“ผมไม่ได้มองว่าร้านเราจะเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงในการขับเคลื่อนพื้นที่ศิลปะของเมือง เพราะจริงๆ มันก็เป็นธุรกิจธุรกิจหนึ่ง แต่เพราะความชอบส่วนตัว ผมจึงยินดีให้ธุรกิจเราเป็นส่วนหนึ่งของความเคลื่อนไหว”

“ผมจบด้านภาพยนตร์และทำงานด้านนี้ต่อที่กรุงเทพฯ พักหนึ่ง กระทั่งราวๆ 8 ปีก่อน พ่อป่วย เลยกลับขอนแก่นมาดูแลท่าน และก็ไม่รู้สึกอยากกลับไปทำงานที่กรุงเทพฯ อีกแล้ว จึงมาทำโปรดักชั่นเฮ้าส์ที่นี่ และอยู่ไปสักพักจนปี 2561 ก็เปิด Hidden Town ในย่านถนนศรีจันทร์ ตอนแรกตั้งใจให้เป็นค็อกเทลบาร์ แล้วก็ปรับมาเป็นบาร์แจ๊ส (jazz bar)

ตอนแรกก็ทำสองงานควบคู่ไปครับ (งานโปรดักชั่นกับบาร์แจ๊ส) แต่หลังๆ รู้สึกเหนื่อย ก็เลยหยุดงานโปรดักชั่นไป ก่อนจะมาเปิดร้านอาหารฝรั่งอีกร้านชื่อ The Orange อยู่ซอยหลังเมือง 3 กลายเป็นว่าทุกวันนี้ผมเป็นผู้ประกอบการเต็มตัว   

แต่ความที่ผมทำงานสายครีเอทีฟมาก่อน ก็เลยเห็นว่าการมีพื้นที่สำหรับแสดงงานของคนรุ่นใหม่เป็นเรื่องสำคัญ​ ก็เลยใช้พื้นที่ร้านนี้แหละเปิดให้นักศึกษามาใช้สำหรับจัดโชว์ผลงานของเขา เช่น งานศิลปะของนักศึกษาคณะศิลปกรรมศาสตร์ หรือนักศึกษาภาคดนตรีสากลที่เขามาใช้เราเป็นพื้นที่แสดงดนตรีสดในงานธีสิสของพวกเขา ไปจนถึงเป็นสนามสอบในบางครั้งด้วย  

ในขอนแก่นเรามีร้านที่เปิดพื้นที่บางส่วนเป็น creative หรือ art space แบบนี้ประมาณ 2-3 ร้านครับ ส่วนใหญ่จะเป็นคาเฟ่ที่มีการจัดแสดงงานศิลปะ เอาเข้าจริง คนรุ่นใหม่ในเมืองเขาก็หาพื้นที่ประมาณนี้อยู่ครับ เช่นเดียวกับพื้นที่สายเทคโนโลยีสำหรับกลุ่มสตาร์ทอัพ เพียงแต่มันก็ยังมีความเป็นกลุ่มเล็กๆ อยู่ คนส่วนใหญ่ยังไม่ได้รับรู้ถึงความเคลื่อนไหวเหล่านี้เท่าไหร่

อย่างพักหลังๆ ศูนย์สร้างสรรค์งานออกแบบ(TCDC) เขามาเปิดที่ขอนแก่น ก็พยายามกระตุ้นสิ่งเหล่านี้ แต่คนที่มาร่วมก็ยังอยู่ในวงจำกัดอยู่ แล้วยิ่งมาเจอโควิด-19 ช่วงสามปีหลังนี้ กระแสมันก็ซบเซาลงไปพอสมควร แต่ก็เริ่มกลับมามีชีวิตชีวาช่วงปีนี้แล้ว เพียงแต่นั่นล่ะครับ ถ้าเทียบกับขนาดของเมือง พื้นที่ในเชิงความคิดสร้างสรรค์หรือศิลปะของเราก็ถือว่ายังเล็กมากอยู่ดี

