“พื้นเพเดิมผมเป็นคนบางพลัด กรุงเทพฯ อยากเริ่มต้นธุรกิจของตัวเอง เลยย้ายมาอยู่เมืองนนท์ตอนปี 2527 ที่เลือกย้ายมา ส่วนหนึ่งเพราะที่ดินยังไม่แพง และเห็นโอกาสว่าอีกหน่อยกรุงเทพฯ จะแน่น คนจะกระจายไปอยู่รอบ ๆ ปริมณฑลมากขึ้น
สมัยนั้นแถวพงษ์เพชรยังเงียบ มีแต่ทุ่งนา ถนนหนทางยังไม่ดี และยังไม่มีการจัดตั้งเทศบาลนครเหมือนทุกวันนี้ ผมเริ่มทำธุรกิจเบเกอรี และมันก็ค่อย ๆ เติบโตไปพร้อมกับเมือง
จุดเปลี่ยนสำคัญของเมืองนนท์น่าจะอยู่ช่วงที่มีการสร้างทางด่วนราวปี 2530 ซึ่งถือว่าเป็นก้าวกระโดด เพราะพอการเดินทางสะดวก ศูนย์การค้าขนาดใหญ่ก็เริ่มเกิดขึ้น ตามมาด้วยโครงการบ้านจัดสรรและคอนโดมิเนียม จากเดิมที่เป็นพื้นที่กึ่งชนบท ก็ค่อย ๆ กลายเป็นเมืองโดยสมบูรณ์ อย่างชุมชนหมู่ 2 บางเขนที่ผมอยู่ เมื่อก่อนอยู่กันอย่างหลวม ๆ ทุกวันนี้มีมากถึง 7,500 ครัวเรือน กลายเป็นศูนย์กลางของเมืองนนท์ไปแล้ว
สิ่งที่ผมเห็นมาตลอดคือ เมืองพัฒนา แต่การบริหารจัดการหลายอย่างยังตามไม่ทัน โดยเฉพาะเรื่องภูมิทัศน์ เมืองเรามีทุกอย่างครบ แต่ก็เหมือนเมืองใหญ่หลายแห่งในประเทศที่ยังขาดระเบียบ ไม่มีรสนิยมที่สะท้อนความตั้งใจในการออกแบบ ลองขับรถขึ้นสะพานจากพงษ์เพชรลงมาแล้วมองรอบตัวดู จะรู้สึกว่ามันเหมือนกรุงเทพฯ ไปหมด ไม่มีเอกลักษณ์ ทั้งที่นนท์เองมีต้นทุนทางวัฒนธรรม มีชุมชน มีริมเจ้าพระยา และมีคนที่อยากเห็นเมืองดีขึ้นอยู่มาก แต่สิ่งที่เราขาดคือ ‘ภาพรวม’ เหมือนเมืองถูกสร้างโดยวิศวกร แต่ขาดนักออกแบบภูมิทัศน์
เมืองเรามีพื้นที่สีเขียวและต้นไม้ใหญ่ แต่ขาดรุกขกรที่มาดูแลอย่างเป็นระบบ เรามีผู้บริหารที่เก่ง แต่ขาดคนประสานงานกับหน่วยงานราชการต่าง ๆ ทำให้การซ่อมแซมเมืองซ้ำซ้อน เดี๋ยวก็ขุดถนนวางท่อ เดี๋ยวก็เทพื้นใหม่ แล้วอีกไม่นานก็ขุดซ้ำ วนเวียนอยู่อย่างนี้ไม่จบสิ้น
ผมคิดว่าถ้านนทบุรีมีเอกภาพในการจัดการเมืองมากกว่านี้ มีการวางแผนร่วมกันอย่างเป็นขั้นตอนจากทุกหน่วยงานรัฐ เมืองนี้จะน่าอยู่มาก เพราะมันใกล้กรุงเทพฯ เดินทางสะดวกทั้งทางถนน ทางเรือ และรถไฟฟ้า ระบบบริการประชาชนก็ครอบคลุมทุกวัย และที่สำคัญ เมืองยังมีพื้นที่ธรรมชาติให้พักผ่อนอยู่
ในขณะเดียวกัน องค์ประกอบด้านศิลปวัฒนธรรมและประวัติศาสตร์ของเมือง ก็สามารถยกระดับให้เป็นจุดขายด้านการท่องเที่ยวได้ เรามีต้นทุนในด้านนี้ แต่ยังขาดการสร้างเอกลักษณ์เฉพาะตัว ที่ช่วยเพิ่มมูลค่าและความน่าดึงดูด และอาจเพราะเหตุนี้เอง เอกชนยังไม่กล้าลงทุนในธุรกิจท่องเที่ยวเต็มรูปแบบ ผมเสนอว่า ถ้ารัฐไม่ลงทุนเอง ก็ควรหาวิธีเอื้อให้เอกชนเข้ามาช่วย เช่น ลดภาษี หรือมีนโยบายสนับสนุนที่ชัดเจน
ถ้ามีสิ่งเหล่านี้เติมเข้ามา ผมเชื่อว่านนทบุรีจะกลายเป็นเมืองที่มีศักยภาพทางเศรษฐกิจสูงกว่าที่เป็นอยู่มาก”
#เทศบาลนครนนทบุรี #มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ #บพท #pmua #CIAP #โปรแกรมบ่มเพาะและเร่งรัดกระบวนการเพื่อมุ่งสู่การเป็นเมืองน่าอยู่ที่ชาญฉลาด
