“ผมเป็นคนอำเภอยะรัง เรียนสาขานวัตกรรมการออกแบบและสร้างสรรค์สื่อ ม.อ. ปัตตานี ช่วงที่เรียนผมมีความฝันอยากทำภาพยนตร์ และสนใจบอกเล่าวัฒนธรรมร่วมสมัยของคนรุ่นใหม่ในสามจังหวัดชายแดนใต้ เลยรวมเพื่อนทั้งหมด 5 คน ตั้งกลุ่มทำหนังสารคดีประกวดของโครงการ Deep South Young Film Maker เรื่องแรกที่เราทำด้วยกันเป็นเรื่องเกี่ยวกับนักดนตรีสามรุ่นในสังคมมุสลิมของสามจังหวัด ตอนส่งประกวด กรรมการเขาก็ให้ตั้งชื่อกลุ่ม คุยกันอยู่สักพัก แล้วมาลงเอยที่ชื่อ แบวอร์ก (Baewalk)
แบวอร์กเป็นการเล่นคำมาจาก ‘แบเวาะ’ ซึ่งแปลว่าตัวเงินตัวทองในภาษายาวี เราเปลี่ยนคำที่มีความ hate speech ของพื้นที่ จาก ‘เวาะ’ เป็น ‘วอร์ก’ ที่แปลว่าเดินในภาษาอังกฤษ ส่วนคำว่า ‘แบ’ โดดๆ จะแปลว่าเด็กผู้ชาย จากตัวเงินตัวทองในแบเวาะ เลยกลายเป็น เด็กผู้ชายเดินด้วยกันในแบวอร์ก เรามีสโลแกนล้อไปกับชื่อว่า Let’s walk with us หรือร่วมเดินไปกับเรา
หลังเรียนจบ กลุ่มพวกเราก็รับทำหนังโฆษณาและวิดีโอในพื้นที่สามจังหวัดกันต่อ ก่อนจะได้ทุนจากโครงการ Young Story Teller ของสถานทูตสหรัฐอเมริกา มาทำสื่อออนไลน์บอกเล่าเรื่องราวร่วมสมัยของผู้คนในสามจังหวัด ก็ทำเป็นเพจเฟซบุ๊คชื่อเดียวกับกลุ่ม ทำวิดีโอสารคดีสั้น วิดีโอสัมภาษณ์ และบทความพร้อมรูปประกอบ เราตั้งใจเป็นสื่อที่เล่าเรื่องคนในพื้นที่ และทำให้คนนอกพื้นที่ได้เห็นว่าวิถีของชาวมุสลิมในสามจังหวัดหาได้มีแค่เป็นภาพจำที่ถูกนำเสนอผ่านสื่อกระแสหลักอย่างเดียว
อย่างเรื่องเบอร์เกอร์บัง หรือแฮมเบอร์เกอร์ตำรับชาวมุสลิม ซึ่งเราทำวิดีโอสั้นบอกเล่าถึงที่มาของอาหารสตรีทฟู้ดที่อยู่คู่กับวิถีของคนสามจังหวัด คนที่นี่คุ้นเคยแต่ส่วนใหญ่กลับไม่รู้ความเป็นมา เราก็ไปขุดค้นและนำเสนอ เพจเรายังแนะนำศิลปินหรือคนทำงานสร้างสรรค์ที่อยู่ในพื้นที่ ตั้งแต่ช่างภาพสตรีท ไปจนถึงช่างเขียนคัทเอาท์หนังคนสุดท้ายของยะลา เป็นต้น
ทุกวันนี้เราทำเพจ Baewalk ควบคู่ไปกับการรับงานวิดีโอโปรดักชั่น และงานสร้างสรรค์สื่อต่างๆ อยู่ในพื้นที่สามจังหวัด ตอนแรกพวกเราไม่คิดที่จะทำงานที่นี่เลยนะครับ เพราะเราตระหนักดีว่างานแบบนี้ไม่น่าจะมีคนจ้างมากพอจะทำเป็นอาชีพที่นี่ได้ ตอนจบมาใหม่ๆ พวกเราก็คิดจะไปสมัครงานบริษัทที่กรุงเทพฯ เหมือนกัน แต่อาจเพราะจับพลัดจับผลู ได้โปรเจกต์มาเรื่อยๆ และเริ่มเป็นที่รู้จักจากการแนะนำเป็นทอดๆ ก็เลยทำให้เรามีงานที่พอจะเลี้ยงตัวเองอยู่ที่นี่ได้
มีพี่คนหนึ่งบอกผมว่าพวกเรายังหนุ่ม กลัวอะไรกับความล้มเหลว ถ้าเราทดลองเริ่มอาชีพแบบนี้ที่บ้านเกิดเราเองตอนนี้ ถึงในอนาคตเราอาจจะล้ม แต่พวกเราก็ยังมีพลังพอจะลุกขึ้นมาสู้ใหม่อยู่ คำพูดนี้จุดประกายผมมาก และนั่นทำให้ผมกับทีมเลือกที่จะสู้ด้วยกันที่นี่ แทนที่จะไปหางานที่กรุงเทพฯ
เมื่อก่อนผมไม่มีความฝันเลยนะ ผมเรียนโรงเรียนปอเนาะ (โรงเรียนสอนศาสนาอิสลาม – ผู้เรียบเรียง) จนจบ ม.6 โดยไม่รู้ว่าตัวเองอยากเป็นอะไร แต่ความที่ชอบวาดรูป ก็เลยไปสมัครเรียนทางศิลปะ จนมาพบตัวเองว่าชอบทำหนัง ได้มีโอกาสทำหนังประกวดจนได้รางวัล และพอมีโอกาสทำอาชีพที่ตัวเองอยากทำในบ้านเกิดตัวเองได้ ทุกวันนี้ถ้าใครถามผมว่าฝันถึงอะไรอยู่ คำตอบก็น่าจะเป็นการได้ทำงานสื่อเชิงสร้างสรรค์ในสามจังหวัดแบบนี้ต่อไป ได้พัฒนาผลงานตัวเอง และมีส่วนในการทำให้คนทำสื่อรุ่นใหม่สามารถมีที่ทางได้กลับมาทำงานที่ตัวเองรักในบ้านเกิดได้”
