“ผมเป็นคนลำพูน และชอบทำกิจกรรมนอกห้องเรียนมาตั้งแต่เด็ก ปัจจุบันเป็นประธานสภาเด็กและเยาวชนจังหวัดลำพูน ควบคู่ไปกับกำลังศึกษาคณะรัฐศาสตร์ ชั้นปีที่ 4 มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
จากประสบการณ์การทำงานในสภาฯ ทำให้ผมเห็นว่า เยาวชนลำพูนมีศักยภาพที่หลากหลาย แต่สิ่งที่ขาดไปคือเวทีที่เปิดโอกาสให้พวกเขาได้แสดงความสามารถและพัฒนาตัวเองอย่างต่อเนื่อง นอกเหนือจากการสนับสนุนจากโรงเรียนหรือโครงการของภาคเอกชน
ปี 2567 พี่อร (ดร.สุดารัตน์ อุทธารัตน์ นักวิจัยจากสถาบันวิจัยพหุศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่) ชวนผมร่วมทำงานในโครงการวิจัยเมืองแห่งการเรียนรู้ (Learning City) ซึ่งเน้นการขับเคลื่อนเยาวชนลำพูนสู่การเป็นพลเมืองแห่งการเรียนรู้ของ UNESCO ผมเห็นว่านี่เป็นโอกาสที่ดีในการส่งเสริมศักยภาพของเยาวชนในบ้านเกิด และทำให้อัตลักษณ์ของเมืองลำพูนเป็นที่รู้จักในวงกว้างมากขึ้นหนึ่งในผลลัพธ์สำคัญของโครงการนี้คือการจัด ‘Youth Festival: เทศกาลเยาวชนนักจัดการเมือง’ เมื่อวันที่ 18 พฤษภาคม 2567 ที่ศูนย์การค้าแจ่มฟ้า มอลล์ งานนี้เปิดพื้นที่ให้เยาวชนได้ร่วมกันกำหนดทิศทางการนำเสนอจุดเด่นของลำพูน ผ่านแนวคิด ‘อาหาร อาคาร อาภรณ์’ ซึ่งทำให้พวกเราได้กลับไปศึกษาเรื่องราวของท้องถิ่นอย่างลึกซึ้ง พร้อมทั้งเรียนรู้แนวทางการพัฒนาเมืองที่ยั่งยืน
การจัดเทศกาลนี้ทำให้ผมและทีมงานสภาฯ มองเห็นความสำคัญของเวทีที่เปิดโอกาสให้เยาวชนเป็นผู้กำหนดทิศทางของบ้านเกิดตัวเอง มันไม่ใช่แค่การเรียนรู้เกี่ยวกับเมืองลำพูนเท่านั้น แต่ยังเป็นการพัฒนาทักษะการจัดการและความเป็นผู้นำ ซึ่งจะเป็นประโยชน์ต่ออนาคตของพวกเราทุกคน
เมื่อพี่อรริเริ่มโครงการเมืองน่าอยู่ที่ชาญฉลาด ร่วมกับเทศบาลเมืองลำพูน ทีมงานสภาเด็กฯ ก็ตัดสินใจเข้าร่วม สิ่งที่ทำให้ผมสนใจเป็นพิเศษคือแนวคิด ‘โมเดลเทศกาลบนฐานวัฒนธรรม’ ปัจจุบันเทศบาลเมืองลำพูนมีความร่วมมือกับชุมชนในการจัดเทศกาลใหญ่ เช่น ‘เทศกาลโคมแสนดวง’ ซึ่งเป็นเทศกาลที่มีชื่อเสียง แต่ที่ผ่านมาบทบาทของเยาวชนในเทศกาลเหล่านี้ยังจำกัดอยู่แค่การแสดงศิลปะการแสดง หรือเป็นผู้เข้าร่วมกิจกรรม ในขณะที่หากเยาวชนได้เข้ามามีส่วนร่วมในการออกแบบเทศกาล เทศกาลเหล่านี้อาจมีมิติที่หลากหลายขึ้น และช่วยสร้างความเชื่อมโยงระหว่างคนรุ่นใหม่กับวัฒนธรรมดั้งเดิมได้ดีขึ้น
