“พื้นเพผมเป็นคนสมุทรสาคร ได้ภรรยาเป็นคนปากพูน เลยย้ายมาอยู่ที่นี่ และความที่พ่อตาทำสวนมะพร้าว เลยรับกิจการทำสวนมะพร้าวต่อมา ก่อนหน้านี้ผมเป็นช่างก่อสร้าง จึงไม่มีปัญหากับการทำงานบนที่สูงอย่างการปีนต้นมะพร้าว
ชุมชนที่ผมอยู่นี่มีการทำสวนมะพร้าวส่งต่อมาหลายรุ่น จะมีทั้งเก็บผลขาย ไม่ก็ทำน้ำตาลมะพร้าว ซึ่งสวนของผมนี่ทำน้ำตาลมะพร้าวอย่างเดียว ทำมายี่สิบกว่าปีแล้ว
ผมมีสวนอยู่ 7 ไร่ เป็นมะพร้าวน้ำตาล ลำต้นไม่สูง ใช้บันไดปีนเก็บได้เลย น้ำตาลสดนี่ได้จากช่อดอก ผมจะปีนขึ้นไปปาดตาลและหาถังไปรองน้ำตาลจากช่อดอก เช้ารอบหนึ่ง และเย็นอีกรอบหนึ่งสลับกันไปเก็บและไปรองใหม่อยู่อย่างนี้ พอได้มาก็เอาไปต้มและเคี่ยวในกระทะใบบัวประมาณ 3-4 ชั่วโมง จะได้น้ำตาลมะพร้าวมาใส่ปี๊บ เลยเรียกกันว่าน้ำตาลปี๊บ ส่วนใหญ่โรงเหล้าจะมารับซื้อไปทำสุราชุมชน เขาจะสั่งทีหลายถังเลย บางส่วนผมก็เอาใส่กระปุกส่งขายสำหรับคนเอาไปทำอาหารหรือทำขนม
ผมขายน้ำตาลมะพร้าวแบบนี้มาหลายปี จนไม่นานมานี้ หลังจากลูกสาวเรียนจบและรอบรรจุราชการ ลูกก็กลับมาอยู่บ้าน และไปได้ความคิดมาว่าน่าจะทำน้ำตาลมะพร้าวให้ขายคนทั่วไปได้ง่ายกว่านี้ จึงทดลองเอาน้ำตาลไปใส่แม่พิมพ์ทรงลูกเต๋า ออกมาเป็นน้ำตาลทรงลูกเต๋าขนาดเล็กและใหญ่ ทำให้หยิบใช้หรือกินง่าย โดยเฉพาะใส่กาแฟดื่ม เป็นเจ้าเดียวในปากพูนเลย และอีกส่วนก็ลองทำคาราเมลจากน้ำตาลมะพร้าวบรรจุขวด ลูกสาวเลยเปิดเพจเฟซบุ๊ค เพื่อช่วยจัดจำหน่ายอีกช่องทางหนึ่ง
ทุกวันนี้ลูกสาวย้ายไปเป็นครูที่จังหวัดระนองแล้ว แต่ก็ยังดูเฟซบุ๊คให้ตลอด ถ้ามีคนสั่งซื้อมา เขาก็จะส่งไลน์มาบอกจำนวนที่ภรรยา ผมก็จะทำเพิ่มใส่กระปุกตามออร์เดอร์ และให้ภรรยาเอาไปส่งไปรษณีย์ตามที่อยู่ของลูกค้า ก็เป็นรายได้ที่เสริมเข้ามาพอสมควร จากนั้นก็ได้ทางหน่วยงานต่างๆ มาสนับสนุนให้น้ำตาลลูกเต๋านี้เป็นสินค้าโอท็อป และอยู่ระหว่างจดทะเบียนลิขสิทธิ์
ผมขึ้นมะพร้าวทุกวัน เพราะน้ำตาลสดมันออกทุกวัน จะมีหยุดพักบ้างก็ช่วงฤดูฝนสักเดือนหรือสองเดือน เพราะถ้าวันไหนฝนตกหนัก น้ำฝนก็ชะความเข้มข้นของน้ำตาลออก คุณภาพจะไม่ดี ช่วงที่หยุดบางครั้งผมก็ไปรับงานก่อสร้างบ้าง สวนของผมไม่ใช้สารเคมีใดๆ บางทีก็เจอโรคหรือแมงกินใบบ้าง แต่ก็ไม่เยอะ และไม่กระทบอะไร
และก็เพราะไม่ได้ใช้เคมี ต้นมะพร้าวเลยแข็งแรงและให้น้ำตาลสดตลอด คิดว่าคงเก็บน้ำตาลไปได้อีกหลายสิบปีจนกว่าต้นจะหมดอายุขัย หรือไม่แน่ร่างกายผมอาจปีนไม่ไหวไปเสียก่อน (ยิ้ม) แต่ทุกวันนี้ ก็มีลูกชายคนโตอีกคนมาช่วยเก็บเป็นหลัก น่าจะเป็นอาชีพของเขาต่อไปอีกนาน
ลุงแดง-สุนทร พงษ์หา และกิ่ง พงษ์หา
สวนมะพร้าวลุงแดง
Facebook: ลุงแดง น้ำตาลมะพร้าวแท้ 100%
http://bit.ly/3TBkvm5
ผศ. ดร.มณีรัตน์ วงษ์ซิ้มหัวหน้าโครงการโปรแกรมบ่มเพาะและเร่งรัดกระบวนการเพื่อมุ่งสู่เมืองน่าอยู่ที่ชาญฉลาดCIAP | นายฉัตรกุล ชื่นสุวรรณกุลที่ปรึกษาโครงการ CIAP ประธานกรรมาธิการสถาบันพัฒนาเมือง และอดีตรองนายกเทศบาลเมืองสระบุรี ในงาน CITY SOLUTION DAY : เปิดเมือง เปลี่ยนเมือง สู่อนาคตเมืองน่าอยู่27 กันยายน 2568 ณ โรงแรมเซ็นทารา แกรนด์…
