ก่อนอื่นผมขอขอบคุณท่านนายกฯ สมาคมเทศบาลนครและเมือง เจ้าหน้าที่เทศบาล อาจารย์ นักวิจัยทุกท่าน ขอขอบคุณที่ร่วมยืนหยัดในเรื่องการใช้ความรู้ ใช้ข้อมูลเพื่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลง วันนี้เราจะได้รับฟังกันและกันถึงประสบการณ์ ที่เราร่วมทำงานกันเกือบ 1 ปี
ที่ผ่านมาเราต่างพบว่า ข้อมูล คือ ต้นทุนสำคัญ วันนี้ความท้าทายจึงอยู่ที่ว่าเราจะทํายังไงเพื่อใช้ข้อมูลได้อย่างมีประสิทธิภาพ ผมเชื่อมั่นว่าในเรื่องของความรู้ข้อมูล ถ้าไม่ลงมือทำในระดับ ท้องถิ่นของเรา โอกาสที่จะประสบความสําเร็จในงานพัฒนาเมืองจะเป็นไปได้ยากมาก เพราะอย่างที่เราทราบโครงสร้างสังคมและการบริหารของเรามันแยกส่วนเป็นขนมชั้น แบ่งระหว่างรัฐบาลส่วนกลาง ท้องถิ่นและภาคประชาชน การทำงานเป็นแบบแนวตั้ง ไม่ต่อเนื่องกัน และมีรอยแยก วัตถุประสงค์หลักของพวกเรา คือ การใช้ข้อมูลเมืองให้ได้มากที่สุด และผมคิดว่าเราน่าจะเป็นทีมแรกๆ ที่จัดการและใช้ข้อมูล ผสานกับองค์ความรู้ เทคโนโลยี และกลไกซึ่งก็คือผู้คน ช่วยกันสร้างเมืองที่เรารักให้น่าอยู่
กลไกที่เราพูดถึง คือ ผู้คน รวมกันเป็นขบวนแล้วออกเดินทางไปด้วยกัน คือ ขบวนของคนที่รัก เมือง และช่วยกันมองเมือง และตั้งคำถามว่าเมืองของเราเป็นอย่างไรเรารู้จักเมืองของเราดีแค่ไหน ตัวชี้วัดสําคัญ ในการบริหารท้องถิ่น ที่จะนำพาให้เมืองของเราดีขึ้น
อย่าลืมนะครับว่าคือ ครูบาศรีวิชัย ท่านไม่ได้สร้างถนนขึ้นดอยสุเทพด้วยตัวคนเดียว มันคือ Crowdfunding ที่มีศรัทธาประชาชนมากมายเป็นแรงหนุน งานสำคัญของเราอีกข้อคือ การปลุกให้ภาคประชาชนและพลเมืองลุกขึ้นมาทำงานบนข้อมูลและองค์ความรู้ แล้วมาช่วยกันมอง และเลือกประเด็นสำคัญในการพัฒนาเมือง บางเมืองอาจเลือกเรื่อง ผู้สูงอายุ บางเมืองเลือกเรื่องภัยพิบัติ บางเมืองเป็นสิ่งแวดล้อม หรือเมืองวัฒนธรรม
นี่คือสิ่งที่เราทำด้วยกันวันนี้คือ แทนที่จะตั้งรับรอปัญหา เรามองว่าเรื่องต่างๆ เหล่านี้เป็นโอกาส ช่วยกันกำหนดประเด็น แล้วใช้ข้อมูลวิเคราะห์ ตัดสินใจ เรียนรู้มีประสบการณ์การทำงานด้วยกัน
