“ตอนเด็ก ๆ เราแทบไม่ได้ผูกพันกับลำพูน บ้านเกิดเลยนะ เราถูกส่งไปเรียนที่เชียงใหม่ เรียนมหาวิทยาลัยที่ขอนแก่น จบมาก็ไปทำงานกรุงเทพฯ อยู่หลายปี ระหว่างนั้นก็กลับมาเยี่ยมแม่บ้าง ไป ๆ มา ๆ ก็เริ่มรู้สึกเป็นห่วงเขา สุดท้ายเลยตัดสินใจย้ายกลับมาทำงานในนิคมอุตสาหกรรมที่ลำพูน
ถึงพ่อแม่เราจะรับราชการครู เราก็ไม่เคยคิดจะทำงานราชการมาก่อน แต่แล้ววันหนึ่ง นายกเทศมนตรีเมืองลำพูน ซึ่งเป็นรุ่นพี่ที่นิด้าของเจ้านายเราในตอนนั้น กำลังหาคนรุ่นใหม่มาช่วยทำงาน ท่านเห็นว่าเราน่าจะมีศักยภาพ ก็เลยชวนเข้ามาร่วมทีม
ตอนนั้นเราอายุแค่ 29 ปี แทบไม่รู้เลยว่าเทศบาลฯ มีระบบการทำงานอย่างไร คอนเน็กชันก็ไม่มี เหมือนเริ่มจากศูนย์
เราเริ่มจากตำแหน่งคณะเทศมนตรี ก่อนจะได้รับแต่งตั้งเป็นรองนายกฯ และทำงานต่อเนื่องมากว่า 20 ปี เราไม่ได้มีธุรกิจครอบครัวเหมือนนักการเมืองท้องถิ่นส่วนใหญ่ ไม่มีภาระทางบ้านมากนัก และที่สำคัญ เราชอบเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ นั่นทำให้นายกฯ มอบหมายให้ดูแลงานที่หลากหลาย โดยเฉพาะการผลักดันโครงการต่าง ๆ ที่เป็นประโยชน์ต่อเมือง โดยสิ่งหนึ่งที่เรายึดมาตลอดคือ งานวิจัยจากสถาบันไหนที่ส่งมา เราจะพิจารณาเองทั้งหมด เพื่อให้มั่นใจว่ามันตอบโจทย์กับบริบทของคนในเมืองจริง ๆ ไม่ใช่แค่งานที่ขอทุนมาทำให้เสร็จ ๆ ไป
ส่วนใหญ่เราจะเป็นคนประสานงานเอง เพราะนักวิจัยมักมาจากนอกพื้นที่ เราต้องเข้าไปคุยกับชาวบ้าน สรุปแนวคิดเชิงวิชาการให้เข้าใจง่าย และทำให้เห็นว่าเขาจะได้ประโยชน์อะไร เมืองจะได้อะไร เพื่อให้ชาวบ้านเปิดใจและให้ความร่วมมือ งานวิจัยถึงจะฟังก์ชันได้จริง
สิ่งที่เราประทับใจมากคือ คนลำพูนนั้นตระหนักถึงความเป็นเจ้าของเมือง พวกเขาอยากมีส่วนร่วมกับการเปลี่ยนแปลงในทุกมิติ หวงแหนวัฒนธรรม แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธความเจริญ ถ้ามันสอดคล้องกับวิถีของคนส่วนใหญ่
ลองดูย่านเมืองเก่าสิ ถ้าเป็นเมืองอื่น ตึกเก่า ๆ คงติดป้ายให้เช่ากันเต็มไปหมดแล้ว แต่ที่นี่ คนลำพูนยังเลือกอยู่ในบ้านของตัวเอง หรือให้ลูกหลานมาทำธุรกิจ เมืองจึงยังคงเป็น ‘เมืองของคนท้องถิ่น’ ไม่ใช่เมืองที่เต็มไปด้วยคนจากที่อื่นที่เข้ามาอยู่
เพราะแบบนี้ เทศบาลฯ จึงต้องทำงานหนักขึ้นเพื่อสร้างโอกาสทางเศรษฐกิจให้เติบโต และทำให้คนลำพูนอยากกลับมาอยู่บ้าน โดยเทศกาลโคมลำพูนก็เป็นหนึ่งในแนวทางนั้น
เทศกาลนี้เกิดจากแนวคิดร่วมกันของวัดพระธาตุหริภุญชัยและเทศบาลฯ ที่ต้องการลดมลภาวะจากการปล่อยโคมลอย เลยเปลี่ยนมาสร้างจุดขายใหม่ด้วยการแขวนโคมแทน ซึ่งนอกจากจะสร้างภาพจำให้เมืองแล้ว ยังช่วยส่งเสริมอาชีพให้คนในชุมชนได้มีรายได้จากการทำโคมอีกด้วย
สิ่งที่ต้องทำต่อไปคือ หาวิธีให้คนรุ่นใหม่เข้ามามีบทบาทมากขึ้น ถ้าทำได้ เมืองลำพูนก็จะกลับมามีพลังจากคนรุ่นใหม่ที่ช่วยขับเคลื่อนเมืองอีกครั้ง
ถามว่า ‘เมืองลำพูน น่าอยู่ตรงไหน?’ เราคิดว่าคำตอบอยู่ที่คนลำพูนเอง เพราะพวกเขาไม่เคยหยุดแอ็กทิฟ และพร้อมมีส่วนร่วมเพื่อเมืองของตัวเองเสมอ”
#เทศบาลเมืองลำพูน #มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ #CIAP #บพท
