“แม่เจ๊เคยขายก๋วยเตี๋ยวตอนเช้า และตอนบ่ายก็ขายเต้าหู้ทอดที่ตลาดเช้ามาก่อน แต่เขาเสียชีวิตไปแล้ว พอดีกับลูกเจ๊เรียนจบและทำงานในกรุงเทพฯ กันหมด เจ๊ก็เลยกลับมาอยู่บ้านที่พิษณุโลก และเช่าล็อคขายขนมปังหน้าหมู เผือกทอด เต้าหู้ทอด โดยประยุกต์สูตรของแม่มาอีกทีหนึ่ง ขายอยู่ตลาดใต้ฝั่งริมน้ำน่าน ขายมา 10 กว่าปีแล้ว
ปกติก็ออกจากบ้านตี 4 เกือบตี 5 จัดร้านเสร็จ 7 โมงเช้า ขายถึงสัก 10 โมงก็หมด โดยบางส่วนก็เอาไปฝากขายที่ร้านก๋วยเตี๋ยวเจ๊ลี่ ตรงถนนบรมไตรโลกนาถ
เจ๊ทำคนเดียว ไม่มีผู้ช่วย คั่วถั่ว ทำน้ำจิ้ม หั่นผัก ทอดเต้าหู้เองหมด เราเป็นคนเรื่องเยอะ เพราะอยากทำออกมาให้ดีที่สุด พวกวัตถุดิบจึงต้องพิถีพิถัน เรากินแบบไหน ก็จะขายให้ลูกค้ากินแบบนั้น เวลาเตรียมของขายจึงนานหน่อย
อย่างกระบวยตักน้ำจิ้มที่ใช้เป็นกะลาแบบนี้ เพราะถ้าใช้สแตนเลสตักเนี่ย นานๆ เข้าพวกมะขามกับน้ำส้มสายชู มันจะกัดสแตนเลส ปนเปื้อนลงน้ำจิ้ม ถั่วดำเราก็ซื้อมาต้มเอง ไม่ซื้อที่ต้มแล้ว เพราะไม่รู้เขาต้มดีหรือเปล่า และเอาถั่วดีมาต้มให้เราหรือเปล่า หรือเมื่อก่อนเจ๊ขายเมี่ยงลาวกับข้าวตังหน้าตั้งด้วยนะ แต่พอเจ๊หาวัตถุดิบจากพิษณุโลกไม่ได้แล้ว ก็เลยหยุดขายไปก่อน ไม่อยากสั่งจากที่อื่นมาโดยไม่เห็นของ
เจ๊มีความสุขนะที่เห็นลูกค้ามากินแล้วบอกอร่อย ก็มักจะกำชับลูกค้าว่าอย่าทิ้งไว้นาน เดี๋ยวเต้าหู้ไม่กรอบ ส่วนมากก็เป็นลูกค้าประจำทั้งนั้น คนในตลาด คนในตัวเมืองพิษณุโลก และพวกอาจารย์ พนักงาน และนักศึกษา ม.นเรศวร ก็มาซื้อกินเราเยอะ
ถามว่าไปร่วมโครงการอะไรกับเขา (โครงการย่านเก่าเล่าเรื่องฯ) ส่วนใหญ่ก็ไปฟังเสวนาที่เขาจัดที่ศาลเจ้านะ เราเห็นทีมงานเขาตั้งใจดีมาก แถมยังช่วยเราโปรโมทร้านด้วยการทำเพจเฟซบุ๊ค ซึ่งก็ช่วยได้มากเลย มีลูกค้าใหม่ๆ เข้ามา หรือถ้าภายในตลาดมีปัญหาอะไร ก็ใช้เพจนี้แหละช่วยสื่อสารเพื่อหาทางแก้ปัญหา
ก็อยากให้ตลาดเราดีกว่านี้ ไอ้เรื่องขายดีน่ะ สำหรับเจ๊ ไม่ค่อยห่วงหรอก เพราะเรามีลูกค้าประจำอยู่แล้ว และเราก็ขายเท่าที่จะขายไหว แต่ก็อยากให้เทศบาลมาจัดระเบียบให้ดีกว่านี้ คุณดูสิ ที่นี่เป็นตลาดเทศบาล 1 ตลาดแรกของพิษณุโลก บรรยากาศมันมีความดั้งเดิมก็จริง แต่ข้างในมันก็ยังอิรุงตุงนัง เขียงหมูขายติดกับร้านเสื้อผ้า ตกกลางคืนก็มีคนมานอน ความสะอาดก็ยังต้องปรับปรุง อยากให้เหมือนตลาดบ้านคลองเขาน่ะ ที่นั่นพอจัดโซนเรียบร้อย มันเลยเป็นระเบียบ และดูสะอาด มันก็น่าเดิน ลูกค้าก็มาเยอะ”
เจ๊อุ๊-จารุนันท์ แซ่เฮง
ร้านเผือกทอดเจ๊อุ๊
ผศ. ดร.มณีรัตน์ วงษ์ซิ้มหัวหน้าโครงการโปรแกรมบ่มเพาะและเร่งรัดกระบวนการเพื่อมุ่งสู่เมืองน่าอยู่ที่ชาญฉลาดCIAP | นายฉัตรกุล ชื่นสุวรรณกุลที่ปรึกษาโครงการ CIAP ประธานกรรมาธิการสถาบันพัฒนาเมือง และอดีตรองนายกเทศบาลเมืองสระบุรี ในงาน CITY SOLUTION DAY : เปิดเมือง เปลี่ยนเมือง สู่อนาคตเมืองน่าอยู่27 กันยายน 2568 ณ โรงแรมเซ็นทารา แกรนด์…