ผศ. ดร.มณีรัตน์ วงษ์ซิ้มหัวหน้าโครงการโปรแกรมบ่มเพาะและเร่งรัดกระบวนการเพื่อมุ่งสู่เมืองน่าอยู่ที่ชาญฉลาดCIAP | นายฉัตรกุล ชื่นสุวรรณกุลที่ปรึกษาโครงการ CIAP ประธานกรรมาธิการสถาบันพัฒนาเมือง และอดีตรองนายกเทศบาลเมืองสระบุรี ในงาน CITY SOLUTION DAY : เปิดเมือง เปลี่ยนเมือง สู่อนาคตเมืองน่าอยู่27 กันยายน 2568 ณ โรงแรมเซ็นทารา แกรนด์…
การบรรยายในหัวข้อ “ภาพรวมการขับเคลื่อนงานวิจัยและนวัตกรรมเพื่อการพัฒนาเมืองน่าอยู่และการกระจายศูนย์กลางความเจริญของหน่วย บพท.” โดย รศ.ดร.ปุ่น เที่ยงบูรณธรรม รองผู้อำนวยการฝ่ายแผนและยุทธศาสตร์องค์กร หน่วยบริหารและจัดการทุนด้านการพัฒนาระดับพื้นที่ (บพท.) ในงาน City Solution Days: เปิดเมือง เปลี่ยนเมือง สู่อนาคตเมืองน่าอยู่ วันที่…
“ในฐานะที่เป็นนายกเทศมนตรีเมืองร้อยเอ็ด และในฐานะนายกสมาคมเทศบาลนครและเมือง ซึ่งในสมาคมเรามีสมาชิกที่ประกอบไปด้วย เทศบาลนครประมาณ 35 แห่ง และ เทศบาลเมืองประมาณ 220 แห่ง ผมอยากเชิญชวนพวกเรามองเมืองของเราไปด้วยกัน โจทย์วันนี้ของประเทศไทย ถ้าให้เปรียบเทียบก็เหมือนเราเป็นคนที่มีจมูกรูเดียว พึ่งพาส่วนกลาง และเดินทางมาอย่างนี้มาโดยตลอด จนมีการกระจายอำนาจเมื่อปี 2540 แต่ก็เป็นการกระจายอํานาจค่อนข้างที่จะเป็น ลูกครึ่งลูกผสม คือมีรัฐบาลคอยกําหนดกรอบทั้งการปฏิบัติงานและงบประมาณ ท้องถิ่นก็ทำงานในระดับพื้นที่ไป จริงอยู่ว่าเรื่องนี้จะไม่ได้เป็นอุปสรรคปัญหาต่อการพัฒนาเชิงพื้นที่เท่าไหร่ โดยเฉพาะกับกลุ่มผู้บริหารท้องถิ่นที่มีความตั้งใจจริง และแสวงหาโอกาสที่อยากจะพัฒนาบ้านเกิดเมืองนอนของตัวเองอย่างตลอดเวลา วันนี้สมาคมเทศบาลนครและเมือง มีโอกาสรวมตัวกันในการที่จะแลกเปลี่ยนเรียนรู้ประสบการณ์ แล้วหาช่องทางในการที่จะส่งเสริมต่อยอด ซึ่งในปีพ.ศ.2567 ก็เกิดความร่วมมือกับทาง บพท.…
ชวนอ่าน WeCitizens เมืองเชียงราย : เมืองนวัตกรรมการเกษตร Ebook ได้ที่ https://anyflip.com/jnmvd/iyvl/ Download PDF File : https://drive.google.com/.../1mQO8ZR9GTik02hfUPdS.../view... บอกเล่าเรื่องราวมุมมองเมืองน่าอยู่ที่ชาญฉลาด (Livable…
คนนครวัย 30 ปีขึ้นไปน่าจะคุ้นกับร้านหนังสือ “นาคร-บวรรัตน์” บนถนนราชดำเนิน ย่านท่าวัง ที่นี่คือร้านหนังสืออิสระที่เป็นพื้นที่จัดกิจกรรมอ่าน-เขียน และแสดงผลงานศิลปะ รวมถึงเป็นศูนย์รวมของนักเขียนและศิลปิน ทั้งจากกลุ่มวรรณกรรม “นาคร” เหล่านักเขียนรางวัล และศิลปินแห่งชาติที่แวะเวียนมาอยู่เสมอ จนกลายเป็นแรงขับสำคัญที่ทำให้เมืองนครมีชื่อในฐานะเมืองแห่งนักเขียนและศิลปิน อดีตร้านหนังสือแห่งนี้ตั้งอยู่ภายใน…
สมัยก่อนพ่อเป็นนายหนังตะลุงที่หวงวิชามากจนมีโอกาสเข้าเฝ้าในหลวง ร.9คำตรัสของพระองค์ท่าน เปลี่ยนความคิดพ่อไปอย่างสิ้นเชิง “สมัยก่อน นายหนังหรือผู้แสดงหลักในหนังตะลุง ส่วนใหญ่เขาจะหวงวิชามากนะครับ มันเหมือนศิลปะการแสดงที่ถ่ายทอดกันอย่างจำกัด และนายหนังแต่ละคนก็จะมีศาสตร์เฉพาะตัวในการแสดงเช่นเดียวกับคุณพ่อของผม (สุชาติ ทรัพย์สิน) แกก็เป็นคนหวงวิชามาก ๆ ใครมาขอให้สอนตอกหนังหรือเชิดหุ่นนี่ยาก กระทั่งปี 2527…