“แม้หาดใหญ่จะเป็นเมืองศูนย์กลางทางการศึกษาของภาคใต้ และภายในเขตเทศบาลก็มีศูนย์การเรียนรู้นอกห้องเรียนที่ครอบคลุม ตั้งแต่อุทยานการเรียนรู้ ศูนย์สุขภาพ ไอที หอศิลป์ ไปจนถึงหอดูดาว แต่เมืองของเราก็ยังสามารถเพิ่มแหล่งเรียนรู้ประวัติศาสตร์ของเมือง ซึ่งเกี่ยวกับรากเหง้าของพวกเราโดยตรง ให้มากขึ้น และชัดเจนขึ้นได้อีก
ปัจจุบันสำนักการศึกษา เทศบาลนครหาดใหญ่ กำลังรวบรวมและจัดทำข้อมูลประวัติศาสตร์ของเมืองหาดใหญ่ เพื่อให้ทุกคนได้ทราบถึงที่มา พัฒนาการ และเกร็ดต่างๆ เกี่ยวกับเมืองแห่งนี้ โดยเรามีแผนจัดทำนิทรรศการเกี่ยวกับเมืองที่หอศิลป์นครหาดใหญ่ เฉลิมพระเกียรติฯ รวมถึงในรูปแบบของหนังสือ และสื่อออนไลน์ เพื่อเผยแพร่ถึงผู้คนในวงกว้างต่อไป
พี่คิดว่าสื่อที่เกี่ยวกับเมืองตรงนี้สำคัญ เพราะไม่เพียงทำให้คนในหาดใหญ่รู้จักที่มาที่ไปของตัวเอง และสถานที่ต่างๆ ที่แวดล้อมเราอยู่ แต่ยังช่วยสร้างความภูมิใจ เป็นเสมือนเครื่องมือดึงดูดให้คนรุ่นใหม่กลับมาทำงานที่นี่ ช่วยพัฒนาเศรษฐกิจของเมืองต่อไป
เพราะแม้เราจะเป็นศูนย์กลางทางการศึกษาซึ่งดึงดูดให้เกิดการลงทุนจนเมืองมีการขยายตัวอย่างเช่นทุกวันนี้ แต่หนึ่งใน pain point ของเราก็คือ คนรุ่นใหม่หลายคนที่สำเร็จการศึกษาจากสถาบันใดสถาบันหนึ่งของที่นี่ ส่วนใหญ่กลับเลือกที่จะออกไปทำงานที่อื่น แม้เมืองจะมีการเติบโต แต่ก็ขาดพลังขับเคลื่อนจากคนรุ่นใหม่ไปพอสมควร
และด้วยเหตุนี้ควบคู่ไปกับการสร้างแรงจูงใจให้คนรุ่นใหม่มาทำงานที่หาดใหญ่ เทศบาลนครหาดใหญ่ก็พยายามชักชวนและพร้อมเปิดรับฟังข้อเสนอเชิงนโยบายและแนวคิดของกลุ่มสตาร์ทอัพในเมืองเราอยู่เสมอ ขณะเดียวกัน พี่มองว่าการเชื่อมโยงของเครือข่ายการศึกษาในพื้นที่ก็เป็นสิ่งสำคัญ เรามีสถาบันการศึกษาที่มีองค์ความรู้เฉพาะทางและมีคุณภาพ ถ้ามีการเชื่อมโยงกิจกรรมหรือหลักสูตรการศึกษาระหว่างสถาบัน โดยเฉพาะกับทักษะทางวิชาชีพ สิ่งนี้ไม่เพียงช่วยพัฒนาทักษะของผู้เรียน แต่ยังช่วยสร้างโอกาสใหม่ๆ ให้กับผู้คน และเมืองของเรา
เมื่อการท่องเที่ยวกลับมาฟื้นตัว การค้าการลงทุนในเมืองกลับมาคึกคักอีกครั้ง และอย่างที่ทราบกัน เมืองหาดใหญ่มีต้นทุนอันดีเยี่ยมอยู่สองเรื่องหลัก คือการเป็นศูนย์กลางการศึกษา และศูนย์กลางด้านการแพทย์ที่ใหญ่ที่สุดของภาคใต้ พี่จึงคิดว่าถึงเวลาแล้วที่เราจะเชื่อมโยงต้นทุนทั้ง 2 เข้ากับการท่องเที่ยว และเมืองของเราจำเป็นอย่างยิ่งที่ต้องอาศัยมุมมองและพลังจากคนรุ่นใหม่มาขับเคลื่อนต่อไป”
ณภัทร วิทยาทันต์
ผู้อำนวยการสำนักการศึกษา เทศบาลนครหาดใหญ่
“เมืองอาหารปลอดภัยไม่ได้ให้ประโยชน์แค่เฉพาะผู้คนในเขตเทศบาลฯแต่มันสามารถเป็นต้นแบบให้เมืองอื่น ๆ ที่อยากส่งเสริมคุณภาพชีวิตของผู้คนได้เช่นกัน” “งานประชุมนานาชาติของสมาคมพืชสวนโลก (AIPH Spring Meeting Green City Conference 2025) ที่เชียงรายเป็นเจ้าภาพเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ 2568 ที่ผ่านมา เน้นย้ำถึงทิศทางการพัฒนาเมืองสีเขียว…
