“โรงเรียนลาซาลโชติรวีนครสวรรค์ ตั้งขึ้นโดยคณะภราดาลาซาล นิกายโรมันคาทอลิก มีผู้ก่อตั้งคือนักบุญยอห์น แบพติสต์ เดอลาซาล เมื่อสามร้อยกว่าปีที่แล้ว พันธกิจหลักคือการจัดการศึกษาให้แก่เยาวชนและผู้ยากไร้ โดยในประเทศไทยมีโรงเรียนลาซาลอยู่ด้วยกัน 4 แห่ง นอกจากที่นครสวรรค์ ก็มีจันทบุรี บางนา (กรุงเทพฯ) และสังขละบุรี (กาญจนบุรี) โดยล่าสุดเรามีแผนจะเปิดสาขาใหม่ที่จังหวัดแม่ฮ่องสอน
ผมอยากเป็นครูตั้งแต่เด็ก และเห็นคณะลาซาลมีมิชชั่นเรื่องการศึกษา ก็เลยบวชเณรคณะนี้ และเข้าเรียนที่ลาซาลโชติรวีนครสวรรค์ ก่อนจะไปเรียนต่อเพื่อเป็นบราเธอร์ส กลับมาสอนหนังสือที่นี่ได้ 1 ปี ก็ย้ายไปสอนที่สังขละบุรี บางนา และวิทยาลัยแสงธรรม อำเภอสามพราน ตามลำดับ จากนั้นไปเป็นเลขาสำนักงานที่ดูแลโรงเรียนลาซาลในเอเชียตะวันออก (Lasallian East Asia District) ที่ฮ่องกง ความที่นักบวชในคณะนี้เขาไม่อยากให้มีการยึดติดกับสถานที่ใดที่หนึ่ง จึงมีการย้ายไปเรื่อยๆ หลังจากนั้นก็ได้หมายให้ย้ายไปอยู่ฟิลิปปินส์ แต่เจอโควิด-19 เสียก่อน เลยกลับมาเป็นอธิการที่ลาซาลโชติรวีนครสวรรค์จนถึงปัจจุบัน
ระบบการบริหารโรงเรียนของเราก็เหมือนโรงเรียนทั่วไปเลย มีครูใหญ่เป็นผู้จัดการ ใช้หลักสูตรของกระทรวงศึกษาธิการ ส่วนอธิการจะเป็นผู้ถือใบอนุญาต บริหารร่วมกับครูใหญ่ และจัดการเรียนการสอนด้านคริสต์ศาสนา อย่างไรก็ดี โรงเรียนเราเปิดกว้างในเรื่องของความเชื่อ น่าจะเป็นโรงเรียนคริสต์ไม่กี่แห่งที่อนุญาตให้นักเรียนที่ไม่ได้นับถือคริสต์เข้าเรียนวิชาตามศาสนาของตัวเอง เช่นเด็กพุทธก็จะเรียนวิชาพุทธศาสนา โดยจะแยกนักเรียนที่นับถือคริสต์เข้าโบสถ์ และโรงเรียนเราก็จัดพิธีกรรมทางพุทธศาสนาในวันสำคัญด้วย
เราจัดการศึกษาถึงระดับมัธยมปลาย โดยระดับมัธยมปลายจะมีด้วยกัน 5 ห้อง ห้อง 1-2 จะมุ่งเน้นด้านสายวิทยาศาสตร์-คณิตศาสตร์ ห้องอื่นๆ เน้นด้านภาษา โดยปีการศึกษาหน้าเรามีแผนจะดึงวิชาพื้นฐานพวกฟิสิกส์ เคมี และชีววิทยา มาสอนเบื้องต้นในระดับ ม.3 ด้วย เพื่อจะทำให้เด็กนักเรียนทำความเข้าใจเบื้องต้น เพื่อประกอบการตัดสินใจเลือกเรียนตามความถนัดของแต่ละคนในระดับมัธยมปลาย
