“พื้นเพแม่เป็นคนอำเภอสหัสขันธ์เดิม แต่ก่อนอำเภอแม่น้ำท่วมบ่อยมาก ก็เลยมีการย้ายตัวอำเภอมาอยู่บริเวณอุทยานไดโนเสาร์ในปัจจุบัน ส่วนแม่ก็ย้ายบ้านเหมือนกัน เพราะได้แฟนเป็นคนอำเภอเมืองกาฬสินธุ์ จึงย้ายมาอยู่ที่นี่ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2529
แม่เป็นประธานชุมชนทุ่งสระ ทำธุรกิจรับทำโต๊ะจีน และทำกับข้าวตามงานหรือพิธีต่างๆ นอกจากนี้ก็ยังรับจ้างเทศบาลกวาดถนนด้วย จะกวาดสองรอบต่อวันคือช่วงเช้าและเย็น แม่กวาดเอง แต่ถ้าวันไหนมีงานที่ต้องทำอาหาร ก็จะจ้างให้คนอื่นมากวาดแทน
ก่อนหน้านี้แม่ทำงานโรงพยาบาลเอกชนในเมืองนี่แหละ ทำมา 20 กว่าปีแล้ว ต่อมาก็ทำงานกับนักการเมืองท้องถิ่นท่านหนึ่ง จนท่านเสียชีวิต ก็เลยออกมาทำธุรกิจ และความที่เราทำงานเกี่ยวกับเมืองเยอะ ก็เลยมาเป็นประธานชุมชนในที่สุด
ชุมชนทุ่งสระเป็นอีกชุมชนที่มีบทบาทในหน้าประวัติศาสตร์เมือง เพราะที่นี่เป็นที่ประหารพระยาชัยสุนทรคนที่ 2 หรือที่รู้จักกันในชื่อท้าวหมาแพง เจ้าเมืองกาฬสินธุ์คนที่ 2 ซึ่งสืบต่อจากเจ้าโสมพะมิตร (ชื่อพระยาชัยสุนทรเหมือนกัน – ผู้เรียบเรียง) ในช่วงที่สยามทำศึกกับเจ้าอนุวงศ์ เจ้าอนุวงศ์ก็ยกทัพมากดดันท้าวหมาแพงให้ยอมเป็นเมืองขึ้นกับทางเวียงจันทน์ แต่ท้าวหมาแพงไม่ยอม เพราะกาฬสินธุ์สวามิภักดิ์กับทางสยาม สุดท้ายทัพเจ้าอนุวงศ์ก็เลยประหารท้าวหมาแพง
โดยบริเวณที่ท้าวหมาแพงถูกประหารคือทุ่งหนองหอย ปัจจุบันก็คือชุมชนทุ่งสระแห่งนี้ ท่านนายกเทศมนตรี (จารุวัฒน์ บุญเพิ่ม) เคยคุยกับแม่ว่า ท่านอยากฟื้นฟูประวัติศาสตร์ท้าวหมาแพงขึ้นมา เพราะเป็นตัวอย่างของวีรบุรุษที่มีความจงรักภักดีต่อชาติ ท่านก็เกริ่นไว้ว่าจะหางบประมาณมาตั้งศาลท้าวหมาแพงในอนาคต
ซึ่งอย่างที่บอกว่าชุมชนเราชื่อทุ่งสระ ชื่อเดิมคือทุ่งหนองหอย ดูจากชื่อก็น่าจะทราบว่าเป็นย่านที่ชุ่มน้ำ ซึ่งก็จริง เพราะสันฐานชุมชนแม่เป็นแอ่งกระทะ ถ้าช่วงไหนที่น้ำจากฟ้าตกลงมาบ่อย น้ำก็จะท่วม สมัยก่อนท่วมบ่อยแทบปีเว้นปีได้ ท่วมหนักถึงกับบ้านหลายหลังที่อยู่ต่ำต้องมิดหลังคา ชาวบ้านบางส่วนจำต้องอพยพย้ายไปอยู่ในวัด บางหลังอยู่สูงหน่อย ก็ท่วมไม่เยอะ แค่เก็บของขึ้นที่สูง เรียกว่าอยู่จนชินแล้ว แต่หลังๆ มาเทศบาลเขาก็มาแก้ไขดีขึ้น มีการระบายน้ำดีกว่าแต่ก่อนเยอะ ถึงอย่างนั้นน้ำก็ยังท่วมอยู่ในช่วงที่น้ำจากฟ้ามามากๆ แต่ก็ไม่เยอะ และไม่บ่อยเท่าแต่ก่อนแล้ว
แม่มีลูกสาว 2 คน ทั้งสองคนทำงานให้เทศบาลหมด เขาไม่อยากไปไหน เพราะเห็นว่าแม้เมืองเราเล็กๆ แต่ก็อยู่สบายและปลอดภัย อย่างแม่ก็ทำการค้าง่าย เรามีสวนเล็กๆ ปลูกมะละกอและพริก ตอนแรกปลูกไว้กินเอง แต่พอได้ผลผลิตเยอะ จึงนำไปขาย ก็ขายดี
ถามว่าอยากเห็นอะไรในเมืองกาฬสินธุ์ แม่อยากเห็นคนรุ่นใหม่กลับมาที่บ้านกันเยอะๆ ค่ะ แต่ก็เข้าใจได้ เพราะเมืองเราขนาดเล็ก ถ้าไม่ได้ทำราชการ หรือมีธุรกิจส่วนตัว พวกเขาก็ไม่รู้จะกลับมาทำอะไร แต่ทางเทศบาลเขาก็พยายามสร้างจุดดึงดูดเรื่องการท่องเที่ยวอยู่นะ ตอนนี้มีแผนพัฒนาแก่งดอนกลาง จะสร้างเป็นพุทธมณฑล แม่คิดว่าถ้าทำเสร็จ ตรงนี้จะดึงดูดให้คนจากรอบๆ แวะเข้ามาในเมืองกาฬสินธุ์ได้ไม่น้อย อย่างแม่ทำกับข้าว ก็คิดว่าถ้าเอาข้าวไปขายในตลาดแถวนั้นก็คงจะดี”
