“บทบาทของสำนักช่าง คือ การทำงานเรื่องสิ่งแวดล้อม ไม่ว่าจะเป็นอากาศหรือน้ำ อย่างเรื่องอุทกภัย เรามีศูนย์ข้อมูลกลางความปลอดภัยของเทศบาลนครปากเกร็ด เป็นหน่วยงานที่ผลิตข้อมูลแจ้งเตือนในรูปแบบต่าง ๆ ที่น่าเชื่อถือและรวดเร็ว ซึ่งสุดท้ายข้อมูลชุดนั้นจะกลายเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตประจำวันของประชาชนที่ขาดไม่ได้ สำหรับการตัดสินใจเรื่องใดเรื่องหนึ่งเกี่ยวกับการจัดการภัย ซึ่งผมมองว่าองค์ประกอบทั้งหมดจะครบถ้วนได้ต้องมี Data Culture เกิดขึ้น
ส่วนงานของสำนักช่างคือการป้องกัน ทำแนวป้องกัน ขุดลอกคลอง ลอกท่อ โดยแบ่งเป็น 2 ส่วน ส่วนที่เป็นน้ำภายในที่เกิดจากฝนตก อีกส่วนคือน้ำหลาก น้ำจากภาคเหนือไหลลงมาแม่น้ำเจ้าพระยา ส่วนแรกคือส่วนที่เทศบาลนครปากเกร็ดรับผิดชอบ ได้มีการดูแลคูคลองสายหลัก เช่น คลองบ้านใหม่ คลองบางพูด คลองบางตลาด มีการเก็บวัชพืช ลอกคูคลองทั้งหมด รวมถึงบำรุงรักษาดูแลลอกท่อระบายน้ำ และทางเทศบาลฯ ก็มีการดูแลบ่อสูบน้ำและสถานีสูบ เพื่อระบายน้ำจากถนนหนทาง หมู่บ้านจัดสรร และคูคลองด้วย
นอกจากนี้ เรายังมีเขื่อนป้องกันน้ำเซาะริมแม่น้ำเจ้าพระยา จากวัดสนามเหนือจนถึงท่าน้ำปากเกร็ด ความยาว 450 เมตร ซึ่งล่าสุด เทศบาลฯ ได้ดำเนินการเสร็จแล้ว ปกติน้ำจะเข้ามาในพื้นที่ของชุมชน การมีเขื่อนนี้ ทำให้เราสามารถลดค่าใช้จ่ายด้านกระสอบทราย และแรงงานไปได้มาก ส่วนเฟส 2 ที่กำลังจะทำคือ ตั้งแต่ท่าน้ำปากเกร็ดจนถึงที่ดินเทศบาลในอีก 850 เมตร และในเขตที่ติดแม่น้ำเจ้าพระยา 10 กิโลเมตร บางส่วนเราใช้คันดิน บางส่วนใช้กระสอบทราย เป็นการดำเนินการเพื่อป้องกันฤดูน้ำหลาก
ในฝั่งงานวิจัยฯ เทศบาลฯ ก็มีการสร้างเครื่องมือสำรวจสิ่งที่เป็นอุปสรรคในการระบายน้ำของคลอง และสิ่งที่สะสมในท่อระบายน้ำ เพื่อดูว่าจะทำให้ประสิทธิภาพในการระบายน้ำของเทศบาลฯ ดีขึ้นหรือไม่ และส่งข้อมูลให้ประชาชนได้ทราบถึงความเสี่ยงที่จะเกิดขึ้นของแต่ละพื้นที่
เพราะแม้ว่าเราจะทำเรื่องน้ำจนชาวบ้านสามารถไว้ใจได้แล้ว เราก็จำเป็นต้องปรับตัวและทำงานในรูปแบบวิชาการ โดยให้ศูนย์ข้อมูลกลางความปลอดภัยเป็นหัวใจหลัก ทั้งการคาดการณ์ภัยพิบัติผ่านการเก็บสถิติ การจัดการข้อมูล และการสื่อสารประชาสัมพันธ์ไปยังภาคประชาชน รวมถึงแนวทางให้ประชาชนพร้อมรับมือ ในกรณีที่ระบบที่เรามีอยู่ไม่สามารถป้องกันภัยธรรมชาติใหญ่ ๆ ในอนาคตได้ เป็นต้น
เหล่านี้คือกลไกสำคัญ ซึ่งถ้าเราฝังเรื่อง Data Culture เข้าไปได้สำเร็จ ต่อให้ในอนาคต เทศบาลนครปากเกร็ดจะมีการเปลี่ยนทีมบริหารไม่ว่าจะกี่ทีม ประชาชนก็สามารถใช้ชีวิตในเมืองนี้ต่อไปอย่างมีความสุขได้”
นพกร หวังพราย
ผู้อำนวยการสำนักช่าง เทศบาลนครปากเกร็ด
#เทศบาลนครปากเกร็ด #CIAP #โปรแกรมบ่มเพาะและเร่งรัดกระบวนการเพื่อมุ่งสู่การเป็นเมืองน่าอยู่ที่ชาญฉลาด #PMUA #บพท #Wecitizens