ผมไม่ได้มองว่าร้านเราจะเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงในการขับเคลื่อนพื้นที่ศิลปะของเมืองหรอกครับ เพราะจริงๆ มันก็เป็นธุรกิจธุรกิจหนึ่ง แต่ด้วยความชอบส่วนตัวและเห็นถึงโอกาสในการเป็นพื้นที่แสดงผลงานของคนรุ่นใหม่ ผมจึงยินดีให้ธุรกิจเราเป็นส่วนหนึ่งของความเคลื่อนไหว

อย่างความที่ร้านผมเป็นบาร์แจ๊สที่มีดนตรีสด ก็ตั้งใจให้ร้านมีดนตรีสดโชว์ทุกคืน ซึ่งไม่ใช่เพียงแค่การดึงดูดลูกค้า แต่ยังเป็นพื้นที่ให้นักดนตรีแจ๊สในเมืองของเรามีพื้นที่ได้แสดงและหารายได้เสริมด้วย เกิดเป็นคอมมูนิตี้ของทั้งคนเล่นและคนฟัง รวมถึงจุดประกายให้คนอยากเล่นดนตรี แบบนี้เป็นต้น

ตอนแรกตั้งใจว่าลูกค้าร้านจะเป็นผู้ใหญ่สักวัยสามสิบขึ้นไปที่ชอบดื่มค็อกเทลและฟังเพลง แต่พอทำไปสักพักใหญ่ กลับพบว่าเรามีลูกค้าหลายรุ่นมาก มีตั้งแต่วัยรุ่น นักศึกษา ไปจนถึงวัยเกษียณที่ตั้งใจมาฟังเพลง และที่ดีใจก็คือมีผู้ปกครองมาถามด้วยร้านนี้ให้เด็กเข้าได้ไหม เพราะอยากให้ลูกมาฟังเพลง เราก็ว่าเออดีจัง มันมีความเป็นร้านสำหรับครอบครัวอยู่ในนั้นด้วย

ผมเป็นคนขอนแก่น เกิด โต และทำธุรกิจที่นี่ ก็อยากให้ร้านนี้เป็นร้านคู่เมืองของเราต่อไปครับ”  

ไอศูรย์ บุญยกาญจนพล
เจ้าของร้าน Hidden Town ขอนแก่น

หมายเหตุ: ร้าน Hidden Town ตั้งอยู่บนถนนศรีจันทร์ เปิด 19.00 น. เป็นต้นไป หยุดทุกวันอังคาร ข้อมูลเพิ่มเติม: https://www.facebook.com/profile.php?id=100063775261520

กองบรรณาธิการ

Recent Posts

WeCitizens : เมืองเชียงราย

ชวนอ่าน WeCitizens เมืองเชียงราย : เมืองนวัตกรรมการเกษตร Ebook ได้ที่ https://anyflip.com/jnmvd/iyvl/ Download PDF File : https://drive.google.com/.../1mQO8ZR9GTik02hfUPdS.../view... บอกเล่าเรื่องราวมุมมองเมืองน่าอยู่ที่ชาญฉลาด (Livable…

4 days ago

[City’s Movement]<br />บวรนคร

คนนครวัย 30 ปีขึ้นไปน่าจะคุ้นกับร้านหนังสือ “นาคร-บวรรัตน์” บนถนนราชดำเนิน ย่านท่าวัง ที่นี่คือร้านหนังสืออิสระที่เป็นพื้นที่จัดกิจกรรมอ่าน-เขียน และแสดงผลงานศิลปะ รวมถึงเป็นศูนย์รวมของนักเขียนและศิลปิน ทั้งจากกลุ่มวรรณกรรม “นาคร” เหล่านักเขียนรางวัล และศิลปินแห่งชาติที่แวะเวียนมาอยู่เสมอ จนกลายเป็นแรงขับสำคัญที่ทำให้เมืองนครมีชื่อในฐานะเมืองแห่งนักเขียนและศิลปิน อดีตร้านหนังสือแห่งนี้ตั้งอยู่ภายใน…