ผมเชื่อว่าหากเยาวชนมองเห็นศักยภาพของบ้านเกิดตัวเอง พวกเขาอาจเลือกที่จะกลับมาทำงานหรือสร้างสรรค์สิ่งใหม่ ๆ ให้กับลำพูน แทนที่จะมองว่าต้องออกไปหาความเจริญจากที่อื่นเพียงอย่างเดียว
ใครว่าการพัฒนาเมืองเป็นเรื่องของผู้ใหญ่เท่านั้น? ผมเชื่อว่าการพัฒนาเมืองคือการร่วมกันฝันถึงอนาคตที่ดีขึ้น และเยาวชนต้องเป็นกำลังสำคัญในกระบวนการนี้ ไม่ใช่แค่ในฐานะผู้รับฟัง แต่ต้องเป็นผู้ร่วมคิด ร่วมทำ เพื่อให้ลำพูนเป็นเมืองที่คนรุ่นใหม่อยากอยู่และเติบโตไปพร้อมกับมัน”
#สภาเด็กและเยาวชนจังหวัดลำพูน #เทศบาลเมืองลำพูน #มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ #CIAP #โปรแกรมบ่มเพาะและเร่งรัดกระบวนการเพื่อมุ่งสู่การเป็นเมืองน่าอยู่ที่ชาญฉลาด #บพท #pmua #wecitizens
“การจะพัฒนาเมือง ไม่ใช่แค่เรื่องสาธารณูปโภคแต่ต้องพุ่งเป้าไปที่พัฒนาคนและไม่มีเครื่องมือไหนจะพัฒนาคนได้ดีไปกว่า การศึกษา” “แม้เทศบาลนครเชียงรายจะเป็นเมืองแห่งการเรียนรู้ของยูเนสโกแห่งแรกของไทยในปี 2562 แต่การเตรียมเมืองเพื่อบรรลุเป้าหมายที่ว่านี้ เกิดขึ้นก่อนหน้านั้นหลายสิบปี ในอดีต เชียงรายเป็นเมืองที่ห่างไกลความเจริญ ทางเทศบาลฯ เล็งเห็นว่าการจะพัฒนาเมือง ไม่สามารถทำได้แค่การทำให้เมืองมีสาธารณูปโภคครบ แต่ต้องพัฒนาผู้คนที่เป็นหัวใจสำคัญของเมือง และไม่มีเครื่องมือไหนจะพัฒนาคนได้ดีไปกว่า ‘การศึกษา’…
“ถ้าอาหารปลอดภัยเป็นทางเลือกหลักของผู้บริโภคเชียงรายจะเป็นเมืองที่น่าอยู่กว่านี้อีกเยอะ” “นอกจากบทบาทของการพัฒนาชุมชนและสังคมสงเคราะห์ กองสวัสดิการสังคม เทศบาลนครเชียงราย ยังมีกลไกในการส่งเสริมเศรษฐกิจของพี่น้อง 65 ชุมชน ภายในเขตเทศบาลฯ โดยกลไกนี้ครอบคลุมการส่งเสริมสุขภาพ และช่วยดูแลสิ่งแวดล้อมในทางอ้อมด้วยกลไกที่ว่าคือ ‘สหกรณ์นครเชียงราย’ โดยสหกรณ์ฯ นี้เริ่มต้นมาตั้งแต่ปี 2560 หลักเราคือการสนับสนุนเศรษฐกิจชุมชน…