พรพิศ ศิริกุล
ประธานชุมชนทุ่งสระ
“ระบบนิเวศอีสปอร์ตคือฟันเฟืองสำคัญในการขับเคลื่อนเมืองอัจฉริยะผ่านการยกระดับศักยภาพของผู้คน” ในยุคที่เทคโนโลยีดิจิทัลกลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวัน สื่อสังคมออนไลน์อย่าง Facebook, Instagram หรือ YouTube ไม่ได้เป็นเพียงช่องทางสื่อสารหรือความบันเทิงอีกต่อไป หากแต่กลายเป็นเครื่องมือสร้างอาชีพ และพัฒนาทักษะของผู้คนทั่วโลก เช่นเดียวกับ “อีสปอร์ต” (Esports) หรือการแข่งขันวิดีโอเกม ที่เริ่มต้นในมหาวิทยาลัยสหรัฐฯ…
เมืองอัจฉริยะ (Smart City) ไม่ใช่แค่เรื่องของเซ็นเซอร์ แพลตฟอร์ม หรือระบบ AI ที่แม่นยำ แต่หัวใจที่แท้จริงของมันคือ “ผู้คน” – เพราะถ้าขาดการรับฟังเสียงสะท้อน หรือกระบวนการมีส่วนร่วมของประชาชน เมืองจะไม่มีวันรู้ว่าควรก้าวไปทางไหนแต่ในโลกหลังโควิด-19 ที่ลานกิจกรรมถูกแทนที่ด้วยหน้าจอมือถือ—หน่วยงานรัฐที่ทำหน้าที่บริหารเมืองกลับเข้าไม่ถึงประชาชนได้มากพอ…
“แม้จะเป็นการเล่นเกม แต่นครสวรรค์ก็ไม่ได้มาเล่น ๆ เพราะนี่จะเป็นฟันเฟืองสำคัญที่เปลี่ยนให้เมืองผ่านกลายมาเป็นจุดหมายของใครหลายคน” เมื่อเอ่ยถึงนครสวรรค์ คุณนึกถึงอะไร? ประตูสู่ภาคเหนือ, “เมืองปากน้ำโพ” ชุมทางการค้าทางเรือในอดีต, เทศกาลตรุษจีน, ขนมโมจิ, ดินแดนอาหารอร่อย หรือ “พาสาน” แลนด์มาร์กแห่งใหม่กลางปากแม่น้ำเจ้าพระยา ภาพจำเหล่านี้คือสิ่งที่คนส่วนใหญ่นึกถึง…
“เรามีโครงสร้างพื้นฐานในการเป็นสมาร์ทซิตี้พร้อมแต่ที่ผ่านมา เรายังไม่มีกลไกในการพัฒนาบุคคลในกรอบนี้และอีสปอร์ตจะกลไกหนึ่ง ที่เริ่มต้นจากเด็กและเยาวชน” ไม่เพียงแต่เทศบาลนครนครสวรรค์จะเป็นหนึ่งในเทศบาลแห่งแรกที่ได้รับการคัดเลือกโดย สำนักงานส่งเสริมเศรษฐกิจดิจิทัล (depa) ให้เป็น เมืองอัจฉริยะ (Smart City) ตั้งแต่ปี 2564 หากแต่ในปัจจุบัน เทศบาลนครซึ่งมีขนาดเศรษฐกิจใหญ่เป็นอันดับต้น ๆ…
“ผมไม่ได้ฝันว่าจะต้องมีซิลิคอนวัลเลย์ในนครสวรรค์แต่หวังว่าเราจะสามารถสร้างงานให้เด็กคนหนึ่งไม่ต้องเข้ากรุงเทพฯไม่ต้องทิ้งบ้านเกิดไปเพราะไม่มีโอกาส” “ในยุคที่เทคโนโลยีดิจิทัลพาโลกไปไกล เกมกลายเป็นสื่อที่ช่วยให้เด็กเรียนรู้และพัฒนาตัวเองอย่างน่าทึ่งผมยกตัวอย่างลูกชายผม เขาเรียนอยู่ ป.1 มีเกมอยู่ 2 เกมที่เขาเล่นประจำ คือ Sprunki และ Roblox สองเกมนี้เน้นเรื่องการแปรรูปจินตนาการให้กลายเป็นรูปธรรม ตอนแรกผมก็ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเกมนี้หรอก จนมาศึกษา…
“ผมไม่ได้ปฏิเสธการศึกษาในระบบ แต่ถ้าเราสามารถสร้างทางเลือกให้กับเด็กที่มีความฝันจริงจังผู้ใหญ่อย่างพวกเราก็ควรต้องหาวิธีส่งเสริมพวกเขา” “สำหรับการขับเคลื่อนอีสปอร์ตให้กลายเป็นหนึ่งในกลไกการพัฒนาเมือง ผมมองออกเป็น 2 ประเด็นหลัก ประเด็นแรกคือ ผมเคยสอนวิชาอีคอมเมิร์ซ (E-commerce) ที่คณะบริหารและการจัดการ มหาวิทยาลัยเจ้าพระยา และตระหนักดีว่าสิ่งที่ทำให้ศาสตร์นี้ รวมถึงศาสตร์อื่น ๆ ที่เชื่อมโยงกับโลกดิจิทัล สามารถสร้างความเปลี่ยนแปลงเชิงบวกให้กับผู้เรียน…