“ทั้งพื้นที่การเรียนรู้ นโยบายเมืองอาหารปลอดภัย และโรงเรียนสำหรับผู้สูงวัยคือสารตั้งต้นที่จะทำให้เชียงรายเป็นเมืองแห่งสุขภาพ (Wellness City)” “กล่าวอย่างรวบรัด ภารกิจของกองการแพทย์ เทศบาลนครเชียงราย คือการทำให้ประชาชนไม่เจ็บป่วย หรือถ้าป่วยแล้วก็ต้องมีกระบวนการรักษาที่เหมาะสม ครบวงจร ที่นี่เราจึงมีครบทั้งงานส่งเสริมสุขภาพ ป้องกันโรค การรักษาเมื่อเจ็บป่วย และระบบดูแลต่อเนื่องถึงบ้าน…
“การจะพัฒนาเมือง ไม่ใช่แค่เรื่องสาธารณูปโภคแต่ต้องพุ่งเป้าไปที่พัฒนาคนและไม่มีเครื่องมือไหนจะพัฒนาคนได้ดีไปกว่า การศึกษา” “แม้เทศบาลนครเชียงรายจะเป็นเมืองแห่งการเรียนรู้ของยูเนสโกแห่งแรกของไทยในปี 2562 แต่การเตรียมเมืองเพื่อบรรลุเป้าหมายที่ว่านี้ เกิดขึ้นก่อนหน้านั้นหลายสิบปี ในอดีต เชียงรายเป็นเมืองที่ห่างไกลความเจริญ ทางเทศบาลฯ เล็งเห็นว่าการจะพัฒนาเมือง ไม่สามารถทำได้แค่การทำให้เมืองมีสาธารณูปโภคครบ แต่ต้องพัฒนาผู้คนที่เป็นหัวใจสำคัญของเมือง และไม่มีเครื่องมือไหนจะพัฒนาคนได้ดีไปกว่า ‘การศึกษา’…
“ถ้าอาหารปลอดภัยเป็นทางเลือกหลักของผู้บริโภคเชียงรายจะเป็นเมืองที่น่าอยู่กว่านี้อีกเยอะ” “นอกจากบทบาทของการพัฒนาชุมชนและสังคมสงเคราะห์ กองสวัสดิการสังคม เทศบาลนครเชียงราย ยังมีกลไกในการส่งเสริมเศรษฐกิจของพี่น้อง 65 ชุมชน ภายในเขตเทศบาลฯ โดยกลไกนี้ครอบคลุมการส่งเสริมสุขภาพ และช่วยดูแลสิ่งแวดล้อมในทางอ้อมด้วยกลไกที่ว่าคือ ‘สหกรณ์นครเชียงราย’ โดยสหกรณ์ฯ นี้เริ่มต้นมาตั้งแต่ปี 2560 หลักเราคือการสนับสนุนเศรษฐกิจชุมชน…
“แม่อยากปลูกผักปลอดภัยให้ตัวเองและคนในเมืองกินไม่ใช่ปลูกผักเพื่อส่งขาย แต่คนปลูกไม่กล้ากินเอง” “บ้านป่างิ้ว ตั้งอยู่ละแวกสวนสาธารณะหาดนครเชียงราย เราและชุมชนฮ่องลี่ที่อยู่ข้างเคียงเป็นชุมชนเกษตรที่ปลูกพริก ปลูกผักไปขายตามตลาดมาแต่ไหนแต่ไร กระทั่งราวปี 2548 สำนักงานเกษตรอำเภอเมืองเชียงราย มาส่งเสริมให้ทำเกษตรปลอดภัย คนในชุมชนก็เห็นด้วย เพราะอยากทำให้สิ่งที่เราปลูกมันกินได้จริง ๆ ไม่ใช่ว่าเกษตรกรปลูกแล้วส่งขาย แต่ไม่กล้าเก็บไว้กินเองเพราะกลัวยาฆ่าแมลงที่ตัวเองใส่…
“วิวเมืองเชียงรายจากสกายวอล์กสวยมาก ๆขณะที่ผืนป่าชุมชนของที่นี่ก็มีความอุดมสมบูรณ์จนไม่น่าเชื่อว่านี่คือป่าที่อยู่ในตัวเมืองเชียงราย” “ก่อนหน้านี้เราเป็นพนักงานบริษัทเอกชนที่ต่างจังหวัด จนเทศบาลนครเชียงรายเขาเปิดสกายวอล์กที่ศูนย์การเรียนรู้ชุมชนดอยสะเก็น และหาพนักงานนำชม เราก็เลยกลับมาสมัคร เพราะจะได้กลับมาอยู่บ้านด้วย ตรงนี้มีหอคอยชมวิวอยู่แล้ว แต่เทศบาลฯ อยากทำให้ที่นี่เป็นแหล่งท่องเที่ยว ก็เลยต่อขยายเป็นสกายวอล์กอย่างที่เห็น ซึ่งสุดปลายของมันยังอยู่ใกล้กับต้นยวนผึ้งเก่าแก่ที่มีผึ้งหลวงมาทำรังหลายร้อยรัง รวมถึงยังมีเส้นทางศึกษาธรรมชาติบนภูเขา ในป่าชุมชนผืนนี้ จริง…