6 mins read“ผมเกิดและโตที่ชุมชนวัดทางหลวง อยู่กันมาตั้งแต่รุ่นปู่ย่าตายายเลยครับ แม่ผมเคยเป็นอาสาสมัครชุมชน พอท่านอายุมากขึ้น—แปดสิบกว่าปีแล้ว—ผมก็เลยไปช่วยแทนบ้าง ไปประชุมบ้าง ทำกิจกรรมชุมชนบ้าง ไป ๆ มา ๆ ก็เลยกลายเป็นกรรมการชุมชน และสุดท้ายก็เป็นประธานชุมชน
หลัก ๆ ผมทำธุรกิจขายหมูฝอย เป็นแบบทำตามพรีออร์เดอร์ ก็เลยพอมีเวลามาทำงานเพื่อสังคมด้วย ผมอยากให้ชุมชนและเพื่อนบ้านเราอยู่ดี เข้าถึงสวัสดิการ และอยากเป็นปากเสียงเรียกร้องให้หน่วยงานรัฐเข้ามาช่วยพัฒนาเรื่องทางเท้า หรือบริการอื่น ๆ ให้ดีกว่านี้
ชุมชนเรามีประชากรราว 1,700 คนครับ ยังไม่รวมประชากรแฝงที่ย้ายมาอยู่ทีหลัง ซึ่งก็เยอะพอสมควร เพราะชุมชนเราอยู่ตรงวงศ์สว่าง ติดกับเขตบางซื่อของกรุงเทพฯ คนจึงหลั่งไหลมาอยู่กันมาก ประชากรแฝงอาจจะพอ ๆ กับ หรือมากกว่าประชากรที่ อสม. ดูแลอยู่ก็ได้
ถ้าเป็นประชากรในคอนโดมิเนียมหรือบ้านจัดสรร ผมไม่ค่อยกังวล เพราะเขามีนิติบุคคลจัดการกันเอง เป็นชุมชนย่อยของเขาไป แต่ที่ต้องลงแรงมากหน่อยคือในชุมชนแออัด เราต้องเข้าไปช่วยดูแลให้เขาเข้าถึงสวัสดิการ โดยเฉพาะผู้ป่วยติดเตียง เราก็ต้องช่วยเชื่อมโยงให้เขาเข้าถึงศูนย์บริการสุขภาพหรือโรงพยาบาล ปัจจุบันเรามี อสม. อยู่ 13 คน งานก็เยอะพอสมควรครับ
ถ้ามองภาพรวมของนนทบุรี ผมว่าเมืองเรามีพร้อมทุกอย่างนะครับ ทั้งระบบขนส่งมวลชนที่หลากหลาย โรงพยาบาลและศูนย์บริการสาธารณสุขที่ได้มาตรฐาน ศูนย์การค้า ตลาด สถานศึกษา รวมถึงสวนสาธารณะ ที่สำคัญชุมชนผมยังอยู่ติดกรุงเทพฯ ด้วย มันเลยสะดวกไปหมด
แต่อย่างไรก็ดี ถ้ามองในรายละเอียด ชุมชนหลายแห่งก็ยังเผชิญกับปัญหาพื้นฐาน เช่น ขยะ ทางเท้า หรืออาชญากรรม ซึ่งเกิดจากการขยายตัวของเมือง ถ้าถามว่าอยากเห็นนนทบุรีเติบโตไปอย่างไร ผมก็อยากเห็นกลไกที่เข้ามาช่วยลดความเหลื่อมล้ำตรงนี้ เพื่อให้เมืองนนท์ของเราได้พัฒนาอย่างยั่งยืน และไม่มีใครถูกทิ้งไว้ข้างหลัง”
#เทศบาลนครนนทบุรี #มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ #บพท #pmua #CIAP #โปรแกรมบ่มเพาะและเร่งรัดกระบวนการเพื่อมุ่งสู่การเป็นเมืองน่าอยู่ที่ชาญฉลาด