“แม่อยากปลูกผักปลอดภัยให้ตัวเองและคนในเมืองกินไม่ใช่ปลูกผักเพื่อส่งขาย แต่คนปลูกไม่กล้ากินเอง” “บ้านป่างิ้ว ตั้งอยู่ละแวกสวนสาธารณะหาดนครเชียงราย เราและชุมชนฮ่องลี่ที่อยู่ข้างเคียงเป็นชุมชนเกษตรที่ปลูกพริก ปลูกผักไปขายตามตลาดมาแต่ไหนแต่ไร กระทั่งราวปี 2548 สำนักงานเกษตรอำเภอเมืองเชียงราย มาส่งเสริมให้ทำเกษตรปลอดภัย คนในชุมชนก็เห็นด้วย เพราะอยากทำให้สิ่งที่เราปลูกมันกินได้จริง ๆ ไม่ใช่ว่าเกษตรกรปลูกแล้วส่งขาย แต่ไม่กล้าเก็บไว้กินเองเพราะกลัวยาฆ่าแมลงที่ตัวเองใส่…
“วิวเมืองเชียงรายจากสกายวอล์กสวยมาก ๆขณะที่ผืนป่าชุมชนของที่นี่ก็มีความอุดมสมบูรณ์จนไม่น่าเชื่อว่านี่คือป่าที่อยู่ในตัวเมืองเชียงราย” “ก่อนหน้านี้เราเป็นพนักงานบริษัทเอกชนที่ต่างจังหวัด จนเทศบาลนครเชียงรายเขาเปิดสกายวอล์กที่ศูนย์การเรียนรู้ชุมชนดอยสะเก็น และหาพนักงานนำชม เราก็เลยกลับมาสมัคร เพราะจะได้กลับมาอยู่บ้านด้วย ตรงนี้มีหอคอยชมวิวอยู่แล้ว แต่เทศบาลฯ อยากทำให้ที่นี่เป็นแหล่งท่องเที่ยว ก็เลยต่อขยายเป็นสกายวอล์กอย่างที่เห็น ซึ่งสุดปลายของมันยังอยู่ใกล้กับต้นยวนผึ้งเก่าแก่ที่มีผึ้งหลวงมาทำรังหลายร้อยรัง รวมถึงยังมีเส้นทางศึกษาธรรมชาติบนภูเขา ในป่าชุมชนผืนนี้ จริง…
“ไม่ว่าเชียงรายจะพัฒนาสู่เมืองในนิยามใดเป้าหมายเหล่านี้จะเกิดขึ้นไม่ได้เลย ถ้าผู้คนไม่รู้จักเรียนรู้ต้นทุนของเมือง และไม่รู้จักปรับตัวรับกับการเปลี่ยนแปลง” “เวลาพูดถึงเครื่องมือการพัฒนาเมือง ความยากของเชียงรายคือ เราต้องรับมือกับความท้าทายหลายมิติ และไม่อาจละทิ้งประเด็นใดได้เลย เชียงรายเป็นเมืองท่องเที่ยวเชิงศิลปวัฒนธรรมและประวัติศาสตร์ (Brown City) ที่กำลังเผชิญปัญหาเศรษฐกิจซบเซาเหมือนหลายเมืองทั่วประเทศ ขณะเดียวกันก็ต้องรับมือกับสังคมสูงวัย (Silver City) รวมถึงภัยคุกคามด้านสิ่งแวดล้อม…
“เราหวังให้ที่นี่เป็นมากกว่าห้องสมุดแต่เป็นพื้นที่กลางให้ผู้คนทุกช่วงวัยได้มีความสุขร่วมกัน” “ห้องสมุดเสมสิกขาลัย เกิดจากดำริของ ศ. นพ.เสม พริ้งพวงแก้ว นายแพทย์คนสำคัญผู้บุกเบิกการแพทย์ชนบท และผู้ร่วมจัดทำแผนสาธารณสุขแห่งชาติ ห้องสมุดแห่งนี้ตั้งอยู่บนที่ดินของท่านซึ่งมอบให้เทศบาลนครเชียงรายนำไปใช้เป็นสาธารณประโยชน์ห้องสมุดเปิดเมื่อวันที่ 31 พฤษภาคม 2556 ซึ่งตรงกับวันคล้ายวันเกิดของท่าน (เกิดปี 2454…