นอกจากนี้ เรายังมีโปรแกรมเสริม LEARN Education ที่โรงเรียนซื้อมาใช้กับนักเรียน เพราะเข้าใจว่าคณาจารย์ของเราไม่ได้เก่งทุกวิชา โปรแกรมนี้ก็จะมาหนุนเสริม และเปิดให้นักเรียนเข้าใช้เพื่อทบทวนบทเรียนจากที่บ้านได้พร้อมกัน
แม้จะมีลูกหลานของผู้ประกอบการในตลาดปากน้ำโพ อำเภอและจังหวัดใกล้เคียง มาเรียนกับเราเยอะ แต่อย่างที่บอก โรงเรียนของเราเป็นโรงเรียนขยายโอกาส เราจึงมีทุนการศึกษาให้แก่เด็กนักเรียนจากครอบครัวผู้ยากไร้ทุกๆ ปี โดยกองทุนนี้ก็มาจากเงินบริจาคของผู้ประกอบการและหน่วยงานต่างๆ ในจังหวัดและในเครือลาซาลของเราเอง หรือช่วงโควิดที่ส่งผลกระทบทางเศรษฐกิจ เราก็อนุญาตให้ผู้ปกครองผ่อนค่าเทอมด้วย
ส่วนคำถามเรื่องการจัดการศึกษาเกี่ยวกับท้องถิ่น เมื่อก่อนโรงเรียนเรามีหลักสูตรท้องถิ่นครับ เพียงแต่พอกระทรวงศึกษาเขามีการปรับปรุงหลักสูตร วิชานี้ก็กลายมาเป็นวิชาสังคมทั่วไป เราเลยไปหนุนเสริมด้วยการทำชมรมท้องถิ่น และคอยจัดให้นักเรียนทุกคนในโรงเรียนได้ไปทัศนศึกษาดูสถานที่สำคัญๆ ของจังหวัด อาทิ บึงบอระเพ็ด ชุมชนหัตถกรรมเครื่องปั้นดินเผาที่บ้านแก่ง หรือช่วงเดือนกุมภาพันธ์มีงานแห่เจ้าพ่อเจ้าแม่หรือตรุษจีน เรายังประกาศให้หยุดเรียน เพื่อให้นักเรียนเข้าร่วมกิจกรรมทางจังหวัด
จริงอยู่ที่นครสวรรค์เรามีแลนด์มาร์คที่โดดเด่นอย่างพาสาน หรือมีสวนสาธารณะขนาดใหญ่ แต่ในแง่มุมของพื้นที่การเรียนรู้สำหรับเยาวชนเรามีน้อยมากเลยครับ พิพิธภัณฑ์สำหรับเด็กๆ ก็ไม่มี สวนสัตว์ก็ไม่มี มีแต่บึงบอระเพ็ด แต่พื้นที่ก็ไม่ได้มีกิจกรรมที่ดึงดูดให้เด็กๆ ได้เข้ามาเที่ยวชมได้บ่อยๆ ซึ่งผมคิดว่าด้วยศักยภาพของจังหวัดเรา เราสามารถสร้างสิ่งเหล่านี้ หรือสร้างบรรยากาศของการเรียนรู้นอกห้องเรียนให้เกิดขึ้นในเมืองได้
เพราะลำพังแค่สถานศึกษาอย่างโรงเรียนอย่างเดียว ไม่มีทางเติมเต็มการเรียนรู้ของเด็กๆ ได้อย่างครอบคลุม การอยู่ในเมืองที่มีสถานที่ มีพื้นที่ และมีบรรยากาศที่ช่วยหล่อหลอมความสนใจส่วนตัวของเด็กๆ รวมถึงส่งเสริมให้พวกเขาเข้าถึงองค์ความรู้หรือกิจกรรมที่เขาสนใจ จึงเป็นเรื่องสำคัญอย่างมาก และถ้าอยากเห็นเมืองเราพัฒนา เมืองจำเป็นต้องมีสิ่งเหล่านี้”
ภราดาธีระยุทธ ชาแดง
อธิการโรงเรียนลาซาลโชติรวีนครสวรรค์
https://www.lasallechote.ac.th/