“เราย้ายจากเทศบาลเมืองเขาสามยอด ลพบุรี มาอยู่เทศบาลเมืองสระบุรีประมาณ 2 ปี ก็พอดีกับท่านนายกฯ คนใหม่ (ธีรรัตน์ จึงยิ่งเรืองรุ่ง นายกเทศมนตรีเมืองสระบุรี ปี 2564-ปัจจุบัน) ที่เป็นคนหนุ่มรุ่นใหม่ไฟแรง วาง 4 ยุทธศาสตร์ ‘สร้างเมืองน่าอยู่ สร้างคนคุณภาพ’ ทำงานโดยการประสาน ลงพื้นที่ รับฟังปัญหา ความต้องการของประชาชน เชื่อมโยงภายใน 9 สำนักกองที่เกี่ยวข้อง เราริเริ่มถ่ายทอดนโยบายของผู้บริหาร ลงสู่การปฏิบัติ สู่ยุทธศาสตร์ สู่แผนงานโครงการ สู่ผู้รับผิดชอบ ซึ่งทั้งหมดทั้งมวลต้องอยู่ภายใต้กรอบโครงสร้างตามระเบียบกฎหมายที่กำหนด การจัดประชุมเป็นเรื่องธรรมดา พูดคุย ทำความเข้าใจกัน แต่ผลมันได้มากกว่านั้นนะ บริบทองค์กรที่นี่ขับเคลื่อนด้วยระบบราชการ ยึดคำสั่งผู้บังคับบัญชาและมติที่ประชุมเป็นหลัก แล้วนำไปดำเนินการ ซึ่งการทำงานก็สมูทนะ
เทศบาลเมืองสระบุรีมีความพร้อมอยู่แล้ว ทั้งคน ทั้งเงิน องค์ประกอบต่าง ๆ ถึงจะมีปัญหาอุปสรรคด้านงบประมาณอยู่บ้าง แต่ 2-3 ปีที่เราทำงาน มองจากภายนอกตอนที่ยังไม่ได้มาอยู่ที่นี่ คิดว่าขับเคลื่อนได้เร็ว ท่านนายกฯ เพิ่งมา 3 ปี แต่ขับเคลื่อนจนมีมหกรรมประจำเมืองได้ 4 มหกรรม เฉลี่ยแล้ว 3 เดือนครั้ง เป็นการกระตุ้นเศรษฐกิจ สร้างภาวะเมืองหดตัวกลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง แล้วก็ขับเคลื่อนโครงสร้างหลักหลาย ๆ อย่าง ไม่ว่าจะเป็นถนน ไฟ ประปา รวมทั้งโครงสร้างพื้นฐานด้านดิจิทัลด้วย กองยุทธศาสตร์ฯ เราขับเคลื่อนจนได้รับใบประกาศนียบัตรเขตส่งเสริมเมืองอัจฉริยะ และปีนี้เป็น 1 ใน 2 เมืองที่อยู่ในระหว่างการพิจารณาของคณะกรรมการที่จะเข้าสู่การได้รับเป็น ‘สมาร์ทซิตี้’ เราได้รับการสนับสนุนส่งเสริมจาก DEPA (สำนักงานส่งเสริมเศรษฐกิจดิจิทัล) ด้วย เพราะเห็นศักยภาพที่เรามีฐานข้อมูลเมือง มีคณะทำงานพร้อม
ส่วนตัว มองว่าสระบุรีเป็นเมืองน่าอยู่นะ เทศบาลฯ มีการขับเคลื่อนที่สมดุล ไม่ว่าผู้บริหารจะขับเคลื่อนนโยบายมายังไง เราบอกว่าขาดคน ขาดงบประมาณ เราจะได้รับมัน อันนี้คือความสมดุลในแง่หนึ่ง เราไม่ต้องเอางานกลับไปทำที่บ้าน สิ่งเหล่านี้ เริ่มจากตัวเอง ต่อไปที่ครอบครัว ถ้าหน่วยที่เล็กที่สุดมีคุณภาพ จะต่อยอดไปหน่วยใหญ่ ๆ ได้มีคุณภาพด้วย ถ้าเอางานไปทำที่บ้าน แล้วเครียด ยังไม่เสร็จ หัวหน้าตาม ครอบครัวไม่มีความสุข คนรอบข้างก็ไม่มีความสุข