“ที่บ้านทำธุรกิจติดตั้งเครื่องเสียงรถยนต์มาก่อนค่ะ ทำได้พักใหญ่จนพ่อรู้สึกอิ่มตัว แกก็เลยขยับไปทำเครื่องเสียง PA หรือระบบกระจายเสียงกลางแจ้งสำหรับงานมหรสพและคอนเสิร์ต พ่อเป็นคนที่มีความครีเอทีฟสูง พอทำเครื่องเสียงไปได้สักพัก แกก็รับจัดออร์แกไนซ์พวกงานหรือเทศกาลต่างๆ ด้วยตัวเอง จนเปิดเป็นบริษัทที่รับจัดงานออร์แกไนซ์ที่ครบวงจรที่สุดในจังหวัดยะลา
เราซึมซับกับสิ่งที่พ่อทำมาตลอด แต่ตอนแรกไม่คิดจะสานต่อเลย เราอยู่กับเขามาตั้งแต่เด็ก พอเรียนจบก็อยากไปทำงานของตัวเองบ้าง ก็เริ่มจากงานในบริษัทรับเหมาก่อสร้าง ก่อนจะย้ายมาทำงานในมหาวิทยาลัย อย่างไรก็ดี ความที่เรายังอยู่บ้านเดียวกัน พ่อเป็นคนควบคุมงานด้วยตัวของแกเองคนเดียว จึงเห็นว่ามีบ่อยครั้งที่พ่อต้องขอความช่วยเหลือจากคนอื่น จึงมาคิดว่าเราเองเป็นลูกแท้ๆ ช่วยพ่อได้ง่ายๆ ทำไมไม่ช่วย ซึ่งก็ประกอบกับเราเริ่มไม่ชอบวัฒนธรรมองค์กรของที่ทำงานที่เราทำอยู่ด้วย จึงตัดสินใจออกมาช่วยพ่อ
บริษัทเรารับทำอีเวนต์น่าจะมากกว่าครึ่งหนึ่งที่จัดในจังหวัดยะลา ทั้งงานของเทศบาลนครยะลา องค์การบริหารส่วนจังหวัด และองค์การบริหารส่วนตำบลต่างๆ ไม่ว่าจะประเพณีชักพระ ตักบาตรเทโว ประเพณีสงกรานต์ งาน OTOP ถนนคนเดิน ไปจนถึงงานตาดีกาสัมพันธ์ และวันมลายูเดย์ ซึ่งเป็นเทศกาลของพี่น้องชาวมุสลิมที่ใหญ่ที่สุดในยะลา นอกจากนี้งานบางส่วนแกก็ต้องขนทีมไปจัดที่ปัตตานีและนราธิวาส
เราเริ่มเข้ามาช่วยพ่อเมื่อเกือบ 10 ปีที่แล้ว หลักๆ ก็ช่วยประสานงานกับลูกค้าและซัพพลายเออร์ ช่วยพรีเซนต์งาน วางแผนการจัดงาน รวมถึงด้วยความที่เราเรียนมาทางนิเทศศาสตร์ บางครั้งเราก็รับเป็นพิธีกรในงานให้ด้วยเลย (หัวเราะ) โดยงานส่วนมากคือการคิดรูปแบบงานและลงรายละเอียด เพราะลูกค้าเกือบทั้งหมดจะมีโจทย์และงบประมาณมาให้ เป็นหน้าที่ของเราและพ่อที่จะทำให้เป็นรูปเป็นร่าง ทั้งการวางผังเวที การออกแบบแสงสีเสียง ไปจนถึงการคิดกิจกรรมในงาน และการอำนวยความสะดวกให้ผู้ชม
