เมืองนครควรมีพื้นที่ให้ความหลากหลายของคนทุกวัย เพราะอันที่จริงแล้ว สเก็ตบอร์ดก็เป็นวัฒนธรรมเหมือนกัน

“ผมชอบดื่มกาแฟ นั่งทำงาน และพักผ่อนที่ร้านกาแฟอยู่แล้ว ก่อนเรียนจบ จึงมีความตั้งใจจะเปิดร้านกาแฟที่เมืองนคร เพราะตอนนั้นในตัวเมืองยังมีร้านกาแฟที่เป็นร้านแบบจริงจังไม่เยอะ แต่ครอบครัวก็ท้วง อยากให้ผมใช้เวลาทบทวนมากกว่านี้ ผมก็รับฟังโดยเลือกเรียนปริญญาโทที่กรุงเทพฯ ต่อ จนพอเรียนจบ ผมก็ไม่คิดจะทำอย่างอื่นเลย นอกจากกลับบ้านมาเปิดร้านกาแฟ

Glur House คือร้านกาแฟเล็กๆ ที่ถอดมาจากความชอบส่วนตัวของผม เช้าและกลางวันขายกาแฟ ส่วนตอนเย็นในวันศุกร์และเสาร์เปิดเป็นบาร์ และความที่ผมชอบเล่นสเก็ตบอร์ด เลยนำแผ่นสเก็ต อุปกรณ์ต่างๆ รวมถึงลวดลายกราฟิกแบบสตรีทอาร์ทมาตบแต่งร้าน เปิดอยู่ได้สักพัก กระแสสเก็ตบอร์ดและเซิร์ฟบอร์ดเริ่มมา ก็มีคนมาถามซื้ออุปกรณ์ ที่นี่ก็เลยกลายเป็นสเก็ตช็อปที่เดียวในเมืองพ่วงเข้ามาด้วย

ผมทำร้านคนเดียว โดยเริ่มต้นจากทุนที่จำกัด พอมีกำไรก็ค่อยๆ ต่อเติมมาเรื่อยๆ จนเป็นอย่างที่เห็น ผลตอบรับค่อนข้างดีครับ ตอนแรกก็กังวล รู้สึกเป็นเหมือนวัฒนธรรมของคนนครด้วยที่พอร้านไหนเปิดใหม่ คนก็จะแห่ไปใช้บริการก่อน ผ่าน 6 เดือนถึงจะเข้าสู่โลกของความเป็นจริง เจ้าของจะรู้ว่าหลังจากนั้นร้านจะรอดหรือไม่รอด แต่ด้วยความที่ผมจริงจังกับการทำกาแฟ ถ้ามีเวลาก็จะไปร่วมแข่งกาแฟเพื่อพัฒนาฝีมืออยู่เสมอ รวมถึงการคัดสรรเมล็ด และพยายามเรียนรู้เพื่อพัฒนาเมนูและการบริการของร้าน เดือนพฤศจิกายนปีนี้ (2565) Glur House จะครบ 6 ปีล่ะครับ

ลูกค้าหลักเป็นคนทำงานในตัวนครนี่แหละ มีนักท่องเที่ยวมาบ้าง ส่วนนักศึกษาไม่ค่อยเยอะ เพราะเมืองนครนี่ถึงแม้จะมีมหาวิทยาลัยหลายแห่ง แต่ส่วนใหญ่ล้วนอยู่นอกเมืองกันหมด นักศึกษาจึงไม่ค่อยเข้ามามีปฏิสัมพันธ์ในเมืองเท่าไหร่ ผมว่าน่าเสียดายอยู่ ในย่านตัวเมืองควรมีความเคลื่อนไหวของคนรุ่นใหม่ให้มากกว่านี้

และก็เพราะเหตุนี้ด้วยแหละครับที่ทำให้ผมพบว่านครมีพื้นที่กิจกรรมของคนรุ่นใหม่น้อย พื้นที่สร้างสรรค์ส่วนมากจะขับเคลื่อนโดยรัฐซึ่งก็มีความเป็นราชการอยู่ หรือกระทั่งพื้นที่ทางศิลปะก็จะเป็นศิลปะแนวประเพณีเกือบทั้งหมด เท่าที่ทราบมา นครมีศิลปินและนักออกแบบรุ่นใหม่อยู่เยอะนะครับ แต่ความที่เมืองมันไม่มีพื้นที่ให้พวกเขาได้แสดงผลงาน คนเหล่านี้เลยเข้าไปหางานหรือแสดงงานในกรุงเทพฯ เสียเป็นส่วนมาก

