11 mins read“ผมเป็นคนปากน้ำโพ เรียนจบวิศวกรรมศาสตร์ จากมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ พอกลับมาอยู่บ้าน ช่วงปี 2527 เห็นเมืองกำลังเติบโต และก็เห็นวัสดุก่อสร้างกำลังเป็นที่ต้องการอย่างมาก ขณะเดียวกันพื้นเพของบ้านแฟนผมเขาขายวัสดุก่อสร้างอยู่แล้ว ผมก็เลยเข้ามาช่วยเต็มตัว โดยพยายามเปลี่ยนให้ร้านค้าแบบเดิมให้เข้าสู่โมเดิร์นเทรด ก่อนจะไปจับมือกับ SCG เป็นผู้แทนจำหน่ายรายใหญ่ให้เขาในโซนนี้
เมื่อก่อนเราเปิดร้านอยู่บนถนนสวรรค์วิถี ย่านใจกลางเมืองปากน้ำโพ มีบริการส่งวัสดุก่อสร้างไปที่ไซท์งานเลย ร้านเราจึงไม่ต้องการที่จอดรถอะไรมาก แต่ช่วงหลังพฤติกรรมผู้บริโภคเปลี่ยนไป ผู้รับเหมาเขาอยากลดต้นทุนเรื่องค่าส่ง เขาจึงเลือกจะขับรถมารับเอง ขณะเดียวกัน พอเมืองมีการขยายตัว จึงแทบไม่มีไซท์งานก่อสร้างในย่านกลางเมืองเท่าไหร่แล้ว พื้นที่ร้านในตัวเมืองจึงไม่ตอบโจทย์ เราเลยย้ายไปเปิดนอกเมือง
การย้ายที่ตั้งร้านของเราเนี่ยก็เป็นภาพสะท้อนการเติบโตของเมืองเหมือนกันนะ คุณสังเกตไหมว่าห้องแถวหลายแห่งในเมือง ถ้าไม่ปิดไว้ ก็จะแขวนป้ายให้เช่า ซึ่งภาพแบบนี้ไม่ได้หมายความว่าเศรษฐกิจเมืองไม่ดีนะ เพียงแต่เศรษฐกิจมันไปเติบโตรอบนอก แถวมหาวิทยาลัยภาคกลาง ถนนถนนตัดใหม่ เป็นต้น
ที่ขยายไปข้างนอก ส่วนหนึ่งเพราะค่าที่ดินและค่าเช่าในเมืองแพง ขณะเดียวกัน ที่จอดรถก็หายากด้วย รวมถึงวัฒนธรรมเก่าๆ ที่เจ้าของตึกเอาเก้าอี้มาวางบนถนนหน้าร้านตัวเอง เพื่อกีดกันไม่ให้คนอื่นมาจอดรถ คนจากข้างนอกเข้ามาซื้อของในเมืองพอหาที่จอดรถไม่ได้ เขาก็ไม่อยากมา
ผมย้ายร้านมาอยู่นอกเมืองได้สิบกว่าปีแล้ว จริงๆ ก็นำโมเดลแบบพวก Walmart ของอเมริกามาใช้เหมือนกัน ตอนย้ายมาใหม่ๆ คนก็บอกว่าบ้าหรือเปล่าย้ายมานอกเมือง แล้วลูกค้าประจำที่เคยขี่มอเตอร์ไซค์มาซื้อของเราเขาจะทำยังไง ผมก็ต้องยอมตัดตรงนี้ไป ซึ่งไม่นานหลังจากนั้น กลายเป็นว่าร้านค้าออนไลน์เข้ามาตีตลาดวัสดุก่อสร้างขนาดเล็กๆ ก็กลายเป็นว่าคนขี่มอเตอร์ไซค์เขาก็ไม่ต้องขี่รถมาซื้อของที่ร้านเท่าไหร่แล้ว ส่วนธุรกิจเราก็ยังอยู่ได้ เพราะของที่ขายยังเป็นของขนาดใหญ่ หรือมีน้ำหนักมาก คุณส่งกระเบื้อง ส่งเหล็ก หรือปูนทางไปรษณีย์ไม่ได้หรอก แต่นั่นล่ะ เราก็ยังมีช่องทางขายทางออนไลน์ด้วยเช่นกัน คือคุณสั่งสินค้ากับเรา เราจัดเตรียมสินค้าให้ แล้วคุณก็ขับรถมารับที่ร้าน
ผมร่วมแลกเปลี่ยนกับทางกฎบัตรนครสวรรค์ ในฐานะที่เป็นนักธุรกิจในเมือง และประธานสมาคมอสังหาริมทรัพย์ไทย ผมเห็นด้วยกับการพัฒนาเมืองในรูปแบบกฎบัตร อย่างไรก็ดี กฎบัตรควรต้องมีพาวเวอร์ในการสร้างข้อผูกมัดกับภาครัฐมากกว่านี้ เพราะถึงจะมีทิศทางที่ดี มีเกณฑ์ประเมินผลทางวิชาการดี หรือมีเจตนาที่ดีอย่างไร ถ้าคุณไม่ทำให้รัฐรับข้อเสนอไปทำตาม มันก็ยาก
ถึงอย่างนั้นก็ตาม ผมก็เห็นแนวโน้มที่ดีขึ้นมาบ้าง อย่างที่เขาพยายามแก้ผังเมืองรวมนครสวรรค์ ซึ่งพูดตามตรงที่ผ่านมาผังเมืองนี้ประกาศใช้อย่างบ้าๆ บอๆ มาก กำหนดเขตห้ามทำนู่นนี่เต็มไปหมด ผมเป็นวิศวกร ดูก็รู้ว่าด้านสาธารณูปโภคเป็นหลักว่าตรงนี้ต้องทำบ้าน ตรงนี้ต้องทำโรงงาน แต่เมืองเรามันยังไม่ถึงขนาดนั้น หรือบางพื้นที่คุณตั้งโซนห้ามโรงงาน แต่สภาพความเป็นจริงโรงงานมันขึ้นก่อนข้อกำหนด โรงงานจึงเต็มพื้นที่ที่ห้ามมีโรงงานไปหมด หรือการสร้างอาคารสูงก็เหมือนกัน ตอนนี้มีการปลดล็อคพื้นที่ให้เซ็นทรัลตั้งอาคารสูงได้แล้ว ผมก็อยากให้มีการปลดล็อคพื้นที่อื่นๆ ได้ปลดล็อคด้วยในอนาคต ไม่งั้นมันจะเป็นภาพที่ลักลั่นมากทีเดียว”
สรรเสริญ นภาพร
ประธานเจ้าหน้าที่บริหารตึกน้ำเงิน กรุ๊ป จำกัด
