“ความที่โตมาในลำพูน เราตระหนักดีว่าเมืองเรามีต้นทุนทางวัฒนธรรมที่สูงมาก ทั้งยังมีบรรยากาศที่น่าอยู่ อย่างไรก็ดี อาจเพราะเป็นเมืองขนาดเล็ก ลำพูนมักถูกมองข้ามจากแผนการพัฒนาของประเทศ เป็นเหมือนเมืองที่มีศักยภาพ แต่ยังไม่ถูกปลุกให้ตื่น
ความที่เราเคยทำงานที่ศูนย์สร้างสรรค์งานออกแบบ (ปัจจุบันคือสำนักงานส่งเสริมเศรษฐกิจสร้างสรรค์ (องค์การมหาชน) หรือ CEA – ผู้เรียบเรียง) ได้เห็นตัวอย่างความสำเร็จของกระบวนการพัฒนาย่านด้วยกรอบพื้นที่สร้างสรรค์ในหลายพื้นที่ จึงย้อนกลับมามองบ้านเกิดเราว่าจริง ๆ เมืองเราก็เป็นแบบนั้นได้ โดยที่ผ่านมา เราก็ได้รับการสนับสนุนจากบริษัทเอกชนต่าง ๆ ในการประสานความร่วมมือกับชุมชนและคนรุ่นใหม่ในการทำกิจกรรมต่าง ๆ ของเมือง
จุดเปลี่ยนที่สำคัญมาจากการที่บริษัท ไทยเบฟเวอเรจ จำกัด (มหาชน) ให้งบประมาณเรามาก้อนหนึ่ง อยากให้จัดงาน River Festival ในช่วงเทศกาลลอยกระทงปี 2562 เขามีชุดไฟและเครื่องเสียงระดับจัดเทศกาลดนตรีใหญ่ ๆ ได้สบายเลยมาให้ แต่ไม่มีทีมงานสร้างสรรค์ จากที่เราทำงานเมืองมาหลายโพรเจกต์ก่อนหน้า ก็เลยรวบรวมทีมเครือข่ายคนรุ่นใหม่และนักเรียนจากโรงเรียนในลำพูนมาช่วยกันจัดงานนี้ ตั้งแต่การเก็บขยะ เคลียร์พื้นที่ ดูแลต้นไม้ริมน้ำ และออกแบบทิศทางของแสง สี และเสียง เพื่อให้ขับเน้นความงามของภูมิทัศน์แม่น้ำยามค่ำคืน เว้นก็แค่ช่างเทคนิคจากกรุงเทพฯ ทีมงานที่จัด River Festival คือคนลำพูนทั้งหมด
งานในปีนั้นไม่เพียงประสบความสำเร็จด้วยดี แต่ทำให้เราเห็นความหวังในการปลุกเมืองที่หลับใหลเมืองนี้ ให้ตื่นขึ้นจากความร่วมแรงของคนรุ่นใหม่ ซึ่งพอเป็นแบบนั้น เราจึงคิดว่าเมืองมันต้องมีกลไกที่เป็นทางการมาขับเคลื่อน จึงเป็นที่มาของการก่อตั้ง ลำพูน ซิตี้ แลป (Lamphun City Lab) ในปีเดียวกัน
นี่คือกลุ่มของคนทำงานเพื่อพัฒนาเมืองลำพูน ซึ่งประกอบไปด้วย นักกิจกรรม นักออกแบบ สถาปนิก และอื่น ๆ ทำหน้าที่เป็น Think Tank ที่ประสานงานร่วมกับภาครัฐและเอกชน ช่วยเติมเต็มสิ่งที่เมืองขาด อาทิ การออกแบบเทศกาลให้เชื่อมโยงกับคนในพื้นที่ หรือการผลักดันให้ชุมชนมีบทบาทในกิจกรรมของภาครัฐ โดยเน้นบทบาทของนักสร้างสรรค์รุ่นใหม่ เป็นต้น เราหวังจะทำให้โมเดลนี้เป็นวิสาหกิจเพื่อสังคมในอนาคต ไม่ใช่กลุ่มที่ตั้งขึ้นมาเฉพาะกิจแล้วก็แยกย้ายกันไป
