ผมเติบโตและคุ้นเคยกับที่นี่ ไม่รู้หรอกว่ามันพิเศษตรงไหน แต่พอพานักท่องเที่ยวมาแล้วเห็นเขาตื่นเต้นกับทิวทัศน์ที่เห็น ก็เลยมาคิดว่า จริงๆ แล้วหมู่บ้านเราก็สวยและมีของดีไม่น้อยเหมือนกัน

พอคนมาใช้เครื่องมือกันเยอะ กลายเป็นหาไม่ได้เลย เพราะเครื่องมือมันกวาดไปหมด อยากกินหอย จึงต้องไปซื้อเขากิน เสียศักดิ์ศรีความเป็นชาวประมงหมด 

ชีวิตบั้นปลาย หาเงินมานานก็ได้เวลาใช้ แล้วแต่คนว่าจะเลือกใช้ยังไง อาโกว ก็หมดไปกับหมา ค่าทำสวนบ้าง ใครมานั่งตรงนี้ มันสงบ ร่มรื่น มีความสุข อาโกว ก็ได้อานิสงส์แล้ว ชีวิตเราก็ต้องแบ่งปัน

ศาลเจ้าอยู่ที่เงินบริจาคและเงินจัดงาน ถ้าได้มาต้องสร้างเพื่อเรียกศรัทธาให้คนบริจาคเขาเห็น ไม่ใช่บริจาคแล้วศาลเจ้ายังซอมซ่อ ต้องทำให้งดงาม เงินเหลือก็พยายามใช้ให้หมด เหลือมากแล้วเป็นกิเลส

พูดได้เต็มปากว่าสนั่นรักษ์เข้มแข็งที่สุด ทุกคนจับมือร่วมกัน ตั้งแต่ปกครองท้องถิ่น ผู้ประกอบการก็พยายามสนับสนุน กลุ่มอาชีพก็พร้อมรวมกัน ซึ่งถ้าทั้งสี่เทศบาลในอำเภอธัญบุรีเชื่อมต่อกัน จะเป็นเมืองเรียนรู้ได้ยาวเลยนะ

ทุกคนที่มาช่วยกันที่ศาลเจ้าก็เหนื่อยแต่มีความสุขนะ ไปอยู่ที่อื่นไม่มีคุณค่า มาอยู่ที่นี่รู้สึกตัวเองมีคุณค่าโดยที่ไม่ต้องมีใครมาชม มันเป็นศรัทธาที่ต้องลงมือทำ

พื้นที่ปทุมธานีหรือในรังสิตมีพิพิธภัณฑ์จำนวนมาก ต่อไปก็จะมีสวนสัตว์ในพื้นที่ธัญบุรี ซึ่งคนอาจจะมานอนปทุมฯ สักคืนสองคืนเพื่อมาดูพิพิธภัณฑ์ให้ได้ครบ ปทุมธานีก็จะเป็นจังหวัดแห่งการเรียนรู้ได้เลย

1 33 34 35 36 37 45