“จันทบุรีเป็นจังหวัดที่อุดมสมบูรณ์ มีแหล่งท่องเที่ยวครบ ทั้งน้ำตก ทะเล ภูเขา อาหารก็ค่อนข้างอุดมสมบูรณ์ มีอาหารทะเล กุ้งหอยปูปลาครบ ช่วงหน้าผลไม้เดือนมีนาคมถึงมิถุนายนมีทั้งทุเรียน มังคุด เงาะ ลองกอง ลางสาด ทำให้นักท่องเที่ยวนิยมมาเที่ยวช่วงนี้ค่อนข้างเยอะ คนจันท์ส่วนใหญ่มีอาชีพทำสวน บ้านเราทำธุรกิจพลอย เพราะจันทบุรีมีเหมืองแร่อยู่อำเภอท่าใหม่ มีชาวต่างชาติบินเข้ามาซื้อพลอยกลับไปขาย ช่วงโควิดก็กระทบ ทำให้ชาวต่างชาติเข้ามาซื้อไม่ได้ กระทบหลายอาชีพ ก็ต้องปรับตัว โรงแรมก็ปิดไปเลยเป็นเดือน ตอนนี้ค่อยๆ ดีขึ้น ที่นี่พนักงานไม่ได้เยอะก็สามารถไปต่อได้ มีลูกค้าที่ไม่ใช่นักท่องเที่ยว เช่น มางานแต่ง งานบวช มาธุระ คนในท้องที่บางทีก็ให้ญาติมาพัก
ตะปอน การ์เด้น รีสอร์ทเปิดปี 2557 ตอนแรกมาเราทำฟรอนต์ พนักงานต้อนรับ จนเป็นผู้จัดการ เราต้องทำให้เป็นทุกอย่าง ทำความสะอาดก็ทำได้นะ เราชอบบริหาร ชอบแก้ไขปัญหา ชอบเจอลูกค้า เราเป็นคนที่นี่ ไปเรียนกรุงเทพฯ จบรัฐประศาสนศาสตร์ ดูแตกต่างจากงานโรงแรมใช่มั้ย(หัวเราะ) แต่กลับมาทำงานที่จันท์เพราะได้อยู่กับครอบครัว ได้ดูแลพ่อแม่ ที่บ้านก็มีธุรกิจให้เราทำต่อได้ เมืองก็เปลี่ยนแปลงไปเยอะ จากเมื่อก่อนคนอาจไม่ค่อยมาเที่ยว พอมีโปรโมตการท่องเที่ยว มีโฮมสเตย์ นักท่องเที่ยวรู้จักจันทบุรี ก็มีนักท่องเที่ยวมาเยอะมาก ช่วงหน้าผลไม้โรงแรมจะมีลูกค้าเยอะ ร้านอาหารก็คนเยอะ แต่พอหมดหน้าผลไม้ คนก็หายไม่มาเที่ยวเท่าไหร่ ก็อยากให้มีการโปรโมตการท่องเที่ยวที่ทำให้คนอยากมาเที่ยวช่วงหน้านอกฤดูผลไม้ด้วย อยากให้เที่ยวได้ตลอดปี น่าจะต้องมีแลนด์มาร์กให้เกิดความรู้สึกอยากจะมา มีอีเวนต์บ้าง แต่ที่ผ่านมาอาจไม่ได้โปรโมตให้คนเข้ามา ความคึกคักเลยกระจุกอยู่แค่สามสี่เดือนช่วงหน้าผลไม้
ตอนนี้คนส่วนใหญ่เริ่มทำสวนทุเรียนมากขึ้น สวนที่มีอยู่ก็ตัดเงาะ ตัดมังคุด เพื่อปลูกทุเรียน เพราะเงาะราคาถูก ต่อไปอาจมีอะไรให้คนเข้ามาอยากลงทุน พอคนเข้ามาก็สร้างงานสร้างรายได้ ปัญหาของเมืองที่อยากให้แก้ไข 3 ข้อ หนึ่ง. การขนส่งสาธารณะมาไม่ถึงนอกเมือง อยู่แค่ในเมือง