การบรรยายในหัวข้อ “ภาพรวมการขับเคลื่อนงานวิจัยและนวัตกรรมเพื่อการพัฒนาเมืองน่าอยู่และการกระจายศูนย์กลางความเจริญของหน่วย บพท.” โดย รศ.ดร.ปุ่น เที่ยงบูรณธรรม รองผู้อำนวยการฝ่ายแผนและยุทธศาสตร์องค์กร หน่วยบริหารและจัดการทุนด้านการพัฒนาระดับพื้นที่ (บพท.) ในงาน City Solution Days: เปิดเมือง เปลี่ยนเมือง สู่อนาคตเมืองน่าอยู่ วันที่…
“ในฐานะที่เป็นนายกเทศมนตรีเมืองร้อยเอ็ด และในฐานะนายกสมาคมเทศบาลนครและเมือง ซึ่งในสมาคมเรามีสมาชิกที่ประกอบไปด้วย เทศบาลนครประมาณ 35 แห่ง และ เทศบาลเมืองประมาณ 220 แห่ง ผมอยากเชิญชวนพวกเรามองเมืองของเราไปด้วยกัน โจทย์วันนี้ของประเทศไทย ถ้าให้เปรียบเทียบก็เหมือนเราเป็นคนที่มีจมูกรูเดียว พึ่งพาส่วนกลาง และเดินทางมาอย่างนี้มาโดยตลอด จนมีการกระจายอำนาจเมื่อปี 2540 แต่ก็เป็นการกระจายอํานาจค่อนข้างที่จะเป็น ลูกครึ่งลูกผสม คือมีรัฐบาลคอยกําหนดกรอบทั้งการปฏิบัติงานและงบประมาณ ท้องถิ่นก็ทำงานในระดับพื้นที่ไป จริงอยู่ว่าเรื่องนี้จะไม่ได้เป็นอุปสรรคปัญหาต่อการพัฒนาเชิงพื้นที่เท่าไหร่ โดยเฉพาะกับกลุ่มผู้บริหารท้องถิ่นที่มีความตั้งใจจริง และแสวงหาโอกาสที่อยากจะพัฒนาบ้านเกิดเมืองนอนของตัวเองอย่างตลอดเวลา วันนี้สมาคมเทศบาลนครและเมือง มีโอกาสรวมตัวกันในการที่จะแลกเปลี่ยนเรียนรู้ประสบการณ์ แล้วหาช่องทางในการที่จะส่งเสริมต่อยอด ซึ่งในปีพ.ศ.2567 ก็เกิดความร่วมมือกับทาง บพท.…
ชวนอ่าน WeCitizens เมืองเชียงราย : เมืองนวัตกรรมการเกษตร Ebook ได้ที่ https://anyflip.com/jnmvd/iyvl/ Download PDF File : https://drive.google.com/.../1mQO8ZR9GTik02hfUPdS.../view... บอกเล่าเรื่องราวมุมมองเมืองน่าอยู่ที่ชาญฉลาด (Livable…
คนนครวัย 30 ปีขึ้นไปน่าจะคุ้นกับร้านหนังสือ “นาคร-บวรรัตน์” บนถนนราชดำเนิน ย่านท่าวัง ที่นี่คือร้านหนังสืออิสระที่เป็นพื้นที่จัดกิจกรรมอ่าน-เขียน และแสดงผลงานศิลปะ รวมถึงเป็นศูนย์รวมของนักเขียนและศิลปิน ทั้งจากกลุ่มวรรณกรรม “นาคร” เหล่านักเขียนรางวัล และศิลปินแห่งชาติที่แวะเวียนมาอยู่เสมอ จนกลายเป็นแรงขับสำคัญที่ทำให้เมืองนครมีชื่อในฐานะเมืองแห่งนักเขียนและศิลปิน อดีตร้านหนังสือแห่งนี้ตั้งอยู่ภายใน…
สมัยก่อนพ่อเป็นนายหนังตะลุงที่หวงวิชามากจนมีโอกาสเข้าเฝ้าในหลวง ร.9คำตรัสของพระองค์ท่าน เปลี่ยนความคิดพ่อไปอย่างสิ้นเชิง “สมัยก่อน นายหนังหรือผู้แสดงหลักในหนังตะลุง ส่วนใหญ่เขาจะหวงวิชามากนะครับ มันเหมือนศิลปะการแสดงที่ถ่ายทอดกันอย่างจำกัด และนายหนังแต่ละคนก็จะมีศาสตร์เฉพาะตัวในการแสดงเช่นเดียวกับคุณพ่อของผม (สุชาติ ทรัพย์สิน) แกก็เป็นคนหวงวิชามาก ๆ ใครมาขอให้สอนตอกหนังหรือเชิดหุ่นนี่ยาก กระทั่งปี 2527…