“เรามีกันประมาณ 40 คนได้ครับ ทุกคนในเมืองจะสลับกันมาเล่นสเก็ตบอร์ดกันตรงนี้ (ลานด้านหน้าหอปูมละกอน บริเวณ 5 แยกหอนาฬิกาเมืองลำปาง) เล่นด้วยกันมาหลายปีแล้ว เมื่อก่อนก็กระจายกันเล่น หลักๆ จะเล่นที่ลานด้านหน้าสวนสาธารณะเขลางค์นคร แต่เดี๋ยวนี้เล่นไม่ได้แล้วเพราะพื้นสึกหมด ส่วนอีกที่คือลานจอดรถของเซ็นทรัลลำปาง แต่ที่ห้างฯ มักใช้จัดงานอีเวนท์ สุดท้ายเลยมารวมตัวกันที่นี่
ที่นี่เป็นพื้นที่ของเทศบาลครับ ตอนแรกเขาก็ไม่อนุญาตให้เล่นหรอกครับ เพราะถ้านานๆ ไปพื้นตรงนี้ก็อาจมีความเสียหายได้ แต่เราก็ต่อรองบอกว่าเมืองควรต้องมีพื้นที่ให้พวกเรา เพราะสเก็ตบอร์ดก็เป็นกีฬาชนิดหนึ่ง เทศบาลยังมีสนามฟุตบอล สนามบาสเก็ตบอล แต่กลับไม่มีลานสเก็ต ขณะที่อุตรดิตถ์เมืองเล็กกว่าเราเขายังมี หรือเชียงรายนี่มีพื้นที่ที่ดีมากๆ เลยนะ ทางเทศบาลเขาก็รับเรื่องเราไว้ ระหว่างนั้นเขาก็ให้เราเล่นกันที่นี่ไปก่อน ซึ่งนี่ก็ผ่านมาหลายปีแล้ว (หัวเราะ)
พวกแรมป์กระโดดและอุปกรณ์ทั้งหมดเป็นของที่พวกเรารวมเงินกันซื้อครับ เราฝากไว้กับเทศบาลหลังเล่นเสร็จ ส่วนแสงสว่าง เมื่อก่อนเขาไม่มีให้ ก็ต้องเอาไฟมาติดเอง ที่ต้องมีไฟเพราะเราเล่นกันตอนเย็นตั้งแต่หกโมงถึงสี่ทุ่ม ตอนกลางวันต่างคนต่างไปเรียนหรือไปทำงาน จนภายหลังพอเทศบาลปรับปรุงภูมิทัศน์บริเวณห้าแยกหอนาฬิกา เราก็เลยได้อานิสงส์เรื่องแสงสว่างไปด้วย
ช่วงก่อนเลือกตั้งนายกเทศมนตรี มีนักการเมืองมาคุยกับพวกเราที่นี่เยอะครับ เขาก็ถามความต้องการ เราก็บอกว่าในฐานะคนเล่นสเก็ตบอร์ด เราแค่ต้องการพื้นที่ที่เป็นกิจจะลักษณะเท่านั้นเอง พื้นที่ที่มีความปลอดภัยต่อทั้งผู้เล่นและคนที่ผ่านไปผ่านมา จริงอยู่ตรงนี้ทำเลดี แสงสว่างก็พร้อม แต่อย่าลืมว่ามันอยู่ริมถนน มีโอกาสเกิดอุบัติเหตุได้ ที่สำคัญคือในเขตเทศบาลเรามีที่ดินเปล่าเยอะ การพัฒนาให้เป็นลานสเก็ตบอร์ดได้มันไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ ก็เฝ้ารออยู่เหมือนกันว่าต่อไปจะเป็นอย่างไร
ในมุมมองของผม ลำปางเป็นเมืองเล็ก ที่เอาเข้าจริง… น่าจะมีการพัฒนาที่คล่องตัวกว่านี้ แต่ที่ผ่านมา ดูเหมือนผู้ใหญ่จะไม่ค่อยรับฟังเสียงของคนตัวเล็กๆ อย่างพวกเราสักเท่าไหร่ รวมถึงไม่มีนโยบายที่ช่วยเหลือผู้ประกอบการรายย่อยด้วย อย่างเรื่องเศรษฐกิจ อันนี้คือช่วงก่อนจะมีโควิด-19 อีกนะครับ พอมีกลุ่มทุนใหญ่มาเปิดศูนย์การค้า พื้นที่ธุรกิจเก่าแก่ในเขตใจกลางเมืองก็ซบเซา จนผู้ประกอบการพากันเซ้งร้านหรือปิดกิจการกันไปหมด คือผมเข้าใจว่ามันเป็นยุคสมัย หรือเป็นไปตามกลไกตลาด แต่การที่รัฐปล่อยให้เมืองมันดำเนินไปในลักษณะแบบนี้ ก็รู้สึกเสียดายแทนผู้ประกอบการรุ่นเก่า ที่มีส่วนร่วมขับเคลื่อนเมืองมาเหมือนกันครับ”
ปกรณ์ วันอุดมฤกษ์
ผู้ประกอบการในจังหวัดลำปาง และตัวแทนกลุ่มสเก็ตบอร์ด