อยากให้กระจายออกมาทุกส่วน ของเราอยู่ริมถนนสุขุมวิท บางทีลูกค้ามา ถ้าเขาไม่มีรถยนต์ ก็ไม่สามารถออกไปเที่ยวไหนได้ ถ้ามีขนส่งสาธารณะมาถึง หรือพาไปเที่ยวน้ำตกพลิ้ว ก็อาจจะทำให้นักท่องเที่ยวที่ไม่มีรถยนต์ส่วนตัวมาเที่ยวได้ ส่วนคนในเมืองก็มีรถยนต์ เพราะไม่สะดวก บังคับให้เราต้องซื้อรถมอเตอร์ไซค์
สอง. อยากให้คนเข้าถึงสวัสดิการรัฐทั่วถึงกว่านี้ อยากให้สองปัจจัยพื้นฐาน ด้านการรักษาพยาบาล และการศึกษา เข้าถึงมากกว่านี้ เพราะเป็นสิ่งสำคัญ อย่างบางทีเขาอยู่ไกลจะเดินทางมารักษา โรงพยาบาลประจำตำบล ประจำอำเภอ รับรองไม่พอ เครื่องไม้เครื่องมือไม่ได้ครบขนาดนั้น สาม. เรื่องสวน ช่วงนี้คนมาลงทุนกับสวนเยอะ ในอนาคตคิดว่าทุเรียนคงเยอะมาก อยากให้มีแหล่งรองรับ บางทีอะไรที่เยอะเกินไปก็จะถูกกดราคา ค่าปุ๋ยก็แพง ระหว่างช่วงที่ไปถึงปลายทางเราอาจโดนกดราคา อยากให้มีการควบคุมราคา เพราะมันคือปากท้องของคนที่นี่”
กนกวรรณ สัจจาธรรม
ผู้จัดการตะปอน การ์เด้น รีสอร์ท
“เมืองอาหารปลอดภัยไม่ได้ให้ประโยชน์แค่เฉพาะผู้คนในเขตเทศบาลฯแต่มันสามารถเป็นต้นแบบให้เมืองอื่น ๆ ที่อยากส่งเสริมคุณภาพชีวิตของผู้คนได้เช่นกัน” “งานประชุมนานาชาติของสมาคมพืชสวนโลก (AIPH Spring Meeting Green City Conference 2025) ที่เชียงรายเป็นเจ้าภาพเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ 2568 ที่ผ่านมา เน้นย้ำถึงทิศทางการพัฒนาเมืองสีเขียว…
“ทั้งพื้นที่การเรียนรู้ นโยบายเมืองอาหารปลอดภัย และโรงเรียนสำหรับผู้สูงวัยคือสารตั้งต้นที่จะทำให้เชียงรายเป็นเมืองแห่งสุขภาพ (Wellness City)” “กล่าวอย่างรวบรัด ภารกิจของกองการแพทย์ เทศบาลนครเชียงราย คือการทำให้ประชาชนไม่เจ็บป่วย หรือถ้าป่วยแล้วก็ต้องมีกระบวนการรักษาที่เหมาะสม ครบวงจร ที่นี่เราจึงมีครบทั้งงานส่งเสริมสุขภาพ ป้องกันโรค การรักษาเมื่อเจ็บป่วย และระบบดูแลต่อเนื่องถึงบ้าน…