การบรรยายในหัวข้อ “ภาพรวมการขับเคลื่อนงานวิจัยและนวัตกรรมเพื่อการพัฒนาเมืองน่าอยู่และการกระจายศูนย์กลางความเจริญของหน่วย บพท.” โดย รศ.ดร.ปุ่น เที่ยงบูรณธรรม รองผู้อำนวยการฝ่ายแผนและยุทธศาสตร์องค์กร หน่วยบริหารและจัดการทุนด้านการพัฒนาระดับพื้นที่ (บพท.) ในงาน City Solution Days: เปิดเมือง เปลี่ยนเมือง สู่อนาคตเมืองน่าอยู่ วันที่…
“ในฐานะที่เป็นนายกเทศมนตรีเมืองร้อยเอ็ด และในฐานะนายกสมาคมเทศบาลนครและเมือง ซึ่งในสมาคมเรามีสมาชิกที่ประกอบไปด้วย เทศบาลนครประมาณ 35 แห่ง และ เทศบาลเมืองประมาณ 220 แห่ง ผมอยากเชิญชวนพวกเรามองเมืองของเราไปด้วยกัน โจทย์วันนี้ของประเทศไทย ถ้าให้เปรียบเทียบก็เหมือนเราเป็นคนที่มีจมูกรูเดียว พึ่งพาส่วนกลาง และเดินทางมาอย่างนี้มาโดยตลอด จนมีการกระจายอำนาจเมื่อปี 2540 แต่ก็เป็นการกระจายอํานาจค่อนข้างที่จะเป็น ลูกครึ่งลูกผสม คือมีรัฐบาลคอยกําหนดกรอบทั้งการปฏิบัติงานและงบประมาณ ท้องถิ่นก็ทำงานในระดับพื้นที่ไป จริงอยู่ว่าเรื่องนี้จะไม่ได้เป็นอุปสรรคปัญหาต่อการพัฒนาเชิงพื้นที่เท่าไหร่ โดยเฉพาะกับกลุ่มผู้บริหารท้องถิ่นที่มีความตั้งใจจริง และแสวงหาโอกาสที่อยากจะพัฒนาบ้านเกิดเมืองนอนของตัวเองอย่างตลอดเวลา วันนี้สมาคมเทศบาลนครและเมือง มีโอกาสรวมตัวกันในการที่จะแลกเปลี่ยนเรียนรู้ประสบการณ์ แล้วหาช่องทางในการที่จะส่งเสริมต่อยอด ซึ่งในปีพ.ศ.2567 ก็เกิดความร่วมมือกับทาง บพท.…
ชวนอ่าน WeCitizens เมืองเชียงราย : เมืองนวัตกรรมการเกษตร Ebook ได้ที่ https://anyflip.com/jnmvd/iyvl/ Download PDF File : https://drive.google.com/.../1mQO8ZR9GTik02hfUPdS.../view... บอกเล่าเรื่องราวมุมมองเมืองน่าอยู่ที่ชาญฉลาด (Livable…
คนนครวัย 30 ปีขึ้นไปน่าจะคุ้นกับร้านหนังสือ “นาคร-บวรรัตน์” บนถนนราชดำเนิน ย่านท่าวัง ที่นี่คือร้านหนังสืออิสระที่เป็นพื้นที่จัดกิจกรรมอ่าน-เขียน และแสดงผลงานศิลปะ รวมถึงเป็นศูนย์รวมของนักเขียนและศิลปิน ทั้งจากกลุ่มวรรณกรรม “นาคร” เหล่านักเขียนรางวัล และศิลปินแห่งชาติที่แวะเวียนมาอยู่เสมอ จนกลายเป็นแรงขับสำคัญที่ทำให้เมืองนครมีชื่อในฐานะเมืองแห่งนักเขียนและศิลปิน อดีตร้านหนังสือแห่งนี้ตั้งอยู่ภายใน…
สมัยก่อนพ่อเป็นนายหนังตะลุงที่หวงวิชามากจนมีโอกาสเข้าเฝ้าในหลวง ร.9คำตรัสของพระองค์ท่าน เปลี่ยนความคิดพ่อไปอย่างสิ้นเชิง “สมัยก่อน นายหนังหรือผู้แสดงหลักในหนังตะลุง ส่วนใหญ่เขาจะหวงวิชามากนะครับ มันเหมือนศิลปะการแสดงที่ถ่ายทอดกันอย่างจำกัด และนายหนังแต่ละคนก็จะมีศาสตร์เฉพาะตัวในการแสดงเช่นเดียวกับคุณพ่อของผม (สุชาติ ทรัพย์สิน) แกก็เป็นคนหวงวิชามาก ๆ ใครมาขอให้สอนตอกหนังหรือเชิดหุ่นนี่ยาก กระทั่งปี 2527…