9 mins read“พื้นเพเดิมผมเป็นคนบางพลัด กรุงเทพฯ อยากเริ่มต้นธุรกิจของตัวเอง เลยย้ายมาอยู่เมืองนนท์ตอนปี 2527 ที่เลือกย้ายมา ส่วนหนึ่งเพราะที่ดินยังไม่แพง และเห็นโอกาสว่าอีกหน่อยกรุงเทพฯ จะแน่น คนจะกระจายไปอยู่รอบ ๆ ปริมณฑลมากขึ้น
สมัยนั้นแถวพงษ์เพชรยังเงียบ มีแต่ทุ่งนา ถนนหนทางยังไม่ดี และยังไม่มีการจัดตั้งเทศบาลนครเหมือนทุกวันนี้ ผมเริ่มทำธุรกิจเบเกอรี และมันก็ค่อย ๆ เติบโตไปพร้อมกับเมือง
จุดเปลี่ยนสำคัญของเมืองนนท์น่าจะอยู่ช่วงที่มีการสร้างทางด่วนราวปี 2530 ซึ่งถือว่าเป็นก้าวกระโดด เพราะพอการเดินทางสะดวก ศูนย์การค้าขนาดใหญ่ก็เริ่มเกิดขึ้น ตามมาด้วยโครงการบ้านจัดสรรและคอนโดมิเนียม จากเดิมที่เป็นพื้นที่กึ่งชนบท ก็ค่อย ๆ กลายเป็นเมืองโดยสมบูรณ์ อย่างชุมชนหมู่ 2 บางเขนที่ผมอยู่ เมื่อก่อนอยู่กันอย่างหลวม ๆ ทุกวันนี้มีมากถึง 7,500 ครัวเรือน กลายเป็นศูนย์กลางของเมืองนนท์ไปแล้ว
สิ่งที่ผมเห็นมาตลอดคือ เมืองพัฒนา แต่การบริหารจัดการหลายอย่างยังตามไม่ทัน โดยเฉพาะเรื่องภูมิทัศน์ เมืองเรามีทุกอย่างครบ แต่ก็เหมือนเมืองใหญ่หลายแห่งในประเทศที่ยังขาดระเบียบ ไม่มีรสนิยมที่สะท้อนความตั้งใจในการออกแบบ ลองขับรถขึ้นสะพานจากพงษ์เพชรลงมาแล้วมองรอบตัวดู จะรู้สึกว่ามันเหมือนกรุงเทพฯ ไปหมด ไม่มีเอกลักษณ์ ทั้งที่นนท์เองมีต้นทุนทางวัฒนธรรม มีชุมชน มีริมเจ้าพระยา และมีคนที่อยากเห็นเมืองดีขึ้นอยู่มาก แต่สิ่งที่เราขาดคือ ‘ภาพรวม’ เหมือนเมืองถูกสร้างโดยวิศวกร แต่ขาดนักออกแบบภูมิทัศน์
เมืองเรามีพื้นที่สีเขียวและต้นไม้ใหญ่ แต่ขาดรุกขกรที่มาดูแลอย่างเป็นระบบ เรามีผู้บริหารที่เก่ง แต่ขาดคนประสานงานกับหน่วยงานราชการต่าง ๆ ทำให้การซ่อมแซมเมืองซ้ำซ้อน เดี๋ยวก็ขุดถนนวางท่อ เดี๋ยวก็เทพื้นใหม่ แล้วอีกไม่นานก็ขุดซ้ำ วนเวียนอยู่อย่างนี้ไม่จบสิ้น
ผมคิดว่าถ้านนทบุรีมีเอกภาพในการจัดการเมืองมากกว่านี้ มีการวางแผนร่วมกันอย่างเป็นขั้นตอนจากทุกหน่วยงานรัฐ เมืองนี้จะน่าอยู่มาก เพราะมันใกล้กรุงเทพฯ เดินทางสะดวกทั้งทางถนน ทางเรือ และรถไฟฟ้า ระบบบริการประชาชนก็ครอบคลุมทุกวัย และที่สำคัญ เมืองยังมีพื้นที่ธรรมชาติให้พักผ่อนอยู่
ในขณะเดียวกัน องค์ประกอบด้านศิลปวัฒนธรรมและประวัติศาสตร์ของเมือง ก็สามารถยกระดับให้เป็นจุดขายด้านการท่องเที่ยวได้ เรามีต้นทุนในด้านนี้ แต่ยังขาดการสร้างเอกลักษณ์เฉพาะตัว ที่ช่วยเพิ่มมูลค่าและความน่าดึงดูด และอาจเพราะเหตุนี้เอง เอกชนยังไม่กล้าลงทุนในธุรกิจท่องเที่ยวเต็มรูปแบบ ผมเสนอว่า ถ้ารัฐไม่ลงทุนเอง ก็ควรหาวิธีเอื้อให้เอกชนเข้ามาช่วย เช่น ลดภาษี หรือมีนโยบายสนับสนุนที่ชัดเจน
ถ้ามีสิ่งเหล่านี้เติมเข้ามา ผมเชื่อว่านนทบุรีจะกลายเป็นเมืองที่มีศักยภาพทางเศรษฐกิจสูงกว่าที่เป็นอยู่มาก”
#เทศบาลนครนนทบุรี #มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ #บพท #pmua #CIAP #โปรแกรมบ่มเพาะและเร่งรัดกระบวนการเพื่อมุ่งสู่การเป็นเมืองน่าอยู่ที่ชาญฉลาด