สำนักงานเราอยู่ที่ Temple House คาเฟ่และแกลเลอรีที่ ดร.สิงห์ อินทรชูโต หนึ่งในผู้ก่อตั้ง รีโนเวตจากอาคารพาณิชย์เก่าหลังวัดพระธาตุหริภุญชัย ด้วยทำเลที่อยู่กลางเมือง และมีรูปแบบคล้ายห้องรับแขกของเมืองด้วย เราใช้ที่นี่เป็นที่จัดประชุมเครือข่ายคนลำพูนต่าง ๆ มาร่วมกันคิด ร่วมกันทำ โดยโฟกัสที่ลำพูนทั้งจังหวัด แต่ช่วงแรกก็เริ่มที่ตัวเมืองในเขตเทศบาลก่อน แล้วค่อยขยับขยายกันไป
เราทำโครงการกันหลากหลาย ตั้งแต่นิทรรศการที่ใช้พื้นที่โกดังร้างกลางเมืองมาเป็นที่จัดงาน นิทรรศการเกี่ยวกับจินตภาพเมืองลำพูนที่คนอยากเห็น โครงการส่งเสริมการเดินเท้า กิจกรรมส่งเสริมนิเวศศิลปะและหัตถกรรมร่วมสมัย ไปจนถึงการร่วมกับเทศบาลฯ ออกแบบกิจกรรมในเทศกาลโคมแสนดวง เพื่อดึงดูดให้นักท่องเที่ยวจับจ่ายในเมืองเราช่วงเทศกาลให้นานขึ้น หรือล่าสุดกับการชวนเครือข่ายชุมชนมาร่วมกันกำหนดทิศทางการใช้งานอาคารศาลากลางหลังเก่า เป็นต้น
ถามว่าเราเอาเงินจากไหนมาจัดกิจกรรม ส่วนสำคัญเลยคือ ลำพูน ซิตี้ แลป ยังรับเป็นที่ปรึกษาให้กับบริษัทเอกชนในการทำ CSR ต่าง ๆ เราก็นำรายได้ส่วนนี้มาขับเคลื่อนกิจกรรม ซึ่งส่วนหนึ่งเราก็ชวนบริษัทเอกชนเหล่านั้น มาซัปพอร์ตกิจกรรมที่เกิดในเมืองลำพูนด้วย จึงได้ประโยชน์กันทั้งสองทาง
ถามว่าอยากเห็นลำพูน ‘ตื่น’ อย่างไร จริง ๆ คำถามนี้น่าจะไปถามคนรุ่นใหม่มากกว่านะครับ (ยิ้ม) แต่ส่วนตัวผมก็มองไม่ต่างจากคนอื่นเท่าไหร่ ก็อยากเห็นบ้านเกิดเราเป็นเมืองที่น่าอยู่ เป็นเมืองที่คนอยากมาอยู่ ใครอยากมาเที่ยวก็มา เรายินดีต้อนรับ แต่ที่สำคัญที่สุดคือ เราอยากให้คนลำพูนมีความสุข และมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น ส่วนตัวผมเป็นคนที่นี่ ผมเลยเชื่อว่าถ้าคนที่นี่มีความสุข คนที่มาเที่ยวหรือคนที่มาอยู่ ก็ต้องมีความสุข”
https://www.facebook.com/lamphuncitylab
#lamphuncitylab #เทศบาลเมืองลำพูน #มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ #CIAP #โปรแกรมบ่มเพาะและเร่งรัดกระบวนการเพื่อมุ่งสู่การเป็นเมืองน่าอยู่ที่ชาญฉลาด #บพท #pmua #wecitizens
ผศ. ดร.มณีรัตน์ วงษ์ซิ้มหัวหน้าโครงการโปรแกรมบ่มเพาะและเร่งรัดกระบวนการเพื่อมุ่งสู่เมืองน่าอยู่ที่ชาญฉลาดCIAP | นายฉัตรกุล ชื่นสุวรรณกุลที่ปรึกษาโครงการ CIAP ประธานกรรมาธิการสถาบันพัฒนาเมือง และอดีตรองนายกเทศบาลเมืองสระบุรี ในงาน CITY SOLUTION DAY : เปิดเมือง เปลี่ยนเมือง สู่อนาคตเมืองน่าอยู่27 กันยายน 2568 ณ โรงแรมเซ็นทารา แกรนด์…