แต่เมื่อไหร่ที่เราเดินขึ้นมา ยิ้ม ทักทาย มันเผื่อแผ่ออกไปรอบข้างเรื่อย ๆ เมืองสระบุรีมีคาเฟ่หลากหลายมาก อาหารอร่อย มีปลาแม่น้ำ บรรยากาศนั่งฟังเพลงริมน้ำก็มีเยอะ เราอยากให้เป็นเหมือนเมืองในญี่ปุ่นที่เขาอนุรักษ์บ้านเมืองเพื่อให้คนมาท่องเที่ยวแต่เขามีความเป็นอยู่ที่ดี มีอาชีพ มีรายได้จากตรงนั้น และมีความทันสมัย มีพื้นที่ที่ให้คนได้รวมตัวกัน เป็นที่เรียนรู้ ที่เดิน ที่ชอปปิง อย่างในเขตเทศบาลฯ ก็มีพื้นที่สามารถแบ่งโซนวัฒนธรรมและความทันสมัย ตรงถนนพิชัยรณรงค์สงคราม มีโรงเจบ้วนเฮงตั๊ว มีบ้านเก่า เป็นโซนดั้งเดิม ตรงถนนสุดบรรทัดก็เป็นความทันสมัย เป็นย่านธุรกิจ ซึ่งถนนสุดบรรทัดเดิมก็มีปัญหาเรื่องที่จอดรถ การจราจรติดขัด ผู้บริหารก็แก้ไขเร่งด่วน ปรับปรุงเกาะกลางถนนให้เป็นที่จอดรถ ทำให้ค้าขายได้มากขึ้น ในอนาคต ก็จะปรับปรุงเพิ่มเติมตามงานวิจัยของบพท. ที่นำเข้าไปอยู่ในแผนพัฒนาของจังหวัดแล้ว
เราอยากให้มีการขนส่งมวลชนที่ทันสมัย จะได้ไม่ต้องนำรถเข้ามา ไม่ต้องมาหาที่จอด ฝันว่า สักวันหนึ่ง จะมีการจำกัดรถเข้าในเขตเทศบาลฯ มีจุดจอดรถให้เป็นพื้นที่ส่วนกลาง มีรถรับส่งอาจจะเป็นรถรางไฟฟ้า รถอะไรก็ได้ที่ไม่ต้องใช้น้ำมัน ไม่ต้องเกิดควัน เกิดฝุ่น เรามองในแง่สิ่งแวดล้อม พลังงานทางเลือกด้วย ถ้าขนส่งดี มลภาวะจะลดลงเอง คนก็อยากมา อยากเดิน ฝันอาจจะไกลสักนิด แต่เราก็อยากจะไปให้ถึง”
#เทศบาลเมืองสระบุรี #คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย #โปรแกรมบ่มเพาะและเร่งรัดกระบวนการเพื่อมุ่งสู่เมืองน่าอยู่อย่างชาญฉลาดในระดับพื้นที่ #CIAP #บพท #wecitizens
ผศ. ดร.มณีรัตน์ วงษ์ซิ้มหัวหน้าโครงการโปรแกรมบ่มเพาะและเร่งรัดกระบวนการเพื่อมุ่งสู่เมืองน่าอยู่ที่ชาญฉลาดCIAP | นายฉัตรกุล ชื่นสุวรรณกุลที่ปรึกษาโครงการ CIAP ประธานกรรมาธิการสถาบันพัฒนาเมือง และอดีตรองนายกเทศบาลเมืองสระบุรี ในงาน CITY SOLUTION DAY : เปิดเมือง เปลี่ยนเมือง สู่อนาคตเมืองน่าอยู่27 กันยายน 2568 ณ โรงแรมเซ็นทารา แกรนด์…
การบรรยายในหัวข้อ “ภาพรวมการขับเคลื่อนงานวิจัยและนวัตกรรมเพื่อการพัฒนาเมืองน่าอยู่และการกระจายศูนย์กลางความเจริญของหน่วย บพท.” โดย รศ.ดร.ปุ่น เที่ยงบูรณธรรม รองผู้อำนวยการฝ่ายแผนและยุทธศาสตร์องค์กร หน่วยบริหารและจัดการทุนด้านการพัฒนาระดับพื้นที่ (บพท.) ในงาน City Solution Days: เปิดเมือง เปลี่ยนเมือง สู่อนาคตเมืองน่าอยู่ วันที่…