“การจะพัฒนาเมือง ไม่ใช่แค่เรื่องสาธารณูปโภคแต่ต้องพุ่งเป้าไปที่พัฒนาคนและไม่มีเครื่องมือไหนจะพัฒนาคนได้ดีไปกว่า การศึกษา” “แม้เทศบาลนครเชียงรายจะเป็นเมืองแห่งการเรียนรู้ของยูเนสโกแห่งแรกของไทยในปี 2562 แต่การเตรียมเมืองเพื่อบรรลุเป้าหมายที่ว่านี้ เกิดขึ้นก่อนหน้านั้นหลายสิบปี ในอดีต เชียงรายเป็นเมืองที่ห่างไกลความเจริญ ทางเทศบาลฯ เล็งเห็นว่าการจะพัฒนาเมือง ไม่สามารถทำได้แค่การทำให้เมืองมีสาธารณูปโภคครบ แต่ต้องพัฒนาผู้คนที่เป็นหัวใจสำคัญของเมือง และไม่มีเครื่องมือไหนจะพัฒนาคนได้ดีไปกว่า ‘การศึกษา’…
“ถ้าอาหารปลอดภัยเป็นทางเลือกหลักของผู้บริโภคเชียงรายจะเป็นเมืองที่น่าอยู่กว่านี้อีกเยอะ” “นอกจากบทบาทของการพัฒนาชุมชนและสังคมสงเคราะห์ กองสวัสดิการสังคม เทศบาลนครเชียงราย ยังมีกลไกในการส่งเสริมเศรษฐกิจของพี่น้อง 65 ชุมชน ภายในเขตเทศบาลฯ โดยกลไกนี้ครอบคลุมการส่งเสริมสุขภาพ และช่วยดูแลสิ่งแวดล้อมในทางอ้อมด้วยกลไกที่ว่าคือ ‘สหกรณ์นครเชียงราย’ โดยสหกรณ์ฯ นี้เริ่มต้นมาตั้งแต่ปี 2560 หลักเราคือการสนับสนุนเศรษฐกิจชุมชน…
“แม่อยากปลูกผักปลอดภัยให้ตัวเองและคนในเมืองกินไม่ใช่ปลูกผักเพื่อส่งขาย แต่คนปลูกไม่กล้ากินเอง” “บ้านป่างิ้ว ตั้งอยู่ละแวกสวนสาธารณะหาดนครเชียงราย เราและชุมชนฮ่องลี่ที่อยู่ข้างเคียงเป็นชุมชนเกษตรที่ปลูกพริก ปลูกผักไปขายตามตลาดมาแต่ไหนแต่ไร กระทั่งราวปี 2548 สำนักงานเกษตรอำเภอเมืองเชียงราย มาส่งเสริมให้ทำเกษตรปลอดภัย คนในชุมชนก็เห็นด้วย เพราะอยากทำให้สิ่งที่เราปลูกมันกินได้จริง ๆ ไม่ใช่ว่าเกษตรกรปลูกแล้วส่งขาย แต่ไม่กล้าเก็บไว้กินเองเพราะกลัวยาฆ่าแมลงที่ตัวเองใส่…
“วิวเมืองเชียงรายจากสกายวอล์กสวยมาก ๆขณะที่ผืนป่าชุมชนของที่นี่ก็มีความอุดมสมบูรณ์จนไม่น่าเชื่อว่านี่คือป่าที่อยู่ในตัวเมืองเชียงราย” “ก่อนหน้านี้เราเป็นพนักงานบริษัทเอกชนที่ต่างจังหวัด จนเทศบาลนครเชียงรายเขาเปิดสกายวอล์กที่ศูนย์การเรียนรู้ชุมชนดอยสะเก็น และหาพนักงานนำชม เราก็เลยกลับมาสมัคร เพราะจะได้กลับมาอยู่บ้านด้วย ตรงนี้มีหอคอยชมวิวอยู่แล้ว แต่เทศบาลฯ อยากทำให้ที่นี่เป็นแหล่งท่องเที่ยว ก็เลยต่อขยายเป็นสกายวอล์กอย่างที่เห็น ซึ่งสุดปลายของมันยังอยู่ใกล้กับต้นยวนผึ้งเก่าแก่ที่มีผึ้งหลวงมาทำรังหลายร้อยรัง รวมถึงยังมีเส้นทางศึกษาธรรมชาติบนภูเขา ในป่าชุมชนผืนนี้ จริง…