ด้วยความเป็นราชการก็ส่วนหนึ่ง อีกส่วนก็เป็นมุมมองของผู้หลักผู้ใหญ่ในเมือง อย่างเทศบาลเขามีสนามกีฬาให้ทุกประเภทเลย แต่กับสเก็ตบอร์ดที่เป็นกีฬาเหมือนกัน เขากลับไม่มีพื้นที่ให้ ทุกวันนี้จะมีแค่ลานที่ห้างเซ็นทรัลเขาเปิดไว้ให้เราได้เล่นอย่างเป็นทางการแค่ที่เดียว

หรืออย่างในแวดวงคนเล่นสเก็ตบอร์ด ทุกปีเราจะมีงานสเก็ตเดย์ ที่คนเล่นสเก็ตจะรวมตัวกันออกมาไถสเก็ตไปบนถนนในเมืองเพื่อแสดงจุดยืน ผมเคยติดต่อไปทางเทศบาลและตำรวจจราจรเพื่อขอจัดกิจกรรม แต่เขาไม่อนุญาต แต่ถ้ามีคนขอจัดกิจกรรมเชิงประเพณีในพื้นที่เดียวกัน กิจกรรมนั้นก็จะได้รับอนุญาตและได้รับการอำนวยความสะดวกด้วย ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันครับ เพราะอันที่จริงแล้ว สเก็ตบอร์ดก็เป็นวัฒนธรรมเหมือนกัน”  

สุเมทัศน์ สิวะสุธรรม

เจ้าของร้าน Glur House
https://www.facebook.com/Glurhouse

กองบรรณาธิการ

Recent Posts

[THE RESEARCHER]<br />ดร.สุดารัตน์ อุทธารัตน์<br />หัวหน้าโครงการวิจัยเมืองน่าอยู่ที่ชาญฉลาด เทศบาลเมืองลำพูน<br />นักวิจัยจากสถาบันวิจัยพหุศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่

พลังคน พลังโคมลำพูน: เมืองเล็ก ๆ ที่เปี่ยมไปด้วยพลังสร้างสรรค์ แม้ ดร.สุดารัตน์ อุทธารัตน์ เป็นคนเชียงใหม่ เธอก็หาใช่เป็นคนอื่นคนไกลสำหรับชาวลำพูนเพราะก่อนจะเข้ามาขับเคลื่อนงานวิจัยเมืองน่าอยู่ที่ชาญฉลาดกับเทศบาลเมืองลำพูน เธอได้ทำวิจัยเกี่ยวกับเมืองแห่งนี้มาหลายครั้ง โดยเฉพาะโครงการขับเคลื่อนเยาวชนเพื่อเตรียมพร้อมสู่การเป็นพลเมืองของเมืองแห่งการเรียนรู้ของ UNESCO ในปี 2566-2567 - นั่นล่ะ…

4 days ago

[THE CITIZENS]<br />ปริยาพร วีระศิริ<br />เจ้าของแบรนด์ผ้าไหม “อภิรมย์ลำพูน”

“เป็นสิ่งวิเศษที่สุด ที่ผ้าไหมของจังหวัดลำพูนได้ปรากฏต่อสายตาผู้คนทั้งในและต่างประเทศ ทั้งเมื่อครั้งสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชชนนีพันปีหลวง ทรงให้การส่งเสริม และทรงฉลองพระองค์ด้วยผ้าไหมยกดอกลำพูนในพระราชพิธีสำคัญต่าง ๆ และกระทั่งในปัจจุบัน สมเด็จพระนางเจ้าสุทิดา พัชรสุธาพิมลลักษณ พระบรมราชินีในรัชกาลที่ 10 ก็ทรงส่งเสริมผ้าไหมไทย และฉลองพระองค์ด้วยผ้าไหมยกดอกลำพูนในพระราชพิธีสำคัญเช่นกัน ดิฉันเป็นคนลำพูน มีความภูมิใจในงานหัตถศิลป์การทอผ้าไหมยกดอกนี้มาก ๆ   และตั้งใจจะรักษามรดกทางวัฒนธรรม   ทำหน้าที่ส่งต่อถึงคนรุ่นต่อไป…