และต่อมาคือ การมองและผลักดันไปให้ถึงการลงทุน งานต่างๆ ที่เราทำถ้าลงทุนไม่ได้มันก็เลื่อนลอยนะครับ Gap ตรงนี้เราต้องช่วยกันปิดให้ได้ ปีนี้ หรือปีหน้าเราต้องทำเรื่องนี้ ศึกษา feasibility ความคุ้มค่าของการลงทุน อย่าลืมว่าเราทุกใช้ภาษีของประชาชน เอกชน และของเราทุกคน การจะสร้างเมืองที่น่าอยู่และชาญฉลาดต้องตอบเรื่องนี้ให้ได้ว่า ลงทุนแล้วมันต้องคุ้มค่า บางคนการอาจจะได้กลับมาเป็นตัวเงิน หลายโครงการเป็นความคุ้มค่าในรูปแบบอื่น ก็ต้องชี้ให้ชัดเจนเห็นภาพ แน่นอนว่าเรื่องนี้ไม่ง่าย และเหนื่อยมากสำหรับเทศบาล หรือท้องถิ่นเล็กๆ แต่เราต้องสร้างท้องถิ่นที่จัดการตัวเองได้ ขึ้นมาให้ได้สร้างการพัฒนาที่ไม่ต้องพึงพาส่วนกลางแต่เพียงอย่างเดียว
อีกเรื่องที่ผมอยากชวนคิดว่า วันนี้เราต้องไป Benchmark กันเองแต่ต้องมองไปที่เมืองทั่วโลกอย่างญี่ปุ่น มาเลเซีย หรือประเทศจีน อย่างเมืองในสิบสองปันนา ที่เราเคยไปศึกษาดูงานกัน
การใช้ข้อมูล การมี Data Center ใช้องค์ความรู้ เทคโนโลยี บวกกับการบริหารที่สามารถระดมศักยภาพของคนในเมือง สร้างการลงทุน การทำให้บทบาท City Operator เข้มแข็งจึงเป็นอีกเรื่องที่สำคัญ ผมไม่ได้หมายถึงแค่ เทศบาล แต่หมายรวมถึงภาคเอกชน ภาคประชาชน นึกภาพง่ายๆ อย่างรถม้าลำปาง ก็ถือว่าเป็นหนึ่งใน Operator ของเมืองที่ไม่ได้เป็นเทศบาล แต่คือเอกชน นี่คือกลไก และ Service ของเมืองที่จะทำให้เมืองเติบโตต่อไปในอนาคต
วันนี้และในปีต่อไประบบวิจัยและความร่วมมือของพวกเราก็จะช่วยผลักดันกันต่อ
และให้ความสำคัญกับ Performant Based กับคำมั่นสัญญาว่าเราจะช่วยกันสร้างเมืองของเรา และไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับการเลือกตั้ง หรือความเปลี่ยนแปลงต่าง เราจะร่วมเดินทางกับการเดินทางของการพัฒนาเมืองร่วมกันต่อไป มีสมาคมเทศบาลนครและเมือง เทศบาลต่างๆ และเครือข่ายมหาวิทยาลัย รวมกันเป็นเสาหลักของการพัฒนาเมืองของประเทศไทยร่วมกันต่อไป
#โปรแกรมบ่มเพาะและเร่งรัดเพื่อมุ่งสู่เมืองน่าอยู่และชาญฉลาด #สมาคมเทศบาลนครและเมือง #pmua #ciap
ผศ. ดร.มณีรัตน์ วงษ์ซิ้มหัวหน้าโครงการโปรแกรมบ่มเพาะและเร่งรัดกระบวนการเพื่อมุ่งสู่เมืองน่าอยู่ที่ชาญฉลาดCIAP | นายฉัตรกุล ชื่นสุวรรณกุลที่ปรึกษาโครงการ CIAP ประธานกรรมาธิการสถาบันพัฒนาเมือง และอดีตรองนายกเทศบาลเมืองสระบุรี ในงาน CITY SOLUTION DAY : เปิดเมือง เปลี่ยนเมือง สู่อนาคตเมืองน่าอยู่27 กันยายน 2568 ณ โรงแรมเซ็นทารา แกรนด์…
การบรรยายในหัวข้อ “ภาพรวมการขับเคลื่อนงานวิจัยและนวัตกรรมเพื่อการพัฒนาเมืองน่าอยู่และการกระจายศูนย์กลางความเจริญของหน่วย บพท.” โดย รศ.ดร.ปุ่น เที่ยงบูรณธรรม รองผู้อำนวยการฝ่ายแผนและยุทธศาสตร์องค์กร หน่วยบริหารและจัดการทุนด้านการพัฒนาระดับพื้นที่ (บพท.) ในงาน City Solution Days: เปิดเมือง เปลี่ยนเมือง สู่อนาคตเมืองน่าอยู่ วันที่…