“ในฐานะที่เป็นนายกเทศมนตรีเมืองร้อยเอ็ด และในฐานะนายกสมาคมเทศบาลนครและเมือง ซึ่งในสมาคมเรามีสมาชิกที่ประกอบไปด้วย เทศบาลนครประมาณ 35 แห่ง และ เทศบาลเมืองประมาณ 220 แห่ง ผมอยากเชิญชวนพวกเรามองเมืองของเราไปด้วยกัน โจทย์วันนี้ของประเทศไทย ถ้าให้เปรียบเทียบก็เหมือนเราเป็นคนที่มีจมูกรูเดียว พึ่งพาส่วนกลาง และเดินทางมาอย่างนี้มาโดยตลอด จนมีการกระจายอำนาจเมื่อปี 2540 แต่ก็เป็นการกระจายอํานาจค่อนข้างที่จะเป็น ลูกครึ่งลูกผสม คือมีรัฐบาลคอยกําหนดกรอบทั้งการปฏิบัติงานและงบประมาณ ท้องถิ่นก็ทำงานในระดับพื้นที่ไป จริงอยู่ว่าเรื่องนี้จะไม่ได้เป็นอุปสรรคปัญหาต่อการพัฒนาเชิงพื้นที่เท่าไหร่ โดยเฉพาะกับกลุ่มผู้บริหารท้องถิ่นที่มีความตั้งใจจริง และแสวงหาโอกาสที่อยากจะพัฒนาบ้านเกิดเมืองนอนของตัวเองอย่างตลอดเวลา วันนี้สมาคมเทศบาลนครและเมือง มีโอกาสรวมตัวกันในการที่จะแลกเปลี่ยนเรียนรู้ประสบการณ์ แล้วหาช่องทางในการที่จะส่งเสริมต่อยอด ซึ่งในปีพ.ศ.2567 ก็เกิดความร่วมมือกับทาง บพท.…
ชวนอ่าน WeCitizens เมืองเชียงราย : เมืองนวัตกรรมการเกษตร Ebook ได้ที่ https://anyflip.com/jnmvd/iyvl/ Download PDF File : https://drive.google.com/.../1mQO8ZR9GTik02hfUPdS.../view... บอกเล่าเรื่องราวมุมมองเมืองน่าอยู่ที่ชาญฉลาด (Livable…
คนนครวัย 30 ปีขึ้นไปน่าจะคุ้นกับร้านหนังสือ “นาคร-บวรรัตน์” บนถนนราชดำเนิน ย่านท่าวัง ที่นี่คือร้านหนังสืออิสระที่เป็นพื้นที่จัดกิจกรรมอ่าน-เขียน และแสดงผลงานศิลปะ รวมถึงเป็นศูนย์รวมของนักเขียนและศิลปิน ทั้งจากกลุ่มวรรณกรรม “นาคร” เหล่านักเขียนรางวัล และศิลปินแห่งชาติที่แวะเวียนมาอยู่เสมอ จนกลายเป็นแรงขับสำคัญที่ทำให้เมืองนครมีชื่อในฐานะเมืองแห่งนักเขียนและศิลปิน อดีตร้านหนังสือแห่งนี้ตั้งอยู่ภายใน…
สมัยก่อนพ่อเป็นนายหนังตะลุงที่หวงวิชามากจนมีโอกาสเข้าเฝ้าในหลวง ร.9คำตรัสของพระองค์ท่าน เปลี่ยนความคิดพ่อไปอย่างสิ้นเชิง “สมัยก่อน นายหนังหรือผู้แสดงหลักในหนังตะลุง ส่วนใหญ่เขาจะหวงวิชามากนะครับ มันเหมือนศิลปะการแสดงที่ถ่ายทอดกันอย่างจำกัด และนายหนังแต่ละคนก็จะมีศาสตร์เฉพาะตัวในการแสดงเช่นเดียวกับคุณพ่อของผม (สุชาติ ทรัพย์สิน) แกก็เป็นคนหวงวิชามาก ๆ ใครมาขอให้สอนตอกหนังหรือเชิดหุ่นนี่ยาก กระทั่งปี 2527…