ถามว่าทำงานกับพ่อที่มีช่องว่างระหว่างวัยมากๆ มีขัดแย้งกันบ้างไหม ไม่ค่อยเลยค่ะ เอาจริงๆ พ่อเป็นคนที่คิดงานเก่งมาก ส่วนหนึ่งเพราะแกเรียนศิลปะมาและเป็นคนชอบการเรียนรู้และชอบคิดอยู่แล้วด้วย งานที่เราทำส่วนมากเป็นงานประจำปี เชื่อไหมว่าในแต่ละปี แกคิดธีม รูปแบบงาน ไปจนถึงพิธีเปิดงานแทบไม่ซ้ำกันเลย หลายงานเราเห็นก็บอกว่า โห…พ่อคิดได้ไงเนี่ย แต่ก็มีบ้างที่แกตัน และคิดไม่ออก เราก็ไปช่วยเสริม ก็มีการถกเถียงกันเพื่อพัฒนาให้ไอเดียออกมาเวิร์คที่สุด
เราชอบงานที่ทำอยู่มากค่ะ ไม่ใช่เพราะได้ทำกับคนเก่งๆ อย่างพ่อ แต่เนื้องานที่เราทำคือการได้เรียนรู้สิ่งใหม่อยู่ตลอดเวลา อย่างเราเป็นคนพุทธ แต่มีโอกาสจัดงานให้กับพี่น้องชาวมุสลิม เราก็ต้องเรียนรู้วัฒนธรรมของเขาเพื่อจะได้คิดงานที่ไม่ผิดหลักศาสนา ได้เรียนรู้ถึงบริบททางประวัติศาสตร์และสังคมของพื้นที่ที่เราเข้าไปจัดงาน ก็ทำให้เรามีความรู้ ได้รู้จักเมืองของเรา รู้จักผู้คนและกลุ่มต่างๆ ในเมืองมากยิ่งขึ้น
ที่สำคัญคือทำให้เรามีทักษะในการสื่อสารกับคนหลากหลาย แน่นอนที่ว่าเราจัดงานให้หน่วยงานรัฐก็ย่อมมีการเมืองเข้ามาบ้าง แต่พอทำงานจนเชี่ยวชาญ ก็ทำให้เรารู้ว่าจะต้องคุยกับใครอย่างไร ต้องรับมือกับปัญหาเฉพาะหน้าอย่างไร เหล่านี้คือสิ่งที่เราได้เรียนรู้มา ก็ทำให้เราสนุกเท่าๆ กับการได้เห็นงานที่เราจัดออกมาเป็นรูปเป็นร่างและผ่านไปได้ด้วยดี
จุติพร น่วมทอง
บริษัทอีเวนท์ออร์แกไนซ์ OPAMP 741
“เมืองอาหารปลอดภัยไม่ได้ให้ประโยชน์แค่เฉพาะผู้คนในเขตเทศบาลฯแต่มันสามารถเป็นต้นแบบให้เมืองอื่น ๆ ที่อยากส่งเสริมคุณภาพชีวิตของผู้คนได้เช่นกัน” “งานประชุมนานาชาติของสมาคมพืชสวนโลก (AIPH Spring Meeting Green City Conference 2025) ที่เชียงรายเป็นเจ้าภาพเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ 2568 ที่ผ่านมา เน้นย้ำถึงทิศทางการพัฒนาเมืองสีเขียว…
“ทั้งพื้นที่การเรียนรู้ นโยบายเมืองอาหารปลอดภัย และโรงเรียนสำหรับผู้สูงวัยคือสารตั้งต้นที่จะทำให้เชียงรายเป็นเมืองแห่งสุขภาพ (Wellness City)” “กล่าวอย่างรวบรัด ภารกิจของกองการแพทย์ เทศบาลนครเชียงราย คือการทำให้ประชาชนไม่เจ็บป่วย หรือถ้าป่วยแล้วก็ต้องมีกระบวนการรักษาที่เหมาะสม ครบวงจร ที่นี่เราจึงมีครบทั้งงานส่งเสริมสุขภาพ ป้องกันโรค การรักษาเมื่อเจ็บป่วย และระบบดูแลต่อเนื่องถึงบ้าน…