6 days ago

[The Citizens]<br />วาที ทรัพย์สิน

สมัยก่อนพ่อเป็นนายหนังตะลุงที่หวงวิชามากจนมีโอกาสเข้าเฝ้าในหลวง ร.9คำตรัสของพระองค์ท่าน เปลี่ยนความคิดพ่อไปอย่างสิ้นเชิง “สมัยก่อน นายหนังหรือผู้แสดงหลักในหนังตะลุง ส่วนใหญ่เขาจะหวงวิชามากนะครับ มันเหมือนศิลปะการแสดงที่ถ่ายทอดกันอย่างจำกัด และนายหนังแต่ละคนก็จะมีศาสตร์เฉพาะตัวในการแสดงเช่นเดียวกับคุณพ่อของผม (สุชาติ ทรัพย์สิน) แกก็เป็นคนหวงวิชามาก ๆ ใครมาขอให้สอนตอกหนังหรือเชิดหุ่นนี่ยาก กระทั่งปี 2527…

6 days ago

[The Citizens]<br />รัชฎาพร นรนวล

เมืองเรามีสวนสาธารณะขนาดใหญ่ที่มีความพร้อม แต่พื้นที่ระดับชุมชนที่ชาวบ้านได้มาจัดกิจกรรมร่วมกัน แบบที่ไม่ต้องใช้พื้นที่ถนนสาธารณะน่ะ ยังไม่มี ถ้ามีจะดีมาก ๆ “ครอบครัวพี่แต่เดิมเป็นชาวนาอยู่นอกเขตเทศบาล กระทั่งพี่ชายและพี่สาวสอบติดโรงเรียนกัลยาณีศรีธรรมราช แม่ก็เลยตัดสินใจย้ายเข้ามาทำงานในเมืองแม่มาปลูกบ้านอยู่แถวถนนพัฒนาการคูขวางราวปี 2521 ก่อนหน้าที่เขาจะตัดถนนเป็น 4 เลน ย่านที่เราอยู่ค่อนข้างเสื่อมโทรม เหมือนขยะใต้พรมของเมือง…

7 days ago

[The Citizens]<br />อัญชลี หนูรักษ์

การจะทำให้เมืองเราเป็นเมืองอัจฉริยะปัจจัยสำคัญที่ต้องมีคือการมีโรงเรียนที่ตอบโจทย์การศึกษาด้านเทคโนโลยี “เวลาพูดถึงโรงเรียนในสังกัดเทศบาล หรือกระทั่งโรงเรียนวัดเนี่ย คนส่วนมากมักนึกถึงการเป็นโรงเรียนขยายโอกาส หรือทางเลือกสุดท้าย ไม่ใช่ทางเลือกหลักของผู้ปกครองส่วนใหญ่นักอย่างไรก็ตาม กับโรงเรียนทั้ง 8 แห่งในสังกัดเทศบาลนครนครศรีธรรมราช ซึ่งเป็นโรงเรียนวัดทั้งหมดด้วย กลับแตกต่างออกไป เพราะที่นี่กลายเป็นโรงเรียนที่เด็ก ๆ ในนครต้องสอบแข่งขันเพื่อเข้าเรียน กลายเป็นโรงเรียนชั้นนำในกลุ่มปฐมวัยไปสิ่งนี้ต้องยกเครดิตให้นายกเทศมนตรีสมนึก…

7 days ago

[The Insider]<br />พัชรากร ขุนทอง

แม้เราจะพึ่งพาเทคโนโลยีเป็นเครื่องมือหลักแต่แก่นสารของมันคือการคิดนโยบายที่ตอบโจทย์ความต้องการของผู้คนหัวใจสำคัญจึงไม่ใช่เทคโนโลยี แต่เป็นผู้คน “หลังเรียนจบผมก็กลับมานครบ้านเกิด เข้าทำงานเป็นลูกจ้างเทศบาล ก่อนจะไต่เต้าขึ้นมาเรื่อย ๆ จนเป็นเจ้าหน้าที่วิเคราะห์แผนและนโยบายในปัจจุบันสี่ปีที่แล้ว ตอน ดร.โจ (กณพ เกตุชาติ) หาเสียงเพื่อรับเลือกตั้งนายกเทศมนตรีนครนครศรีธรรมราชสมัยแรก ท่านได้เสนอนโยบายเรื่องเมืองอัจฉริยะด้วยการนำเทคโนโลยีมาปรับใช้เพื่อทำให้เมืองน่าอยู่ พอท่านได้รับเลือกเข้ามา บทบาทของผมคือการช่วยท่านเขียนแผนดังกล่าวผมได้เรียนรู้จาก…

7 days ago