WeCitizens ชวนผู้อ่านเรียนรู้เมืองแก่งคอย เมืองประวัติศาสตร์ที่มีบาดแผลจากสงครามโลกครั้งที่ 2 แต่ในวันนี้ แก่งคอยเปลี่ยนบาดแผลแห่งประวัติศาสตร์เป็นเมืองแห่งการเรียนรู้ตลอดชีวิตอ่านความคิด วิถีชีวิตผู้คนแก่งคอยได้ที่ WeCitizens : เสียงแก่งคอย, สระบุรี - WeCitizens Flip PDF…
WeCitizens ชวนผู้อ่านเดินทางไปจังหวัดนครสวรรค์ เมืองที่อยู่กึ่งกลางระหว่างภาคเหนือและภาคกลาง เมืองที่เป็นจุดเปลี่ยนถ่ายการเดินทางทางน้ำในอดีต นครสวรรค์จึงเป็นเมืองสำคัญอีกเมืองหนึ่งในฐานะของเมืองที่เป็นศูนย์กลาง (Hub) ทั้งด้านการค้า การคมนาคม และนำมาซึ่งความหลากหลายทางวัฒนธรรมของผู้คนหลากหลายกลุ่ม โดยเฉพาะชาวจีนโพ้นทะเล E-book ฉบับเสียงนครสวรรค์ฉบับนี้ จะพาผู้อ่านทุกคนไปเรียนรู้วิถีชีวิตของชาวนครสวรรค์ วัฒนธรรมชาวจีนและเทศกาลตรุษจีนที่มีชื่อเสียงโด่งดังในระดับประเทศและนานาชาติ และไปฟังเสียงผู้คนชาวนครสวรรค์ที่มองบ้านเมืองของตนเองตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน…
นอกจากจะถูกจดจำจากเพลงดังที่มีชื่อเดียวกับชื่ออำเภอของ ก้าน แก้วสุพรรณ และเพลงฮิตของคาราบาว ซึ่งสื่อถึงที่มาของชื่อ ‘แก่งคอย’ อย่าง ‘แร้งคอย’ หากไม่ใช่คนในพื้นที่ อาจนึกภาพไม่ออกว่าอำเภอของจังหวัดสระบุรีที่เป็นปากทางขึ้นอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่และประตูสู่ภาคอีสาน มีความสำคัญอย่างไร? ไม่เพียงเป็นเมืองท่าที่สำคัญในการขนส่งสินค้าผ่านแม่น้ำป่าสักและทางรถไฟ อำเภอแก่งคอย ยังเป็นจุดเริ่มต้น (ต่อจากอำเภอเมืองสระบุรี)…
เพราะเมือง คือ ผู้คน และผู้คน คือ ตัวแปรสำคัญที่สุดในการพัฒนาเมือง ความเจริญงอกงามทางวัฒนธรรมหรือการเติบโตทางเศรษฐกิจ และมาตรฐานคุณภาพชีวิต จึงขึ้นอยู่กับศักยภาพ ความสามารถ และความร่วมมือร่วมใจของคนในเมืองเป็นฐานสำคัญ กว่าทศวรรษที่ ‘ขอนแก่นโมเดล’ เป็นโมเดลการพัฒนาเมืองที่ได้รับการยอมรับ และพูดถึงในฐานะแนวคิดและปฏิบัติการการพัฒนาเมืองที่ก้าวหน้ามากที่สุด…
เมืองขอนแก่น ผู้คน กับการเรียนรู้เพื่อก้าวต่อไป ไม่มีภูเขา ไม่มีแม่น้ำสายใหญ่ อยู่ไกลโพ้นจากชายทะเล แหล่งท่องเที่ยวมีชื่อ หรือทรัพยากรธรรมชาติสำคัญก็น้อยนิด แต่มีคนที่เอาจริงเอาจังกับการพัฒนาเมืองกลุ่มใหญ่ที่กล้าคิดกล้าฝัน พยายามทำทุกลู่ให้ความหวังเป็นจริงได้ นี่คือปัจจัยที่ทำให้ช่วงเวลาเพียงกึงศตวรรษนำพาเมืองขอนแก่น เติบโตได้อย่างก้าวกระโดด ‘ผู้คน และความร่วมมือ…
“เมื่อพูดถึงเรื่องเมืองแห่งการเรียนรู้ หรือ Learning City ในส่วนที่เกี่ยวข้องกับหน้าที่รับผิดชอบของเทศบาลนครขอนแก่น เราดำเนินงานตามวิสัยทัศน์ที่ว่า ‘พัฒนาเมืองสู่สากล สร้างสังคมแห่งความสุข’ การที่เมืองจะพัฒนาได้และสร้างสังคมที่เป็นสุข ต้องเริ่มที่ ‘คน’ คนที่เป็นกำลังสำคัญในการร่วมกันพัฒนาเมือง ยกตัวอย่างในกรณีที่เปรียบเทียบง่าย ๆ เช่น ถ้าเราจะพัฒนาขอนแก่นเป็นเมือง…