ผศ. ดร.มณีรัตน์ วงษ์ซิ้มหัวหน้าโครงการโปรแกรมบ่มเพาะและเร่งรัดกระบวนการเพื่อมุ่งสู่เมืองน่าอยู่ที่ชาญฉลาดCIAP | นายฉัตรกุล ชื่นสุวรรณกุลที่ปรึกษาโครงการ CIAP ประธานกรรมาธิการสถาบันพัฒนาเมือง และอดีตรองนายกเทศบาลเมืองสระบุรี ในงาน CITY SOLUTION DAY : เปิดเมือง เปลี่ยนเมือง สู่อนาคตเมืองน่าอยู่27 กันยายน 2568 ณ โรงแรมเซ็นทารา แกรนด์…
การบรรยายในหัวข้อ “ภาพรวมการขับเคลื่อนงานวิจัยและนวัตกรรมเพื่อการพัฒนาเมืองน่าอยู่และการกระจายศูนย์กลางความเจริญของหน่วย บพท.” โดย รศ.ดร.ปุ่น เที่ยงบูรณธรรม รองผู้อำนวยการฝ่ายแผนและยุทธศาสตร์องค์กร หน่วยบริหารและจัดการทุนด้านการพัฒนาระดับพื้นที่ (บพท.) ในงาน City Solution Days: เปิดเมือง เปลี่ยนเมือง สู่อนาคตเมืองน่าอยู่ วันที่…
“ในฐานะที่เป็นนายกเทศมนตรีเมืองร้อยเอ็ด และในฐานะนายกสมาคมเทศบาลนครและเมือง ซึ่งในสมาคมเรามีสมาชิกที่ประกอบไปด้วย เทศบาลนครประมาณ 35 แห่ง และ เทศบาลเมืองประมาณ 220 แห่ง ผมอยากเชิญชวนพวกเรามองเมืองของเราไปด้วยกัน โจทย์วันนี้ของประเทศไทย ถ้าให้เปรียบเทียบก็เหมือนเราเป็นคนที่มีจมูกรูเดียว พึ่งพาส่วนกลาง และเดินทางมาอย่างนี้มาโดยตลอด จนมีการกระจายอำนาจเมื่อปี 2540 แต่ก็เป็นการกระจายอํานาจค่อนข้างที่จะเป็น ลูกครึ่งลูกผสม คือมีรัฐบาลคอยกําหนดกรอบทั้งการปฏิบัติงานและงบประมาณ ท้องถิ่นก็ทำงานในระดับพื้นที่ไป จริงอยู่ว่าเรื่องนี้จะไม่ได้เป็นอุปสรรคปัญหาต่อการพัฒนาเชิงพื้นที่เท่าไหร่ โดยเฉพาะกับกลุ่มผู้บริหารท้องถิ่นที่มีความตั้งใจจริง และแสวงหาโอกาสที่อยากจะพัฒนาบ้านเกิดเมืองนอนของตัวเองอย่างตลอดเวลา วันนี้สมาคมเทศบาลนครและเมือง มีโอกาสรวมตัวกันในการที่จะแลกเปลี่ยนเรียนรู้ประสบการณ์ แล้วหาช่องทางในการที่จะส่งเสริมต่อยอด ซึ่งในปีพ.ศ.2567 ก็เกิดความร่วมมือกับทาง บพท.…
ชวนอ่าน WeCitizens เมืองเชียงราย : เมืองนวัตกรรมการเกษตร Ebook ได้ที่ https://anyflip.com/jnmvd/iyvl/ Download PDF File : https://drive.google.com/.../1mQO8ZR9GTik02hfUPdS.../view... บอกเล่าเรื่องราวมุมมองเมืองน่าอยู่ที่ชาญฉลาด (Livable…
คนนครวัย 30 ปีขึ้นไปน่าจะคุ้นกับร้านหนังสือ “นาคร-บวรรัตน์” บนถนนราชดำเนิน ย่านท่าวัง ที่นี่คือร้านหนังสืออิสระที่เป็นพื้นที่จัดกิจกรรมอ่าน-เขียน และแสดงผลงานศิลปะ รวมถึงเป็นศูนย์รวมของนักเขียนและศิลปิน ทั้งจากกลุ่มวรรณกรรม “นาคร” เหล่านักเขียนรางวัล และศิลปินแห่งชาติที่แวะเวียนมาอยู่เสมอ จนกลายเป็นแรงขับสำคัญที่ทำให้เมืองนครมีชื่อในฐานะเมืองแห่งนักเขียนและศิลปิน อดีตร้านหนังสือแห่งนี้ตั้งอยู่ภายใน…
สมัยก่อนพ่อเป็นนายหนังตะลุงที่หวงวิชามากจนมีโอกาสเข้าเฝ้าในหลวง ร.9คำตรัสของพระองค์ท่าน เปลี่ยนความคิดพ่อไปอย่างสิ้นเชิง “สมัยก่อน นายหนังหรือผู้แสดงหลักในหนังตะลุง ส่วนใหญ่เขาจะหวงวิชามากนะครับ มันเหมือนศิลปะการแสดงที่ถ่ายทอดกันอย่างจำกัด และนายหนังแต่ละคนก็จะมีศาสตร์เฉพาะตัวในการแสดงเช่นเดียวกับคุณพ่อของผม (สุชาติ ทรัพย์สิน) แกก็เป็นคนหวงวิชามาก ๆ ใครมาขอให้สอนตอกหนังหรือเชิดหุ่นนี่ยาก กระทั่งปี 2527…