การบรรยายในหัวข้อ “ภาพรวมการขับเคลื่อนงานวิจัยและนวัตกรรมเพื่อการพัฒนาเมืองน่าอยู่และการกระจายศูนย์กลางความเจริญของหน่วย บพท.” โดย รศ.ดร.ปุ่น เที่ยงบูรณธรรม รองผู้อำนวยการฝ่ายแผนและยุทธศาสตร์องค์กร หน่วยบริหารและจัดการทุนด้านการพัฒนาระดับพื้นที่ (บพท.) ในงาน City Solution Days: เปิดเมือง เปลี่ยนเมือง สู่อนาคตเมืองน่าอยู่ วันที่…
“ในฐานะที่เป็นนายกเทศมนตรีเมืองร้อยเอ็ด และในฐานะนายกสมาคมเทศบาลนครและเมือง ซึ่งในสมาคมเรามีสมาชิกที่ประกอบไปด้วย เทศบาลนครประมาณ 35 แห่ง และ เทศบาลเมืองประมาณ 220 แห่ง ผมอยากเชิญชวนพวกเรามองเมืองของเราไปด้วยกัน โจทย์วันนี้ของประเทศไทย ถ้าให้เปรียบเทียบก็เหมือนเราเป็นคนที่มีจมูกรูเดียว พึ่งพาส่วนกลาง และเดินทางมาอย่างนี้มาโดยตลอด จนมีการกระจายอำนาจเมื่อปี 2540 แต่ก็เป็นการกระจายอํานาจค่อนข้างที่จะเป็น ลูกครึ่งลูกผสม คือมีรัฐบาลคอยกําหนดกรอบทั้งการปฏิบัติงานและงบประมาณ ท้องถิ่นก็ทำงานในระดับพื้นที่ไป จริงอยู่ว่าเรื่องนี้จะไม่ได้เป็นอุปสรรคปัญหาต่อการพัฒนาเชิงพื้นที่เท่าไหร่ โดยเฉพาะกับกลุ่มผู้บริหารท้องถิ่นที่มีความตั้งใจจริง และแสวงหาโอกาสที่อยากจะพัฒนาบ้านเกิดเมืองนอนของตัวเองอย่างตลอดเวลา วันนี้สมาคมเทศบาลนครและเมือง มีโอกาสรวมตัวกันในการที่จะแลกเปลี่ยนเรียนรู้ประสบการณ์ แล้วหาช่องทางในการที่จะส่งเสริมต่อยอด ซึ่งในปีพ.ศ.2567 ก็เกิดความร่วมมือกับทาง บพท.…
ชวนอ่าน WeCitizens เมืองเชียงราย : เมืองนวัตกรรมการเกษตร Ebook ได้ที่ https://anyflip.com/jnmvd/iyvl/ Download PDF File : https://drive.google.com/.../1mQO8ZR9GTik02hfUPdS.../view... บอกเล่าเรื่องราวมุมมองเมืองน่าอยู่ที่ชาญฉลาด (Livable…
คนนครวัย 30 ปีขึ้นไปน่าจะคุ้นกับร้านหนังสือ “นาคร-บวรรัตน์” บนถนนราชดำเนิน ย่านท่าวัง ที่นี่คือร้านหนังสืออิสระที่เป็นพื้นที่จัดกิจกรรมอ่าน-เขียน และแสดงผลงานศิลปะ รวมถึงเป็นศูนย์รวมของนักเขียนและศิลปิน ทั้งจากกลุ่มวรรณกรรม “นาคร” เหล่านักเขียนรางวัล และศิลปินแห่งชาติที่แวะเวียนมาอยู่เสมอ จนกลายเป็นแรงขับสำคัญที่ทำให้เมืองนครมีชื่อในฐานะเมืองแห่งนักเขียนและศิลปิน อดีตร้านหนังสือแห่งนี้ตั้งอยู่ภายใน…
สมัยก่อนพ่อเป็นนายหนังตะลุงที่หวงวิชามากจนมีโอกาสเข้าเฝ้าในหลวง ร.9คำตรัสของพระองค์ท่าน เปลี่ยนความคิดพ่อไปอย่างสิ้นเชิง “สมัยก่อน นายหนังหรือผู้แสดงหลักในหนังตะลุง ส่วนใหญ่เขาจะหวงวิชามากนะครับ มันเหมือนศิลปะการแสดงที่ถ่ายทอดกันอย่างจำกัด และนายหนังแต่ละคนก็จะมีศาสตร์เฉพาะตัวในการแสดงเช่นเดียวกับคุณพ่อของผม (สุชาติ ทรัพย์สิน) แกก็เป็นคนหวงวิชามาก ๆ ใครมาขอให้สอนตอกหนังหรือเชิดหุ่นนี่ยาก กระทั่งปี 2527…