“การจะพัฒนาเมือง ไม่ใช่แค่เรื่องสาธารณูปโภคแต่ต้องพุ่งเป้าไปที่พัฒนาคนและไม่มีเครื่องมือไหนจะพัฒนาคนได้ดีไปกว่า การศึกษา” “แม้เทศบาลนครเชียงรายจะเป็นเมืองแห่งการเรียนรู้ของยูเนสโกแห่งแรกของไทยในปี 2562 แต่การเตรียมเมืองเพื่อบรรลุเป้าหมายที่ว่านี้ เกิดขึ้นก่อนหน้านั้นหลายสิบปี ในอดีต เชียงรายเป็นเมืองที่ห่างไกลความเจริญ ทางเทศบาลฯ เล็งเห็นว่าการจะพัฒนาเมือง ไม่สามารถทำได้แค่การทำให้เมืองมีสาธารณูปโภคครบ แต่ต้องพัฒนาผู้คนที่เป็นหัวใจสำคัญของเมือง และไม่มีเครื่องมือไหนจะพัฒนาคนได้ดีไปกว่า ‘การศึกษา’…
“ถ้าอาหารปลอดภัยเป็นทางเลือกหลักของผู้บริโภคเชียงรายจะเป็นเมืองที่น่าอยู่กว่านี้อีกเยอะ” “นอกจากบทบาทของการพัฒนาชุมชนและสังคมสงเคราะห์ กองสวัสดิการสังคม เทศบาลนครเชียงราย ยังมีกลไกในการส่งเสริมเศรษฐกิจของพี่น้อง 65 ชุมชน ภายในเขตเทศบาลฯ โดยกลไกนี้ครอบคลุมการส่งเสริมสุขภาพ และช่วยดูแลสิ่งแวดล้อมในทางอ้อมด้วยกลไกที่ว่าคือ ‘สหกรณ์นครเชียงราย’ โดยสหกรณ์ฯ นี้เริ่มต้นมาตั้งแต่ปี 2560 หลักเราคือการสนับสนุนเศรษฐกิจชุมชน…
“แม่อยากปลูกผักปลอดภัยให้ตัวเองและคนในเมืองกินไม่ใช่ปลูกผักเพื่อส่งขาย แต่คนปลูกไม่กล้ากินเอง” “บ้านป่างิ้ว ตั้งอยู่ละแวกสวนสาธารณะหาดนครเชียงราย เราและชุมชนฮ่องลี่ที่อยู่ข้างเคียงเป็นชุมชนเกษตรที่ปลูกพริก ปลูกผักไปขายตามตลาดมาแต่ไหนแต่ไร กระทั่งราวปี 2548 สำนักงานเกษตรอำเภอเมืองเชียงราย มาส่งเสริมให้ทำเกษตรปลอดภัย คนในชุมชนก็เห็นด้วย เพราะอยากทำให้สิ่งที่เราปลูกมันกินได้จริง ๆ ไม่ใช่ว่าเกษตรกรปลูกแล้วส่งขาย แต่ไม่กล้าเก็บไว้กินเองเพราะกลัวยาฆ่าแมลงที่ตัวเองใส่…
“วิวเมืองเชียงรายจากสกายวอล์กสวยมาก ๆขณะที่ผืนป่าชุมชนของที่นี่ก็มีความอุดมสมบูรณ์จนไม่น่าเชื่อว่านี่คือป่าที่อยู่ในตัวเมืองเชียงราย” “ก่อนหน้านี้เราเป็นพนักงานบริษัทเอกชนที่ต่างจังหวัด จนเทศบาลนครเชียงรายเขาเปิดสกายวอล์กที่ศูนย์การเรียนรู้ชุมชนดอยสะเก็น และหาพนักงานนำชม เราก็เลยกลับมาสมัคร เพราะจะได้กลับมาอยู่บ้านด้วย ตรงนี้มีหอคอยชมวิวอยู่แล้ว แต่เทศบาลฯ อยากทำให้ที่นี่เป็นแหล่งท่องเที่ยว ก็เลยต่อขยายเป็นสกายวอล์กอย่างที่เห็น ซึ่งสุดปลายของมันยังอยู่ใกล้กับต้นยวนผึ้งเก่าแก่ที่มีผึ้งหลวงมาทำรังหลายร้อยรัง รวมถึงยังมีเส้นทางศึกษาธรรมชาติบนภูเขา ในป่าชุมชนผืนนี้ จริง…