่งคอยเปลี่ยนบาดแผลแห่งประวัติศาสตร์เป็นเมืองแห่งการเรียนรู้ตลอดชีวิตอ่านความคิด วิถีชีวิตผู้คนแก่งคอยได้ที่ WeCitizens : เสียงแก่งคอย, สระบุรี - WeCitizens Flip PDF…
WeCitizens ชวนผู้อ่านเดินทางไปจังหวัดนครสวรรค์ เมืองที่อยู่กึ่งกลางระหว่างภาคเหนือและภาคกลาง เมืองที่เป็นจุดเปลี่ยนถ่ายการเดินทางทางน้ำในอดีต นครสวรรค์จึงเป็นเมืองสำคัญอีกเมืองหนึ่งในฐานะของเมืองที่เป็นศูนย์กลาง (Hub) ทั้งด้านการค้า การคมนาคม และนำมาซึ่งความหลากหลายทางวัฒนธรรมของผู้คนหลากหลายกลุ่ม โดยเฉพาะชาวจีนโพ้นทะเล E-book ฉบับเสียงนครสวรรค์ฉบับนี้ จะพาผู้อ่านทุกคนไปเรียนรู้วิถีชีวิตของชาวนครสวรรค์ วัฒนธรรมชาวจีนและเทศกาลตรุษจีนที่มีชื่อเสียงโด่งดังในระดับประเทศและนานาชาติ และไปฟังเสียงผู้คนชาวนครสวรรค์ที่มองบ้านเมืองของตนเองตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน…
นอกจากจะถูกจดจำจากเพลงดังที่มีชื่อเดียวกับชื่ออำเภอของ ก้าน แก้วสุพรรณ และเพลงฮิตของคาราบาว ซึ่งสื่อถึงที่มาของชื่อ ‘แก่งคอย’ อย่าง ‘แร้งคอย’ หากไม่ใช่คนในพื้นที่ อาจนึกภาพไม่ออกว่าอำเภอของจังหวัดสระบุรีที่เป็นปากทางขึ้นอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่และประตูสู่ภาคอีสาน มีความสำคัญอย่างไร? ไม่เพียงเป็นเมืองท่าที่สำคัญในการขนส่งสินค้าผ่านแม่น้ำป่าสักและทางรถไฟ อำเภอแก่งคอย ยังเป็นจุดเริ่มต้น (ต่อจากอำเภอเมืองสระบุรี)…
เพราะเมือง คือ ผู้คน และผู้คน คือ ตัวแปรสำคัญที่สุดในการพัฒนาเมือง ความเจริญงอกงามทางวัฒนธรรมหรือการเติบโตทางเศรษฐกิจ และมาตรฐานคุณภาพชีวิต จึงขึ้นอยู่กับศักยภาพ ความสามารถ และความร่วมมือร่วมใจของคนในเมืองเป็นฐานสำคัญ กว่าทศวรรษที่ ‘ขอนแก่นโมเดล’ เป็นโมเดลการพัฒนาเมืองที่ได้รับการยอมรับ และพูดถึงในฐานะแนวคิดและปฏิบัติการการพัฒนาเมืองที่ก้าวหน้ามากที่สุด…
เมืองขอนแก่น ผู้คน กับการเรียนรู้เพื่อก้าวต่อไป ไม่มีภูเขา ไม่มีแม่น้ำสายใหญ่ อยู่ไกลโพ้นจากชายทะเล แหล่งท่องเที่ยวมีชื่อ หรือทรัพยากรธรรมชาติสำคัญก็น้อยนิด แต่มีคนที่เอาจริงเอาจังกับการพัฒนาเมืองกลุ่มใหญ่ที่กล้าคิดกล้าฝัน พยายามทำทุกลู่ให้ความหวังเป็นจริงได้ นี่คือปัจจัยที่ทำให้ช่วงเวลาเพียงกึงศตวรรษนำพาเมืองขอนแก่น เติบโตได้อย่างก้าวกระโดด ‘ผู้คน และความร่วมมือ…
“เมื่อพูดถึงเรื่องเมืองแห่งการเรียนรู้ หรือ Learning City ในส่วนที่เกี่ยวข้องกับหน้าที่รับผิดชอบของเทศบาลนครขอนแก่น เราดำเนินงานตามวิสัยทัศน์ที่ว่า ‘พัฒนาเมืองสู่สากล สร้างสังคมแห่งความสุข’ การที่เมืองจะพัฒนาได้และสร้างสังคมที่เป็นสุข ต้องเริ่มที่ ‘คน’ คนที่เป็นกำลังสำคัญในการร่วมกันพัฒนาเมือง ยกตัวอย่างในกรณีที่เปรียบเทียบง่าย ๆ เช่น ถ้าเราจะพัฒนาขอนแก่นเป็นเมือง…