นุรดีน กาซอ
ผู้กำกับภาพยนตร์ และคอนเทนต์ครีเอเตอร์เพจ https://www.facebook.com/Baewalk2021
WeCitizens ชวนผู้อ่านเรียนรู้เมืองแก่งคอย เมืองประวัติศาสตร์ที่มีบาดแผลจากสงครามโลกครั้งที่ 2 แต่ในวันนี้ แก่งคอยเปลี่ยนบาดแผลแห่งประวัติศาสตร์เป็นเมืองแห่งการเรียนรู้ตลอดชีวิตอ่านความคิด วิถีชีวิตผู้คนแก่งคอยได้ที่ WeCitizens : เสียงแก่งคอย, สระบุรี - WeCitizens Flip PDF…
WeCitizens ชวนผู้อ่านเดินทางไปจังหวัดนครสวรรค์ เมืองที่อยู่กึ่งกลางระหว่างภาคเหนือและภาคกลาง เมืองที่เป็นจุดเปลี่ยนถ่ายการเดินทางทางน้ำในอดีต นครสวรรค์จึงเป็นเมืองสำคัญอีกเมืองหนึ่งในฐานะของเมืองที่เป็นศูนย์กลาง (Hub) ทั้งด้านการค้า การคมนาคม และนำมาซึ่งความหลากหลายทางวัฒนธรรมของผู้คนหลากหลายกลุ่ม โดยเฉพาะชาวจีนโพ้นทะเล E-book ฉบับเสียงนครสวรรค์ฉบับนี้ จะพาผู้อ่านทุกคนไปเรียนรู้วิถีชีวิตของชาวนครสวรรค์ วัฒนธรรมชาวจีนและเทศกาลตรุษจีนที่มีชื่อเสียงโด่งดังในระดับประเทศและนานาชาติ และไปฟังเสียงผู้คนชาวนครสวรรค์ที่มองบ้านเมืองของตนเองตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน…
นอกจากจะถูกจดจำจากเพลงดังที่มีชื่อเดียวกับชื่ออำเภอของ ก้าน แก้วสุพรรณ และเพลงฮิตของคาราบาว ซึ่งสื่อถึงที่มาของชื่อ ‘แก่งคอย’ อย่าง ‘แร้งคอย’ หากไม่ใช่คนในพื้นที่ อาจนึกภาพไม่ออกว่าอำเภอของจังหวัดสระบุรีที่เป็นปากทางขึ้นอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่และประตูสู่ภาคอีสาน มีความสำคัญอย่างไร? ไม่เพียงเป็นเมืองท่าที่สำคัญในการขนส่งสินค้าผ่านแม่น้ำป่าสักและทางรถไฟ อำเภอแก่งคอย ยังเป็นจุดเริ่มต้น (ต่อจากอำเภอเมืองสระบุรี)…
เพราะเมือง คือ ผู้คน และผู้คน คือ ตัวแปรสำคัญที่สุดในการพัฒนาเมือง ความเจริญงอกงามทางวัฒนธรรมหรือการเติบโตทางเศรษฐกิจ และมาตรฐานคุณภาพชีวิต จึงขึ้นอยู่กับศักยภาพ ความสามารถ และความร่วมมือร่วมใจของคนในเมืองเป็นฐานสำคัญ กว่าทศวรรษที่ ‘ขอนแก่นโมเดล’ เป็นโมเดลการพัฒนาเมืองที่ได้รับการยอมรับ และพูดถึงในฐานะแนวคิดและปฏิบัติการการพัฒนาเมืองที่ก้าวหน้ามากที่สุด…
เมืองขอนแก่น ผู้คน กับการเรียนรู้เพื่อก้าวต่อไป ไม่มีภูเขา ไม่มีแม่น้ำสายใหญ่ อยู่ไกลโพ้นจากชายทะเล แหล่งท่องเที่ยวมีชื่อ หรือทรัพยากรธรรมชาติสำคัญก็น้อยนิด แต่มีคนที่เอาจริงเอาจังกับการพัฒนาเมืองกลุ่มใหญ่ที่กล้าคิดกล้าฝัน พยายามทำทุกลู่ให้ความหวังเป็นจริงได้ นี่คือปัจจัยที่ทำให้ช่วงเวลาเพียงกึงศตวรรษนำพาเมืองขอนแก่น เติบโตได้อย่างก้าวกระโดด ‘ผู้คน และความร่วมมือ…
“เมื่อพูดถึงเรื่องเมืองแห่งการเรียนรู้ หรือ Learning City ในส่วนที่เกี่ยวข้องกับหน้าที่รับผิดชอบของเทศบาลนครขอนแก่น เราดำเนินงานตามวิสัยทัศน์ที่ว่า ‘พัฒนาเมืองสู่สากล สร้างสังคมแห่งความสุข’ การที่เมืองจะพัฒนาได้และสร้างสังคมที่เป็นสุข ต้องเริ่มที่ ‘คน’ คนที่เป็นกำลังสำคัญในการร่วมกันพัฒนาเมือง ยกตัวอย่างในกรณีที่เปรียบเทียบง่าย ๆ เช่น ถ้าเราจะพัฒนาขอนแก่นเป็นเมือง…