1 week ago

[THE CITIZENS]<br />ไชยยง รัตนอังกูร<br />ผู้ก่อตั้ง ลำพูน ซิตี้ แลป

“ความที่โตมาในลำพูน เราตระหนักดีว่าเมืองเรามีต้นทุนทางวัฒนธรรมที่สูงมาก ทั้งยังมีบรรยากาศที่น่าอยู่ อย่างไรก็ดี อาจเพราะเป็นเมืองขนาดเล็ก ลำพูนมักถูกมองข้ามจากแผนการพัฒนาของประเทศ เป็นเหมือนเมืองที่มีศักยภาพ แต่ยังไม่ถูกปลุกให้ตื่นความที่เราเคยทำงานที่ศูนย์สร้างสรรค์งานออกแบบ (ปัจจุบันคือสำนักงานส่งเสริมเศรษฐกิจสร้างสรรค์ (องค์การมหาชน) หรือ CEA - ผู้เรียบเรียง) ได้เห็นตัวอย่างความสำเร็จของกระบวนการพัฒนาย่านด้วยกรอบพื้นที่สร้างสรรค์ในหลายพื้นที่…

1 week ago

[THE CITIZENS]<br />ธีรธรรม เตชฤทธ์<br />ประธานสภาเด็กและเยาวชนจังหวัดลำพูน

“ผมเป็นคนลำพูน และชอบทำกิจกรรมนอกห้องเรียนมาตั้งแต่เด็ก ปัจจุบันเป็นประธานสภาเด็กและเยาวชนจังหวัดลำพูน ควบคู่ไปกับกำลังศึกษาคณะรัฐศาสตร์ ชั้นปีที่ 4 มหาวิทยาลัยเชียงใหม่จากประสบการณ์การทำงานในสภาฯ ทำให้ผมเห็นว่า เยาวชนลำพูนมีศักยภาพที่หลากหลาย แต่สิ่งที่ขาดไปคือเวทีที่เปิดโอกาสให้พวกเขาได้แสดงความสามารถและพัฒนาตัวเองอย่างต่อเนื่อง นอกเหนือจากการสนับสนุนจากโรงเรียนหรือโครงการของภาคเอกชน ปี 2567 พี่อร (ดร.สุดารัตน์ อุทธารัตน์…

1 week ago

[THE CITIZENS]<br />ชนัญชิดา บุณฑริกบุตร<br />ผู้ดูแลพิพิธภัณฑ์ชุมชนเมืองลำพูน

“อาคารหลังนี้แต่ก่อนเป็นที่ประทับของเจ้าราชสัมพันธวงษ์ลำพูน (พุทธวงษ์ ณ เชียงใหม่) น้องเขยของเจ้าจักรคำขจรศักดิ์ เจ้าหลวงองค์สุดท้ายของลำพูน อาคารถูกสร้างขึ้นเมื่อปี 2455 หลังจากนั้นก็ถูกขายให้พ่อค้าชาวจีนไปทำเป็นโรงเรียนหวุ่นเจิ้ง สอนภาษาจีนและคณิตศาสตร์ โรงเรียนนี้เปิดได้ไม่นานก็ต้องปิด เพราะสมัยนั้นรัฐบาลเพ่งเล็งว่าอะไรที่เป็นของจีนจะเกี่ยวข้องกับลัทธิคอมมิวนิสต์ แต่หนูก็ไม่รู้หรอกว่าโรงเรียนนี้เกี่ยวข้องหรือเปล่า (ยิ้ม)  จากนั้นอาคารก็ถูกเปลี่ยนมาเป็นโรงเรียนมงคลวิทยาในปี…

2 weeks ago

[THE CITIZENS]<br />นงเยาว์ ชัยพรหม<br />คนทำโคมจากชุมชนชัยมงคล

“เราโตมากับวัฒนธรรมของคนลำพูน ชอบไปเดินงานปอย ร่วมงานบุญ ก่อนหน้านี้ก็เคยทำงานรับจ้างทั่วไป จนเทศบาลฯ มาส่งเสริมเรื่องการทำโคม โดยมีสล่าจากชุมชนศรีบุญเรืองมาสอน เราก็ไปเรียนกับเขา ตอนนี้อาชีพหลักคือการทำโคม ทำมาได้ 2 ปีแล้ว  สำหรับเรา โคมคืองานศิลปะ เป็นสัญลักษณ์และมรดกที่ยึดโยงกับวัฒนธรรมของคนบ้านเรา ตอนแรกเราไม่มีความคิดเลยว่ามันจะกลายมาเป็นอาชีพได้…

2 weeks ago