“ในฐานะที่เป็นนายกเทศมนตรีเมืองร้อยเอ็ด และในฐานะนายกสมาคมเทศบาลนครและเมือง ซึ่งในสมาคมเรามีสมาชิกที่ประกอบไปด้วย เทศบาลนครประมาณ 35 แห่ง และ เทศบาลเมืองประมาณ 220 แห่ง ผมอยากเชิญชวนพวกเรามองเมืองของเราไปด้วยกัน โจทย์วันนี้ของประเทศไทย ถ้าให้เปรียบเทียบก็เหมือนเราเป็นคนที่มีจมูกรูเดียว พึ่งพาส่วนกลาง และเดินทางมาอย่างนี้มาโดยตลอด จนมีการกระจายอำนาจเมื่อปี 2540 แต่ก็เป็นการกระจายอํานาจค่อนข้างที่จะเป็น ลูกครึ่งลูกผสม คือมีรัฐบาลคอยกําหนดกรอบทั้งการปฏิบัติงานและงบประมาณ ท้องถิ่นก็ทำงานในระดับพื้นที่ไป จริงอยู่ว่าเรื่องนี้จะไม่ได้เป็นอุปสรรคปัญหาต่อการพัฒนาเชิงพื้นที่เท่าไหร่ โดยเฉพาะกับกลุ่มผู้บริหารท้องถิ่นที่มีความตั้งใจจริง และแสวงหาโอกาสที่อยากจะพัฒนาบ้านเกิดเมืองนอนของตัวเองอย่างตลอดเวลา วันนี้สมาคมเทศบาลนครและเมือง มีโอกาสรวมตัวกันในการที่จะแลกเปลี่ยนเรียนรู้ประสบการณ์ แล้วหาช่องทางในการที่จะส่งเสริมต่อยอด ซึ่งในปีพ.ศ.2567 ก็เกิดความร่วมมือกับทาง บพท.…
ชวนอ่าน WeCitizens เมืองเชียงราย : เมืองนวัตกรรมการเกษตร Ebook ได้ที่ https://anyflip.com/jnmvd/iyvl/ Download PDF File : https://drive.google.com/.../1mQO8ZR9GTik02hfUPdS.../view... บอกเล่าเรื่องราวมุมมองเมืองน่าอยู่ที่ชาญฉลาด (Livable…
คนนครวัย 30 ปีขึ้นไปน่าจะคุ้นกับร้านหนังสือ “นาคร-บวรรัตน์” บนถนนราชดำเนิน ย่านท่าวัง ที่นี่คือร้านหนังสืออิสระที่เป็นพื้นที่จัดกิจกรรมอ่าน-เขียน และแสดงผลงานศิลปะ รวมถึงเป็นศูนย์รวมของนักเขียนและศิลปิน ทั้งจากกลุ่มวรรณกรรม “นาคร” เหล่านักเขียนรางวัล และศิลปินแห่งชาติที่แวะเวียนมาอยู่เสมอ จนกลายเป็นแรงขับสำคัญที่ทำให้เมืองนครมีชื่อในฐานะเมืองแห่งนักเขียนและศิลปิน อดีตร้านหนังสือแห่งนี้ตั้งอยู่ภายใน…
สมัยก่อนพ่อเป็นนายหนังตะลุงที่หวงวิชามากจนมีโอกาสเข้าเฝ้าในหลวง ร.9คำตรัสของพระองค์ท่าน เปลี่ยนความคิดพ่อไปอย่างสิ้นเชิง “สมัยก่อน นายหนังหรือผู้แสดงหลักในหนังตะลุง ส่วนใหญ่เขาจะหวงวิชามากนะครับ มันเหมือนศิลปะการแสดงที่ถ่ายทอดกันอย่างจำกัด และนายหนังแต่ละคนก็จะมีศาสตร์เฉพาะตัวในการแสดงเช่นเดียวกับคุณพ่อของผม (สุชาติ ทรัพย์สิน) แกก็เป็นคนหวงวิชามาก ๆ ใครมาขอให้สอนตอกหนังหรือเชิดหุ่นนี่ยาก กระทั่งปี 2527…