9 mins readแม้เราจะพึ่งพาเทคโนโลยีเป็นเครื่องมือหลัก
แต่แก่นสารของมันคือการคิดนโยบายที่ตอบโจทย์
ความต้องการของผู้คน
หัวใจสำคัญจึงไม่ใช่เทคโนโลยี แต่เป็นผู้คน
“หลังเรียนจบผมก็กลับมานครบ้านเกิด เข้าทำงานเป็นลูกจ้างเทศบาล ก่อนจะไต่เต้าขึ้นมาเรื่อย ๆ จนเป็นเจ้าหน้าที่วิเคราะห์แผนและนโยบายในปัจจุบัน
สี่ปีที่แล้ว ตอน ดร.โจ (กณพ เกตุชาติ) หาเสียงเพื่อรับเลือกตั้งนายกเทศมนตรีนครนครศรีธรรมราชสมัยแรก ท่านได้เสนอนโยบายเรื่องเมืองอัจฉริยะด้วยการนำเทคโนโลยีมาปรับใช้เพื่อทำให้เมืองน่าอยู่ พอท่านได้รับเลือกเข้ามา บทบาทของผมคือการช่วยท่านเขียนแผนดังกล่าว
ผมได้เรียนรู้จาก ดร.โจ หลายเรื่องมาก โดยเฉพาะกระบวนการคิดเชิงออกแบบ หรือ Design Thinking ซึ่งเป็นการคิดจากการศึกษาปัญหาของเมือง และหาแนวทางและแนวร่วมในการแก้ปัญหาด้วยกัน โดยแผนเมืองอัจฉริยะของนครจะโฟกัสไปที่ 5 จาก 7 ด้าน ได้แก่ การบริหารภาครัฐ การดำรงชีวิต สิ่งแวดล้อม เศรษฐกิจ และพลเมือง โดยล่าสุดเราพยายามจะขับเคลื่อนกรอบอีก 2 ด้านที่เหลืออย่าง การคมนาคมขนส่ง และพลังงาน ต่อไป
แอปพลิเคชัน LINE OA @Nakhoncity เป็นหนึ่งในผลลัพธ์จากกระบวนการคิดเชิงออกแบบที่ ดร.โจ นำมาใช้ แต่แรก เรากับสำนักงานส่งเสริมเศรษฐกิจดิจิทัล (depa) ก็ดูแอปพลิเคชันและเครื่องมือหลากหลายมาก แต่พอมาพิจารณากันแล้ว เราพบว่าชาวบ้านแทบทุกคน ต่อให้จะมีความรู้ด้านเทคโนโลยีน้อยแค่ไหน พวกเขาก็สามารถสื่อสารกันผ่านไลน์ได้ และพอไปพูดคุยกับพวกเขา พวกเขาก็ต้องการเครื่องมือที่ใช้ง่าย ไม่ต้องเรียนรู้เยอะอย่างไลน์จริง ๆ
ด้วยเหตุนี้ ทั้งเทศบาลฯ depa และสยามอินโนซิตี้ (Siam Inno City) จึงลงพื้นที่ชุมชนไปหารือกับชาวบ้านถึงฟังก์ชันในแอปฯ ที่เขาต้องการ นั่นคือช่วงปลายปี 2564 ที่เราลงพื้นที่ และใช้เวลา 4 เดือนในการรวบรวมและสังเคราะห์ข้อมูล จนออกเป็นชุดคำสั่ง 20 หัวข้อที่ครอบคลุมตั้งแต่การทำธุรกรรม จ่ายค่าบริการ และร้องเรียนเรื่องเมืองในด้านต่าง ๆ บรรจุอยู่ในไลน์โอเอนี้
ปัจจุบัน ผลลัพธ์ก็เป็นไปได้อย่างที่ตั้งใจ เรามีผู้ลงทะเบียนใช้ไลน์โอเอขึ้นถึงหลักแสน และกลายมาเป็นช่องทางหลักที่ชาวบ้านสามารถทำธุรกรรมกับเทศบาลฯ โดยเราก็มีระบบหลังบ้านที่เข้มแข็ง ภายใต้กรอบนโยบายในการสะสางปัญหาให้ได้ภายใน 48 ชั่วโมง
ผมภูมิใจที่มีส่วนในการช่วยเขียนแผนเมืองอัจฉริยะนี้ ซึ่งทำให้เทศบาลฯ เราได้รับรางวัลระดับประเทศและนานาชาติ รวมถึงแผนต่อเนื่องอื่น ๆ เช่น ห้องเรียนเมตาเวิร์สที่มีการนำ AR และ VR มาใช้ รวมถึงแผนอัจฉริยะด้านสาธารณสุขอื่น ๆ
อย่างไรก็ดี ที่ภูมิใจที่สุดคือ แผนเหล่านี้ แม้เราจะพึ่งพาเทคโนโลยีเป็นเครื่องมือหลัก แต่แก่นสารของมันคือการคิดนโยบายที่มุ่งเน้น ‘ผู้คน’ และความต้องการของผู้คนเป็นศูนย์กลาง ชาวบ้านต้องการแบบไหน เรานำไปคิดวิเคราะห์ และออกแบบให้ตอบโจทย์กับความต้องการ เทคโนโลยีเหล่านี้จึงถูกใช้งานอย่างจริงจังมาจนถึงปัจจุบัน
และนั่นทำให้จากเทคโนโลยีที่มาช่วยอำนวยความสะดวก มันยังเป็นเครื่องมือเชื่อมผู้คนกับภาครัฐ ในการช่วยกันพัฒนาเมืองต่อไปในอนาคตด้วย”
#เทศบาลนครนครศรีธรรมราช #CIAP #มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ #มหาวิทยาลัยมหาสารคาม #WECITIZENS #บพท #PMUA #เมืองน่าอยู่ที่ชาญฉลาด