“ระบบนิเวศอีสปอร์ตคือฟันเฟืองสำคัญในการขับเคลื่อนเมืองอัจฉริยะผ่านการยกระดับศักยภาพของผู้คน” ในยุคที่เทคโนโลยีดิจิทัลกลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวัน สื่อสังคมออนไลน์อย่าง Facebook, Instagram หรือ YouTube ไม่ได้เป็นเพียงช่องทางสื่อสารหรือความบันเทิงอีกต่อไป หากแต่กลายเป็นเครื่องมือสร้างอาชีพ และพัฒนาทักษะของผู้คนทั่วโลก เช่นเดียวกับ “อีสปอร์ต” (Esports) หรือการแข่งขันวิดีโอเกม ที่เริ่มต้นในมหาวิทยาลัยสหรัฐฯ…
เมืองอัจฉริยะ (Smart City) ไม่ใช่แค่เรื่องของเซ็นเซอร์ แพลตฟอร์ม หรือระบบ AI ที่แม่นยำ แต่หัวใจที่แท้จริงของมันคือ “ผู้คน” – เพราะถ้าขาดการรับฟังเสียงสะท้อน หรือกระบวนการมีส่วนร่วมของประชาชน เมืองจะไม่มีวันรู้ว่าควรก้าวไปทางไหนแต่ในโลกหลังโควิด-19 ที่ลานกิจกรรมถูกแทนที่ด้วยหน้าจอมือถือ—หน่วยงานรัฐที่ทำหน้าที่บริหารเมืองกลับเข้าไม่ถึงประชาชนได้มากพอ…
“แม้จะเป็นการเล่นเกม แต่นครสวรรค์ก็ไม่ได้มาเล่น ๆ เพราะนี่จะเป็นฟันเฟืองสำคัญที่เปลี่ยนให้เมืองผ่านกลายมาเป็นจุดหมายของใครหลายคน” เมื่อเอ่ยถึงนครสวรรค์ คุณนึกถึงอะไร? ประตูสู่ภาคเหนือ, “เมืองปากน้ำโพ” ชุมทางการค้าทางเรือในอดีต, เทศกาลตรุษจีน, ขนมโมจิ, ดินแดนอาหารอร่อย หรือ “พาสาน” แลนด์มาร์กแห่งใหม่กลางปากแม่น้ำเจ้าพระยา ภาพจำเหล่านี้คือสิ่งที่คนส่วนใหญ่นึกถึง…
“เรามีโครงสร้างพื้นฐานในการเป็นสมาร์ทซิตี้พร้อมแต่ที่ผ่านมา เรายังไม่มีกลไกในการพัฒนาบุคคลในกรอบนี้และอีสปอร์ตจะกลไกหนึ่ง ที่เริ่มต้นจากเด็กและเยาวชน” ไม่เพียงแต่เทศบาลนครนครสวรรค์จะเป็นหนึ่งในเทศบาลแห่งแรกที่ได้รับการคัดเลือกโดย สำนักงานส่งเสริมเศรษฐกิจดิจิทัล (depa) ให้เป็น เมืองอัจฉริยะ (Smart City) ตั้งแต่ปี 2564 หากแต่ในปัจจุบัน เทศบาลนครซึ่งมีขนาดเศรษฐกิจใหญ่เป็นอันดับต้น ๆ…
“ผมไม่ได้ฝันว่าจะต้องมีซิลิคอนวัลเลย์ในนครสวรรค์แต่หวังว่าเราจะสามารถสร้างงานให้เด็กคนหนึ่งไม่ต้องเข้ากรุงเทพฯไม่ต้องทิ้งบ้านเกิดไปเพราะไม่มีโอกาส” “ในยุคที่เทคโนโลยีดิจิทัลพาโลกไปไกล เกมกลายเป็นสื่อที่ช่วยให้เด็กเรียนรู้และพัฒนาตัวเองอย่างน่าทึ่งผมยกตัวอย่างลูกชายผม เขาเรียนอยู่ ป.1 มีเกมอยู่ 2 เกมที่เขาเล่นประจำ คือ Sprunki และ Roblox สองเกมนี้เน้นเรื่องการแปรรูปจินตนาการให้กลายเป็นรูปธรรม ตอนแรกผมก็ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเกมนี้หรอก จนมาศึกษา…
“ผมไม่ได้ปฏิเสธการศึกษาในระบบ แต่ถ้าเราสามารถสร้างทางเลือกให้กับเด็กที่มีความฝันจริงจังผู้ใหญ่อย่างพวกเราก็ควรต้องหาวิธีส่งเสริมพวกเขา” “สำหรับการขับเคลื่อนอีสปอร์ตให้กลายเป็นหนึ่งในกลไกการพัฒนาเมือง ผมมองออกเป็น 2 ประเด็นหลัก ประเด็นแรกคือ ผมเคยสอนวิชาอีคอมเมิร์ซ (E-commerce) ที่คณะบริหารและการจัดการ มหาวิทยาลัยเจ้าพระยา และตระหนักดีว่าสิ่งที่ทำให้ศาสตร์นี้ รวมถึงศาสตร์อื่น ๆ ที่เชื่อมโยงกับโลกดิจิทัล สามารถสร้างความเปลี่ยนแปลงเชิงบวกให้กับผู้เรียน…